نقد و بررسی گوشی Honor 8 Pro

مقدمه

دو گوشی میت 9 و P10 هواوی به خوبی صحنه را برای نسل‎های متنوع پس از خود آماده کرده‎اند و هوآوی به دنبال این است که از حداکثر تاثیر پرچم‎دارهای خود در بازار استفاده کند. گوشی Honor 8 Pro به نظر می‎رسد به خوبی می‎تواند از این فرصت بهره‎مند شود.

این گوشی‎هوشمند زیربرند آنر هوآوی است. به نسبت مدل معمولی اندازه‎ی نمایشگر و رزولوشن آن بالاتر رفته است و شاهد استفاده از بهترین چیپست ساخت هوآوی به همراه قابلیت ضبط ویدئوهای 4K و البته آخرین نسخه‎ی سیستم‎عامل اندروید هستیم تا تضمینی برای صفت حرفه‎ای این گوشی به شمار رود، اما این قابلیت‎ها به سختی کل داستان را بیان می‎کنند.

درست است، نسل دوم یک گوشی با مدل ابتدایی خود کاملا فرق دارد. در حقیقت، این دستگاه قابلیت‎های متعددی را با گوشی P10 Plus مشترک است و به نسبت آنر 8 فراتر پیش می‎رود.

به عنوان مثال، این گوشی دارای نمایشگر بزرگتری با پشتیبانی از فناوری IPS و رزولوشن 1440p است، در حالی‎که استفاده از سیستم روی چیپ Kirin 960 با 6 گیگابایت رم به خوبی نشان می‎دهد از عهده‎ی هر کاری بر می‎آید. طراحی این گوشی همانند با P10 تمام فلزی است و هوآوی به درستی در مکان‎های خاص از خمیدگی‎های ظریف استفاده کرده است.

چیزی که آنر 8 پرو از آنر 8 به ارث برده است اولین نسل سیستم دوربین دوگانه‎ی هوآوی است که از حالت‎های فیلم لایکا محروم شده است اما هم‎چنان قابلیت عکاسی سیاه و سفید را در اختیار کاربر می‎گذارد. حسگر اثرانگشت نیز در پنل پشتی قرار داده شده است که موقعیت راحتی دارد اما همانند با دکمه‎ی هوم چند عملکردی گوشی P10 آن را نمی‎توانیم خاص بدانیم.

ویژگی‎های کلیدی گوشی Honor 8 Pro:

• بدنه: آلومینیومی، طراحی یکپارچه، محافظ نمایشگر 2.5 بعدی گوریلا گلس 3
• صفحه نمایش ال‎سی‎دی 5.7 اینچی دارای فن آوری LTPS-IPS ، رزولوشن 1440 در 2560 پیکسل (تراکم پیکسلی 515ppi)
• دو دوربین با لنزهای 12 مگاپیکسلی شرکت لایکا با فوکوس خودکار هیبریدی، سنسورهای تک رنگ و رنگی، نسبت کانونی f/2.2، فلاش ال‎ای‎دی دو رنگی، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 2160p و 1080p و نرخ 30 و 60 فریم بر ثانیه، فناوری EIS در ویدئوهای فول اچ‎دی‎
• دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی، نسبت کانونی f/2.4، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p
• چیپست Kirin 960 ، پردازنده 8 هسته ای (4 هسته Cortex-A73 با سرعت کلاک 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز)، پردازنده‎ی کمکی i6، واحد پردازش گرافیکی Mali-G71
• مموری: 6 گیگابایت رم، 64 گیگابایت حافظه‎داخلی، درگاه هیبریدی برای سیم کارت دوم یا کارت حافظه خارجی
• سیستم‎عامل اندروید نوقا به همراه لانچر EMUI 5.1 هوآوی
• باتری لیتیوم – پتاسیومی با ظرفیت 4000 میلی‎آمپر ساعت، فناوری شارژ سریع با شارژر اختصاصی 18 واتی
• قابلیت‎های ارتباطی: پشتیبانی از دو سیم، پشتیبانی از شبکه‎ی LTE-A (6، سرعت دانلود 200 و آپلود 50 مگابیت در ثانیه)، پورت یو‎اس‎بی C، استاندارد Wi-Fi a/b/g/n/ac، بلوتوث 4.2، NFC، سرویس‎های مسیریابی جی‎پی‎اس / GLONASS/ Beidou/ Galile، پورت IR
• حسگر اثرانگشت قرار گرفته در پنل پشتی

معایب اصلی گوشی Honor 8 Pro:

• باتری غیر قابل تعویض
• ضد آب و غبار نبودن
• استاندارد قدیمی‎تر یو‎اس‎بی 2.0 در یک پورت یو‎‌اس‎بی نوع C
• عدم وجود رادیو اف‎ام

Honor 8 Pro در واقع ترکیب جالبی از سخت‎افزار جدید و قدیمی است بدون این‎که این قضیه بر روی عملکرد و قابلیت‎های کلی گوشی تاثیر خاصی گذاشته باشد. به عنوان مثال سیستم دوربین دوگانه‎ی نسل اول هوآوی یقینا آپگرید شده است اما مدل ابتدایی هم‎چنان قادر به ارائه‎ی کیفیت قابل قبولی است.

Honor 8 Pro بیشتر از چیزی که در نگاه اول به چشم می‎آید، توانایی دارد. بنابراین آماده باشید به خوبی شگفت‎زده شوید. در سطور بعدی با تک‎نیوز با نقد این گوشی همراه باشید.

جعبه فروش

Honor 8 Pro در جعبه‎ای با ظاهر ساده ارائه شده است که حاوی شارژ و کابل یو‎اس‎بی Type-C است. این گوشی از فناوری شارژ سریع پشتیبانی می‎کند و هوآوی یک شارژر اختصاصی 18 واتی به همراه آن قرار داده است، اما نبایستی این شارژر با اندازه‎ی معمولی را با شارژر حجیم Super Charger ارائه شده با سری گوشی‎های P10 هوآوی اشتباه بگیرید.

