دانشمندان: احتمالا جوامع پیشرفته بیگانه برای بقا در بحران اقلیمی تلاش می‌کنند

با وجود دهه‌ها جستجو، معمای اینکه چرا هنوز زندگی فرازمینی پیدا نکرده‌ایم همچنان گیج‌کننده است. یک نظریه جدید پاسخ تلخی ارائه می‌دهد: شاید تمدن‌های بیگانه به نقطه‌ای برسند که پیشرفت‌های فناوری آنها منجر به تغییرات اقلیمی فاجعه‌بار شود و باعث انقراض خودشان گردد.

به گزارش سرویس اخبار نجوم رسانه فناوری تکنا، دانشمندان شبیه‌سازی‌هایی انجام دادند تا ارزیابی کنند که تمدن‌های فرازمینی چه مدت می‌توانند دوام بیاورند اگر نرخ مصرف انرژی آنها مشابه آنچه در زمین مشاهده می‌شود، باشد. این فرضیه، که در حال حاضر تحت بررسی قرار دارد، به بررسی احتمال ظهور و سقوط جوامع پیشرفته بیگانه می‌پردازد.

نتایج نگران‌کننده است. حتی اگر این تمدن‌ها تنها به انرژی‌های تجدیدپذیر تکیه کنند، تقاضای سیری‌ناپذیر آنها برای انرژی می‌تواند گرمای کافی تولید کند تا سیاراتشان را ناپایدار کرده و در عرض ۱۰۰۰ سال غیرقابل سکونت سازد. این احتمال نگران‌کننده از قانون دوم ترمودینامیک ناشی می‌شود، اصلی که بیان می‌کند سیستم‌های انرژی باید مقداری گرمای زائد آزاد کنند. یکی از نویسندگان این مطالعه، اخترفیزیکدان ماناسوی لینگام، وضعیت را با یک تمثیل در مصاحبه‌ای با لایو ساینس توضیح داد: تصور کنید یک وان حمام با نشتی آرام. در ابتدا، آب چکه‌کننده بی‌ضرر به نظر می‌رسد، اما وقتی وان پر می‌شود، در نهایت سرریز کرده و تمام خانه را غرق می‌کند. این سناریو در مقیاس سیاره‌ای، سرنوشت یک جامعه پیشرفته را نشان می‌دهد که استفاده بی‌رویه از انرژی، سیاره را به دماهای غیرقابل سکونت گرم می‌کند.

طبق گفته محققان، این سرنوشت ممکن است هر تمدنی را تهدید کند، صرف‌نظر از اینکه فناوری آنها چقدر پیشرفته باشد. اگر مصرف انرژی همچنان افزایش یابد، گرمای زائد انباشته شده می‌تواند در کمتر از یک هزاره، سیاره‌ای را غیرقابل سکونت سازد؛ این مدت زمان در مقایسه با میلیون‌ها سالی که طول می‌کشد تا سیاره‌ای مانند زمین قابل سکونت شود، فقط یک چشم برهم زدن است.

این مطالعه به استفاده انرژی زمین از زمان انقلاب صنعتی اشاره دارد. تا سال ۲۰۲۳، مصرف انرژی انسانی به عدد نجومی ۱۸۰,۰۰۰ تراوات ساعت رسیده بود که تقریباً معادل کل انرژی خورشیدی است که زمین دریافت می‌کند. محققان تأکید می‌کنند که کاهش مصرف انرژی از طریق منابع تجدیدپذیر و بهبود کارایی انرژی برای حفظ حیات در بلندمدت حیاتی خواهد بود.

آنها دو مسیر احتمالی برای تمدن‌ها، هم انسانی و هم بیگانه پیشنهاد می‌کنند. یکی از رویکردها متوقف کردن رشد و حفظ تعادل با ظرفیت انرژی سیاره است. به‌طور متناوب، تمدن‌ها می‌توانند فناوری‌هایی توسعه دهند که به آنها اجازه دهد تولید انرژی را خارج از سیاره منتقل کنند و در نتیجه عمر خود را به یک میلیارد سال افزایش دهند.

این مطالعه همچنین گمانه‌زنی می‌کند که برخی گونه‌های بیگانه ممکن است قبل از اینکه فرصتی برای توسعه ارتباطات بین ستاره‌ای یا حتی شناسایی دیگر اشکال زندگی هوشمند پیدا کنند، به دلیل تقاضاهای انرژی خود تسلیم شوند. این می‌تواند توضیح دهد چرا ما نشانه‌هایی از زندگی فرازمینی پیدا نکرده‌ایم – ممکن است آنها قبل از برقراری تماس خود را نابود کرده باشند.

برای زیست‌شناسان فرازمینی، این نظریه چالشی بزرگ در جستجوی تمدن‌های بیگانه خواهد بود. اگر گونه‌های پیشرفته تنها حدود ۱۰۰۰ سال قبل از اینکه سیاره‌شان داغ شود زنده بمانند، شانس شناسایی آنها در آن زمان اندک بسیار کم است. با توجه به اینکه سیاراتی مانند زمین صدها میلیون سال طول می‌کشد تا حیات را پشتیبانی کنند، این لحظه گذرا از پیشرفت فناوری ممکن است کشف دیگر اشکال زندگی هوشمند را تقریباً غیرممکن سازد.