بخش مقوایی کوچک این جعبه که ابزار درآوردن سیم‎کارت را در خود جا داده میزبان دو لنز نیز است. این جعبه یک هدست واقعیت‎مجازی شبیه به هدست مقوایی گوگل را در خود دارد که باید تمامی محتوای جعبه را برای درآوردن آن خارج کنید.

سرهم‎بندی این هدست بسیار ساده است و راهنمایی نیز برای آن به چشم می‎خورد.

نمایی 360 درجه از گوشی Honor 8 Pro

ابعاد این گوشی 157 در 77.5 در 7 میلی‎متر بوده که برای یک گوشی‎هوشمند 5.7 اینچی مناسب است، گرچه هوآوی می‎توانسته است سعی کند حواشی قسمت بالایی و پایینی را کاهش دهد. این گوشی به نسبت گوشی 5.5 اینچی P10 Plus سه‎ میلی‎متر پهن‎تر و ارتفاع بیشتری دارد و به نسبت گوشی مذکور 19 گرم وزن بیشتر داشته و 184 گرم است.

مرور اجمالی بر بخش سخت‎افزار

ما سعی کردیم بین گوشی آنر 8 پرو و مدل‎های قبلی هوآوی ارتباطی پیدا کنیم اما این کار غیرممکن به نظر آمد. این گوشی نشانه‎های طراحی اندکی از تعدادی از دستگاه‎های دیگر به ارث برده که اکثر آن‎ها را حتی هوآوی نساخته است. اما این قضیه مشکلی ندارد چون محصول نهایی کاملا گوشی جذاب با کیفیت ساخت محکم را نشان می‎دهد.

ما مدل آبی رنگ Honor 8 Pro را در اختیار داریم که به نحوی به نسبت رنگ آبی Huawei P10 تیره‎تر به نظر می‎آید. یکنواختی پوشش این رنگ تیره در تمامی بخش فلزی پنل پشتی، کلیدهای سخت‎افزاری کنار گوشی، حسگر اثرانگشت و در تمامی بخش‎های حواشی نمایشگر تا زیر شیشه‎ی گوریلا گلس در جلو دیده می‎شود.

هوآوی تصمیم گرفته است از خطوط آنتن به عنوان عناصر تزئینی استفاده کند به جای آن‎که آن‎ها را داخل بدنه بپوشاند. آن‎ها با رنگ آبی غلیظ‎تر و تیره‎تر نقش کمکی در طراحی این گوشی دارند. آنتن بالایی تاکیدی بر وجود سیستم دوربین دوگانه دارد، قابلیت ممتازی که حتی بدون وجود برند لایکا بر آن از عهده‎ی وظایف خود بر می‎آید.

برخلاف برخی از دستگاه‎های میان‎رده‎ی ارزان‎تر، Honor 8 Pro با طراحی بی‎نقص خود یک قطعه‎ی فلزی یک‎دست به نظر می‎آید، حتی با آن‎که نوارهای آنتن ممکن است خلاف این قضیه را نشان دهند. بدنه‎ی گوشی آنر از نظر محکم بودن و ظاهر بهترین را نشان می‎دهد.

Honor 8 Pro به نسبت P10 باریکتر حس می‎شود با آن‎‎که هر دو ضخامت بی‎نظیر 7 میلی‎متر را دارد. بدنه‎ی یک‎پارچه‎ی آن در حقیقت باریکتر است چون نمایشگر به بالای بدنه متصل شده است در حالی‎که در P10 پنل نمایش در بدنه ادغام شده و به شکل یک‎دستی بر روی آن قرار می‎گیرد.

لبه‎های پایینی و برش متقارن بالایی این گوشی باعث می‎شود به شکل محکمی در دست جا بگیرد. استفاده از ظاهر مات باعث می‎شود که این گوشی در برابر لک افتادن به واسطه‎ی اثرانگشت ایمن باشد و به طور کلی در تجربه‎ی نهایی کاربر و زیبایی دستگاه تاثیر خود را بگذارد. گوشی آنر بدون شک بزرگ است اما یکی از خوش دست‎ترین فبلت‎هایی است که اخیرا استفاده کرده‎ایم.

مرور اجمالی بر قابلیت‎های کنترلی

لایه‎بندی کلیدهای کنترلی گوشی آنر 8 پرو براساس استانداردهای هوآوی است. در بالای نمایشگر بلندگوی مکالماتی و زیر توری آن چراغ وضعیت ال‎ای‎دی خودنمایی می‎کند. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی در همان اطراف به همراه چند سنسور است.

در حاشیه‎ی پایینی نمایشگر 5.7 اینچی هیچ کلید کنترلی نیست چون این گوشی از کلیدهای مسیریابی اندرویدی روی نمایشگر استفاده می‎کند.

سمت چپ درگاه هیبریدی آشنا قرار گرفته است که می‎تواند دو سیم‎کارت با قطع نانو یا یک سیم‎کارت با قطع میکرو اس‎دی در خود جا دهد. گوشی آنر 8 پرو دارای حافظه‎داخلی 64 گیگابایت است تا امکان استفاده از کارت حافظه‎ی خارجی به حداقل برسد.

دکمه‎ی تنظیم حجم صدا و کلید پاور/ قفل کردن گوشی با بافت متمایز خود در سمت راست قرار دارند.

پورت مادون سرخ و میکروفون ثانویه در قسمت بالایی گوشی دیده می‎شود و قسمت شلوغ پایینی میزان پورت یو‎اس‎بی Type-C، میکروفون اولیه، جک صوتی و توری اسپیکر است.

پنل پشتی Honor 8 Pro به شکل بی‎نظیری ساده است، دوربین‎های دوگانه ظاهر یک‎دستی با سطح پشتی دارند و یک فلاش دو رنگی کوچک وجود دارد و حسگر اثرانگشت به قدری ظریف است که ظاهر یک‎دست و بی‎نظیر فلزی پنل پشتی را خدشه‎دار نکند.

نمایشگر

پنل‎‎نمایش ال‎سی‎دی 5.7 اینچی LTPS IPS استفاده شده در گوشی Honor 8 Pro رزولوشن 1440 در 2560 پیکسل دارد که با توجه به تراکم پیکسلی 515ppi به نسبت نمایشگر آنر 8 با رزولوشن فول اچ‎دی‎، به مراتب شارپ‎تر است. جنبه‎ی منفی رزولوشن بالاتر بدون شک فشار بیشتر بر پردازنده‎ی گرافیکی و عمر کمتر باتری است.

نمایشگر Honor 8 Pro دارای حداکثر میزان روشنایی 560 نیت است در حالی‎که در همان حین سطوح رنگ مشکی را به شکل قابل قبولی مدیریت می‎کند. این آمار عالی کنتراست بی‎نظیری را هم فراهم می‎کند تا شاهد یک نسبت عالی خوانا بودن محتوای نمایشگر در نور خورشید باشیم که برای یک پنل ال‎سی‎دی فوق‎العاده است.

نسبت کنتراست نورخورشید

نمایشگر این گوشی از نظر بازتولید رنگ بهترین نیست، ولی توانایی را که دارد به خوبی ارائه می‎دهد. با آن‎که ابزار ما یک ته‎رنگ آبی بر روی رنگ سفید را کشف کرد، اما این نمایشگر برای چشم غیرمسلح کاملا خوب به نظر می‎رسد. ما میانگین deltaE برابر با 5.5 و حداکثر 10 را در حالت رنگی پیش‎فرض اندازه گرفتیم. استفاده از حالت رنگ‎های گرم (Warm mode) باعث دقت رنگی بهتری می‎شود یعنی میانگین deltaE برابر با 4.5 و حداکثر 7.5.

امکان تنظیم دستی بخش‎های مختلف پنل‎نمایش برای بهبود بیشتر دقت رنگی وجود دارد. گرچه بدون کالری‎متر کار زیادی نمی‎توانید انجام دهید.

عمر باتری

این گوشی از یک باتری با ظرفیت 4.000 میلی‎آمر ساعت بهره می‎برد. باتری از فناوری شارژ سریع با یک شارژر 9 ولت/ 2 آمپر پشتیبانی می‎کند که در عرض 30 دقیقه به مقدار 35 درصد و در یک بازه‎ی زمانی 1 ساعت و 50 دقیقه 100 درصد شارژ می‎شود (دقیقا مطابق با وعده‎ای که شرکت هوآوی داده است). برای این قابلیت شارژ یک شارژر 9 ولت/ 2 آمپر در جعبه‎ی فروش قرار داده شده است.

در تست باتری ما، گوشی Honor 8 Pro امتیاز 77 ساعت را به دست آورد، یعنی اگر روزانه یک ساعت تماس، گردش در وب و پخش ویدئو داشته باشید این گوشی تا 3 روز کامل دوام خواهد آورد.

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎ها

از نظر پشتیبانی از راه‎های ارتباطی مختلف کم و کاستی دیده نمی‎شود. مودم LTE-Advanced این گوشی از 3 carrier aggregation پشتیبانی می‎کند تا به طور تئوری کاربر قادر به دریافت داده‎ها تا حداکثر 600 مگابیت در ثانیه و آپلود تا 150 مگابیت در ثانیه باشد.

برای ارتباط‎های بومی، پشتیبانی از استاندارد باند دوتایی Wi-Fi a/b/g/n/ac به چشم می‎خورد. موارد دیگر شامل بلوتوث نسخه‎ی 4.2، NFC و سرویس‎های مسیریابی A-GPS, GLONASS و Beidou می‎شود. یک پورت IR برای کنترل لوازم خانگی نیز به کار گرفته شده است.

پورت یو‎اس‎بی Type-C دارای مشخصات یو‎اس‎بی 2.0 بوده چون هوآوی هم‎چنان به استاندارد یو‎اس‎بی 3.0 یا 3.1 رو نیاورده است. گرچه از OTG پشتیبانی می‎شود.

در پایان به درگاه 3.5 میلی‎متری هدفون می‎رسیم که در پایین گوشی Honor 8 Pro قرار گرفته است.

رابط‎کاربری EMUI 5.1

همان‎طور که انتظار می‎رفته است، گوشی Honor 8 Pro مجهز به رام خود این شرکت یعنی EMUI است. نسخه‎ی آن حال به 5.1 ارتقاء یافته و سری محصولات جدید این شرکت را مزین کرده است. این سیستم‎عامل نه تنها مبتنی بر اندروید نوقا 7 است، بلکه هم‎چنین از جهات متعددی تازه‎سازی شده است. از نظر طراحی به نسبت نسل‎های قبلی یک نوع طراحی شیک ساده‎تر دیده می‎شود. رنگ‎های جدید متفاوت و تم‎هایی به چشم می‎خورند که توسط تیم طراحی هوآوی شکل گرفته‎اند.

اکثر تغییرات رابط کاربری اموشن 5.1 ظاهری نیست و بسیاری از جنبه‎های عملکردی را بهبود بخشیده است. مواردی که نسبتا ساده هستند مانند شناسایی بهبودیافته‎ی لمس، الگوریتم‎های فرمان‎دهی بهتر و قابلیت Moments برای مرتب کردن ساده‎تر تصاویر.

قابلیت Ultra Memory الگوریتم جدیدی بوده که تمرکز آن بر بازیابی است و بنابراین فضای رم را سریع‎تر آزاد می‎کند. هم‎چنین به واسطه‎ی الگوی استفاده‎ی کاربر از اپلیکیشن‎های مختلف آموزش می‎بیند و چیزی که از نظر او مهم است را در رم نگه‎ می‎دارد تا سرعت باز کردن و ادامه‎دادن استفاده از یک اپلیکیشن بیشتر شود.

Ultra Response از طرف دیگر به لطف یک درایور جدید باعث می‎شود که پاسخ لمسی سریع‎تر باشد. صفحه‎نمایش حالا دارای تاخیر لمسی پایین‎تر بوده و این درایور پشتیبانی از دنبال‎کردن حرکت انگشت با پیش‎بینی عملکرد آن را اضافه می‎کند. براساس گفته‎ی هوآوی، نمایشگرهای آن‎ها حال سرعت و دقتی مشابه با پنل‎های نمایش آیفون دارند.

هوآوی هم‎چنین بسیار در رابطه با یادگیری ماشینی پیشرفته صحبت می‎کند که رفتار کاربر را پیش‎بینی می‎کند و منابع پردازنده،  GPU و I/O را به اپلیکیشن‎هایی اختصاص می‎دهد که کاربر از آن‎ها بیشتر استفاده می‎کند تا بدین طریق پاسخ‎دهی آن‎ها سریع‎تر شود. ارتباط نزدیکی بین این قابلیت و SmartPower 5.0، آخرین پلت‎فرم مدیریت توان هوشمند هوآوی دیده می‎شود. این ارتباط نوید بهبود عملکرد تا 7 درصد در بحث کارایی باتری را می‎دهد.

قفل صفحه‎نمایش یکی از عناصری است که کاربرد آن فراتر از عملکرد معمولی‎اش بوده ولی در گذشته هم کاربرد زیادی داشته است. شروع آن با تصویرهای تغییر‎پذیری است که هر بار که گوشی را از حالت قفل خارج می کنید، یک کاغذ دیواری متفاوت در اختیار خواهید داشت. به دنبال اتصال به شبکه وای‎فای تصاویر بیشتری قابل دانلود است و گزینه‎ای برای پاک کردن تصاویر قدیمی‎تر از 3 ماه نیز وجود دارد.

خود قفل صفحه نمایش در نگاه اول طراحی مینیمالی دارد است، یک ساعت بزرگ با یک تاریخ و میانبری به دوربین در آن دیده می‎شود. با دوبار فشار دادن دکمه تنظیم حجم صدا به سمت پایین دوربین سریعا باز و گزینه‎ای برای گرفتن سریع عکس یا فقط باز کردن دوربین به چشم می‎خورد.

سوایپ کردن از پایین قفل صفحه‎‎نمایش یک میانبر سریع به منو بسیار شبیه به iOS باز می‎کند. ردیف بالایی به شما اجازه می‎دهد کاغذدیواری‎ها را مدیریت کنید یعنی کاغذدیواری فعلی را حذف، به انتخاب محبوب خود تبدیل و به اشتراک‎بگذارید. علاوه بر آن میانبرهایی برای ضبط کننده‎ی صدا، ماشین حساب، چراغ قوه، کدخوان QR و دوربین دیده می‎شود.

البته بعید است شما زیاد با قفل صفحه‎نمایش روبرو شوید چون حسگر اثرانگشت بسیار سریع کار می‎کند تا نمایی از آن در پیش چشمان شما شکل هم نگیرد. تقریبا باید افسوس خود، با توجه به تمام تلاشی که هوآوی به خرج داده است تا این صفحه بی‎نظیر شود. با این‎حال، این سنسور فوق‎العاده سریع بوده و استفاده از آن اصلا مشکل نیست.

علاوه بر پشتیبانی از امکان داشتن حساب مهمان و چندکاربر که یکی از قابلیت‎های استاندارد اندروید است، این گوشی از ویژگی به اسم فضای شخصی هم پشتیبانی می‎کند که با یک اثرانگشت متفاوت می‎توان به آن دسترسی داشت. داده‎های این بخش به گفته هوآوی به شکل مستقلی رمزنگاری شده و از دسترس سایر کاربران خارج است. تنها برای هر دستگاه می‎توان یک فضای شخصی داشت.

علاوه بر این شما می‎توانید از بعضی از اپلیکیشن‎های اجتماعی دو نسخه داشته باشید تا کاربران از همان پروفایل کاربری مشابه گوشی به حساب‎های خودشان دسترسی داشته باشند.

ولی ما کمی از جاده‎ی اصلی منحرف شدیم که علت رابط‎کاربری EMUI 5.1 است. به نظر ما رابط کاربری EMUI 5.1 مملو از قابلیت‎هایی فراوانی است که کاربر نمی‎تواند بدون برخورد با حداقل چند مورد آن‎ها به صفحه‎نمایش نگاه کند. با این‎حال، با وجود تمامی آزادی که در اختیار کاربر برای بحث شخصی‎سازی رابط‎کاربری به همراه مجموعه قابلیت‎های فراوان قرار گرفته، در ظاهر این رام موفق شده است تجربه‎ی کاربری بی‎نقص و پایداری فراهم کند.

پس از قفل صفحه‎‎نمایش ما با یک سورپرایز جالب روبرو شدیم، علاوه بر این‎که تمامی اپلیکیشن‎ها نظیر استراتژی همیشگی هوآوی بر روی صفحه هوم هستند، گزینه‎ای نیز در اختیار شما قرار داده می‎شود تا صفحه هوم خود را به شکل چند بخشی در آورده و یک بخش برای اپلیکیشن‎های بیشتر از همه استفاده شده و یک کشوی اپلیشکینی برای تمامی آن‎ها داشته باشید.

این کشوی اپلیکیشنی به صورت عمودی قابل اسکرول است و در هر ردیف 4 اپلیکیشن به چشم می‎خورد و در بالای آن یک کادر جستجو قرار دارد.

و اگر این نوع شخصی‎سازی تا به الان کافی نبوده است، EMUI 5.1 از تم‎ها نیز پشتیبانی می‎کند. همان‎طور که اشاره شد تیم طراحی هوآوی تلاش زیادی کرده است تا اشکال و رنگ‎های رابط‎کاربری را با تغییرات زیادی روبرو کند. فروشگاه تم مجموعه‎ی وسیعی از تم‎ها دارد و برخی از آن‎ها واقعا گزینه‎های هنرمندانه‎ای در خود دارند که به خوبی با تصویر طراحی با کیفیت بالای Honor 8 Pro هم‎خوانی دارند. البته همواره شما می‎توانید اوضاع را ساده نگه داشته و تنها حالت‎های انتقال صفحه و کاغذدیواری را شخصی‎سازی کنید.

ناحیه نوتیفیکیشن ترکیبی از انتخاب‎های اندروید نوقا و لانچر اموشن است. هوآوی ظاهر تاگل‎های سریع را تغییر داده تا سوئیچ تنظیم روشنایی صفحه نمایش بیشتر توی چشم باشد. ظاهر نوتیفیکیشن‎ها مانند چیزی است که در گوشی پیکسل گوگل می‎بینیم.

task switcher ساده است ولی در مقایسه با همین قابلیت در گوشی گوگل توانایی بیشتری دارد، اپلیکیشن‎ها را در ساختار چرخ‎وفلکی آن می‎توان با ضربه زدن بر روی آیکون قفل، قفل کرد، بنابراین این اپلیکیشن‎ها به دنبال بستن تمامی اپلیکیشن‎ها، بسته نمی‎شوند. دکمه kill all به سهولت در دید است، برخلاف انتخاب گوگل که در گوشه بالا سمت راست قرار دارد.

کاربر می‎تواند در نوار وضعیت چند تغییر جالب دیگر ایجاد کند. به عنوان مثال، آیکون‎های نوتیفیکیشن را می‎توان توسط یک شمارش‎گر ساده‎ی عددی جایگزین کرد. هم‎چنین کاربر می‎تواند بر چراغ وضعیت گوشی کنترل داشته باشد تا انتخاب کند این چراغ و یا نمایشگر به نوتیفیکیشن جدید دریافتی باید واکنش نشان دهند.

هوآوی قبلا هم امکان کنترل اپلیکیشن ها توسط مجوزهای دانه‎ای را داشته است و دلیلی برای تغییر چنین چیزی وجود ندارد، مخصوصا حالا که چنین امکانی قسمتی از قابلیت‎های اندروید نوقا شده است. شما می‎توانید کنترل کنید که چه اپلیکیشن‎هایی چه نوع نوتیفیکیشن‎هایی برای شما ارسال کنند یعنی نوتیفیکیشن‎های سایه‎ای، نوتیفیکیشن‎های روی قفل صفحه‎ی نمایش و نوتیفیکیشن‎های شبه بنری.

از این سطح بالای کنترل همچنین زمانی که بحث دسترسی اپلیکیشن‎ها به اینترنت فرا می‎رسد می‎توان استفاده کرد. کاربران می‎توانند حقوق هر اپلیکیشن در رابطه به دسترسی به شبکه‎های وای فای یا اینترنت خط تلفن‎‎شان را کنترل کنند. چنین چیزی می‎تواند در مصرف اینترنت بسیار صرفه جویی کند و کاربر بر آن به شیوه‎ای مفید و کارآمد کنترل داشته باشد. هم‎چنین می‎توانید با خیال راحن مطمئن باشید که هیچ‎گونه دسترسی غیرقابل مشروعی به داده‎های شخصی یا سنسورهای گوشی شما وجود ندارد.

ولی هوآوی یک گام از این نیز فراتر برداشته است. EMUI 5.1 یک شیوه‎ی واقعا دوست‎داشتنی برای مدیریت چیزی به اسم App links را در اخیتار کاربر قرار می‎دهد. به عبارت دیگر، URL مرتبط با بعضی از اپلیکیشن‎های خاص. همین قضیه برای نوع فایل‎های پیشفرض صدق پیدا می‎کند.

علاوه بر این یک منوی اختصاصی برای کنترل مجوزهای واقعا مهم به ازای هر اپلیکیشن به چشم می‎خورد. این قابلیت بسیار خوب است چون یقینا کاربر نمی‎خواهد یک اپلیکیشن به صورت تصادفی تلاش سیستم در بهینه‎سازی مصرف انرژی آن را نادیده بگیرد.

با آن‎که از منوی تنظیمات گوشی می‎توان به این موارد دسترسی داشت، اکثر آن‎ها حالا در اپ فون منیجر گوشی دیده می‎شوند. در این اپلیکیشن کاربر هم‎چنین یک دکمه‎ی بهینه‎سازی با یک لمس مشاهده می‎کند. اسکنر ویروس شرکت آواست نیز در این بخش قرار دارد.

حالت‎های صرفه‎جویی در مصرف باتری که در بخش Power Manager دیده می‎شوند عبارتند از Power saving که باعث ایجاد محدودیت‎های اندک سخت‎افزاری و نرم‎افزاری می‎شود و Ultra power saving که باعث می‎شود تنها یک صفحه هوم ساده به رنگ مشکی با 6 میانبر داشته باشید. شما می‎توانید تمامی میانبرها را خودتان انتخاب کنید و در این حالت اپلیکیشن‎های مورد نظر شما قابل استفاده باشند. این حالت بیشتر یک مانع روانشناسی برای جلوگیری از استفاده از چندین اپلیکیشن به طور هم‎زمان محسوب می‎شود.

اما در این حالت، طبق تخمین هوآوی عمر باتری گوشی شما سه برابر می‎شود. در این حالت خبری از task switcher نیست و تنها در یک زمان یک اپلیکیشن می‎توانید باز کنید، گرچه با توجه به زمان لود شدن می‎توان گفت که آن‎ها بایستی در رم باشند. امکان گرفتن تصویر از صفحه یقینا غیرفعال است.

بخش زیادی از تلاش‎های هوآوی در بحث بهینه‎سازی ظاهرا صرف کاربرپذیری این دستگاه و مسیریابی شده است. در تمامی بخش‎های رابط‎کاربری، منوهای زمینه‎ای با گزینه‎های مرتبط در انتهای صفحه در بالای نوار مسیریابی دیده می‎شود که برای کار با یک دست بسیار مفید هستند. کشوی جهانی که از سمت چپ بیرون کشیده می‎شود اپلیکیشن‎های گوگل را در خود دارد که چپ‎دست‎ها به نسبت راست‎دست‎ها بهتر از آن‎ استفاده می‎کنند.

کاربر می‎تواند قابلیتی به اسم Floating dock را فعال کند که یک کلید مجازی است که هرچیزی را روی صفحه نمایش جابجا می کند و به او اجازه می‎دهد آن را به کلید‎های اصلی اندروید، به عقب برگشتن، هوم، Task Switcher، قفل کردن و بستن تمامی اپلیکیشن‎های در حال اجرا توسعه دهد تا بتواند با یک دست گوشی خود را تحت کنترل گیرد. موارد کنترلی جالب جایگزین دیگری نیز وجود دارند، همانند با نقشه‎یابی دکمه‎ها بر روی هدفون‎های کاربر برای انجام کارهای مختلف.

Motion control  نیز عامل کنترلی دیگری است که در این گوشی همانند دیگر گوشی‎های ساخت هوآوی بسیار جلوه دارد. ژست‎های دست مختلف نظیر برداشتن انگشت، تکان دادن گوشی و حتی مواردی نظیر کشف بندانگشت و کشیدن طرح به چشم می‎خورد. تمامی این‎ها را می‎توان طبق سلیقه‎ای که دارید شخصی‎سازی کنید و تغییر دهید.

شما می‎توانید با دوبار ضربه زدن با دو بندانگشت شروع به ضبط ویدئو کنید در حالی‎که کشیدن یک حرف S با یک بندانگشت باعث گرفتن تصویر از صفحه به همراه اسکرول کردن می‎شود. امکان انجام قابلیت دوم با استفاده از میانبر معمولی دکمه‎ی پاور/ کم کردن حجم صدا وجود دارد.

قابلیت فرمان‎های صوتی هوآوی روز به روز بهتر می‎شوند. صحبت با تلفن زمانی که افراد دیگری اطراف کاربر قرار دارند کمی ممکن است عجیب جلوه کند ولی به صورت بالقوه او می‎تواند بدون استفاده با دست گوشی Honor 8 Pro خود را مدیریت کند. قابلیت استفاده از فرمان‎های صوتی حتی زمانی که گوشی قفل و صفحه‎نمایش خاموش است وجود دارد. این قابلیت با اصطلاح پیش فرض “okay emy” صورت می‎گیرد که به دنبال آن گوشی روشن و منتظر دریافت فرمان‎های صوتی همانند با برقراری یک تماس میشود. البته می‎توان این اصطلاح را حتی تغییر داد و به دستگاه آموزش داد تا بهتر صدای کاربر را بشناسد.

برای بعضی از موقعیت های خاص، مانند داخل خودرو، کاربر می تواند حالت یک صفحه هوم ساده را فعال کند که دارای کاشی های بزرگی برای آهسته ضربه زدن می باشند. البته بعضی از منوها اینطور هستند و بعضی های دیگر مانند شماره‎گیر اندازه‎ای مشابه با حالت معمولی (البته بخواهیم منصف باشیم از همان ابتدا اندازه‎ی آن بزرگ بوده است) دارند.

تجربه واقعیت‎ مجازی

هوآوی گوشی Honor 8 Pro را در جعبه‎ای قرار داده است که آن را به یک هدست واقعیت‎مجازی شبیه به هدست مقوایی گوگل تبدیل می‎کند. سرهم‎بندی تمامی بخش‎های این مجموعه کاملا ساده است اما استفاده از آن نسبتا راحت نبوده و بی‎ارزش حس می‎شود. شما بایستی با دستان خود در تمامی اوقات آن را در زاویه‎ی خاصی نگه دارید و حتی آن موقع تضمینی برای این وجود ندارد که تصاویر در فوکوس قرار داشته باشند. اگر می‎خواهید بهترین تجربه‎ی ممکن را داشته باشید، بایستی وارد یک اتاق تاریک شوید، در غیر این‎صورت نور محیط ممکن است از لذت شما به شکل بارزی بکاهد.

نگه‎داشتن یک هدست جعبه مقوایی برای بیشتر از 15 دقیقه کار طاقت‎فرسایی است، بنابراین قادر به استفاده از آن برای مدت طولانی نخواهید بود مگر این‎که یک بند برای آن درست کنید.

دو اپلیکشین واقعیت مجازی (VR) بر روی این گوشی از پیش نصب شده است یعنی Jaunt VR و Cardboard. شما قادر به این نخواهید بود بازی‎های پیچیده‎ی VR را به علت نبود کلیدهای سخت‎افزاری بازی کنید، اما می‎توانید به راحتی محتواهای مختلف واقعیت ‎مجازی را بررسی کنید مانند تصاویر، ویدئوها یا حتی اتاق‎های مجازی تعاملی.

اپلیکیشن Cardboard گوگل یک دوربین اختصاصی VR در اختیار کاربر می‎گذارد و او می‎تواند محتوای واقعیت مجازی خود را ثبت کند. کاربر هم‎چنین می‎تواند در بین تصاویر و ویدئوهای پیش‎فرض ذخیره شده در گردش بپردازد یا به کانال‎های اختصاص یافته به VR از داخل این اپلیکیشن بپیوندد. چندین بازی رایگان VR نیز به چشم می‎خورند. در واقع گیم‎پلی آنها بسیار ساده است و بیشتر نقش ناظر را در آن‎ها دارید.

اپلیکیشن Jaunt VR محلی است که می‎توانید چند ساعتی را در آن مشغول باشید. این اپ دسترسی انحصاری به سری محتوای واقعیت‎ مجازی Invisible، ویدئوهای ماجراجویی Home Turf، موزیک منتخب و اپیزودهایی با محتوای سفر فراهم می‎کند. چندین فیلم کوتاه VR به همراه اخبار فراوان وجود دارد.

همان‎طور که اشاره کردیم، هدست اختصاصی VR گوشی آنر 8 پرو آن‎قدر راحت نبوده ولی برای مشاهده‎ی مولتی‎مدیای VR مناسب است. این هدست لنزهای خوب به همراه نمایشگری با رزولوشن بالا دارد تا برای استفاده از یک تجربه‎ی VR عالی مواد لازم فراهم شده باشد، تنها مشکل واقعی پیدا کردن زاویه‎ی صحیح برای دست‎یابی به محتوای روی نمایشگر تحت فوکوس لازم است.

به طور کلی، از این هدست رایگان انتظار بالایی نمی‎توان داشت.

عملکرد، تست‎های بنچمارک

 Honor 8 Pro از چیپست مشابه Kirin 960 استفاده می‎کند که داخل سری گوشی‎های میت 9 و P10 به کار گرفته شده بود. ساخت این تراشه را چیپ‎ساز خود هوآوی یعنی HiSilicon بر عهده داشته است، که برای اولین مرتبه در گوشی Huawei Mate 9 استفاده شد. حتی با آن‎که چند وقتی از زمان حضور این چیپست در بازار می‎گذارد ولی باز هم یکی از قوی‎ترین و بهترین نمونه‎های موجود است.

این چیپ از یک پردازنده 8 هسته‎ای بهره می‎برد یعنی 4 هسته Cortex-A73 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز. هسته‎های Cortex-A73 در مقایسه با طراحی قبلی A72  سی درصد کارآیی توان بیشتر دارند تا نویدی بر افزایش عملکرد نیز باشد.

ما طبق معمول با بنچمارک GeekBench که قدرت پردازنده را بررسی می‎کند، شروع می‎کنیم. انتظار می‎رود دو چیپست جدید اگزینوس سامسونگ و اسنپ‎دراگون کوالکام در بالای جدول قرار گیرند، اما اشتباه می‎کنید. ظاهراه، عملکرد تک هسته‎ی A73 پردازنده‎ی گوشی Honor 8 Pro قابل مقایسه با سری جدید S8 سامسونگ و بهتر به نسبت هر پردازنده‎ای است که در قلمروی اندروید دیده می‎شود، البته هسته‎های Hurricane اپل هم‎چنان در تست‎های تک هسته پادشاهی می‎کنند.

اگر 4 هسته A73 را به کار بگیرید، شاهد درخشش هسته‎های A73 به سادگی خواهید بود که به سادگی تمامی پردازنده‎ها به استثنای اگزینوس 8895 و اسنپ‎دراگون جدید موجود در پرچم‎دارهای جدید سامسونگ را شکست می‎دهد.

انتخاب Kirin 960 در بحث گرافیک پردازنده‎ی گرافیکی Mali-G71MP8 است که به نسبت نسل‎های قبلی چیپ‎های HiSilicon با پیشرفت بارزی روبرو شده و در نهایت از عنوان پرچم‎دار بودن یک گوشی می‎تواند به خوبی دفاع کند. شاهد عملکرد زیبای آن در مدل‎های معمولی گوشی P10 و Mate 9 هوآوی بودیم. گرچه بایستی توجه کنید که وظیفه‎ی آن در Honor 8 Pro همانند با P10 Plus و Mate 9 Pro با توجه به رزولوشن بالاتر صفحه‎نمایش، بیشتر شده است. چنین چیزی اختلاف امتیاز به دست آمده بین این گوشی و P10 در تست‎های onscreen گرافیک نشان می‎دهد.

قدرت واقعی Mali G71MP8 در تست offscreen دیده می‎شود. متاسفانه، این GPU در رتبه‎ی آخر در بین پرچم‎دارهای رقیب قرار می‎گیرد، اما باز هم چیزی از ارزش‎های آن کم نمی‎شود.

با این‎حال، در زمان نگاه کردن به نتایج بنچمارک‎ها توجه داشته باشید که اکثر بازی‎ها در هر دو رزولوشن به خوبی جزئیات را اگر لازم باشند وفق می‎دهند تا تجربه‎ی بازی کردن در دنیای واقعی در گوشی Honor 8 Pro یقینا لذت‎بخش باشد.

به بنچمارک‎های ترکیبی می‎رسیم که Honor 8 Pro در تست‎های بنچمارک BaseMark OS II عملکرد عالی از خود برجا می‎گذارد و تقریبا هر گونه دستگاه اندرویدی موجود در دیتابیس ما را از دور خارج می‎کند و هم‎پایه‎ی سری گوشی‎های P10 هوآوی قرار می‎گیرد.

بنچمارک AnTuTu ولی داستان متفاوتی را نشان می‎دهد. گرچه جای شگفتی ندارد، چون گوشی‎های هوآوی معمولا در این بنچمارک به دلایلی با جریمه روبرو می‎شوند. با توجه به این صحبت، Honor 8 Pro کاملا با عملکرد مورد انتظار خود هم سطح دیگران قرار می‎گیرد.

گوشی آنر 8 پرو در رقابت با سایرین در بخش عملکرد خوب ظاهر می‎شود و از یک پرچم‎دار چیزی کم ندارد. در بخش پردازنده واقعا درخواست بیشتری نمی‎توان داشت. در رابطه با GPU، واقعیت امر این است که افت عملکرد به دنبال گرم شدن دستگاه چیزی خاصی نیست. حتی با این وجود Mali-G71MP8 هرگونه وظیفه‎ی گرافیکی که به آن واگذار کردیم به خوبی مدیریت کرد.

تحت فشار سنگین مصنوعی به واسطه‎ی بنچمارک‎ها، Honor 8 Pro در یک نقطه‎ی به خصوص (و کوچک) در پشت گوشی داغ شد و اگر انگشت خود را در آن‎جا قرار دهید، ممکن است در دست گرفتن این گوشی راحت نباشد. اما این حرارت از خطرناک بودن به دور است و حتی هوآوی چنین تفکری داشته است چون ظاهرا هیچ‎گونه استراتژی کاهش عملکرد پردازنده برای جلوگیری از داغ شدن و افزایش دمای چیپ را در نظر نگرفته است.

تلفن

شماره‎گیر رابط کاربری EMUI از نظر اینترفیس کاربری بسیار مشابه با اپلیکیشن لیست مخاطب‎ تماس است. قابلیت‎های بی‎نظیری به چشم نمی‎خورد ولی چیزی هم از قلم نیافتاده است.

منوی تنظیمات دو سیم‎کارت به شما اجازه می‎دهد سیم‎کارت‎ها را تغییر نام دهید، آن‎ها را از بخش نرم‎افزاری غیرفعال و سیم‎کارت پیش‎‌فرض برای ارسال داده‎ها و برقراری تماس را مشخص کنید. در این بخش مشخص است که یکی از کارت‎ها تنها می‎تواند از شبکه‎ی 4G استفاده کند و هر دو اتصال 3G و 2G را خواهند داشت، گرچه در مشخصات این گوشی چنین چیزی ذکر نشده است.

این اینترفیس از این‎جهت که تنظیمات dual SIM  در یک منو قرار دارد و از طرف دیگر تنظیمات مربوط به شبکه‎های موبایل در یک منوی متفاوت قرار دارند ایده‎آل نیست، چون شما بایستی برای تنظیم دقیق شبکه‎ها طبق سلیقه‎ی خود، مثلا اگر بخواهید سیم‎کارت اصلی را به شبکه‎ی 3G محدود کنید، باید دایم در بین منوها جابجا شوید. سیم‎کارت اصلی (Primary) به صورت پیش‎فرض شبکه‎ی 4G را دریافت می‎کند و برای مشخص کردن این سیم‎کارت بایستی ابتدا وارد تنظیمات دو سیم (‎ (dual SIMشوید. سپس بایستی در بخش شبکه‎های موبایل نوع شبکه‎ای که ترجیح می‎دهید را ولی تنها برای این سیم‎کارت اصلی انتخاب کنید، چون سیم‎کارت دیگر از سایر فرکانس‎های رادیویی موجود استفاده می‎کند.

اسپیکر

گوشی Honor 8 Pro همانند با P10، P9 و آنر 8 اسپیکر واقعا قدرتمندی در اختیار دارد. پس از بررسی اسپیکرهای استریو در گوشی‎های P9 Plus و P10 Plus، ما نتوانستیم بر این احساس غلبه کنیم که وجود تک اسپیکر درHonor 8 Pro  به نوعی تقلب بوده است.

با این‎حال، همان‎طور که انتظار می‎رفت، اسپیکر اختصاصی قرار گرفته در قسمت انتهایی کاملا قدرتمند بود و امتیاز بسیار خوبی در تست اسپیکر ما به دست آورد. خروجی صدای این گوشی بسیار شفاف است و بایستی به هوآوی اعتبار لازم در این زمینه داده شود.

اپلیکیشن‎های از پیش نصب شده

هوآوی بسته‎ی نرم‎افزاری پیش‎فرض تقریبا کاملی را ارائه داده است. اپلیکیشن‎ Health واقعا عالی است. این اپ گام‎شمار است و میزان کالری سوزانده شده را حساب می‎کند ولی هم‎چنین می‎تواند تعداد طبقاتی که بالا رفته‎اید را نیز بشمارد. تمامی شاخص‎ها هم‎چنین به صورت آماری و بسیار مرتب نشان داده می‎شود.

Smart Remote و قطب‎نما، اپلیکیشن‎های عمومی دیگر ولی در عین‎حال اختصاصی به شمار می‎روند. خیلی خوب است هوآوی تصمیم گرفته است اپلیکیشن خاص خود را برای استفاده از پورت IR لحاظ کند چون در غیر این‎صورت کاربر مجبور به جستجو برای نمونه‎های شخص‎ثالثی بود که مشخص نیست قادر به استفاده از IR API هوآوی باشند. این اپلیکیشن ظاهر بسیار خوبی دارد و کاربر با استفاده از دیتابیس غنی آن از راه دور می‎تواند دستگاه‎های مختلف را کنترل کند.

علاوه بر تمامی آن‎ها یکسری ابزار از پیش بارگذاری شده نیز دیده می‎شود از جمله یک فایل منیجر مناسب، اپلیکیشن سالنامه، notes، پیش‎بینی هوا، ضبط صدا و چراغ‎قوه.

مولتی‎مدیا، کیفیت صدا

گالری به همراه اپلیکیشن Quik

گوشی آنر 8 پرو مجهز به یک اپلیکیشن گالری به‎روزرسانی شده به عنوان بخشی از لانچر EMUI 5.1 است. شرکت GoPro با هوآوی همکاری داشته تا اپلیکیشن ویرایش ویدئوی Quik را به گالری لانچر EMUI اضافه کنند. در نسخه‎ی جدید این لانچر، Quik مسئولیت ویرایش تمامی ویدئوها و ایجاد لحظاتی برجسته از خاطرات شما را بر عهده گرفته است.

پیش‌فرض این اپلیکیشن در مرتب‎سازی تصاویر براساس تاریخ گرفتن عکس‎ها است. شما می‎توانید به حالت نیشگون بر روی نمایشگر اندازه‎ی تصاویر بند‎انگشتی را تغییر دهید. شما می‎توانید امکان مشاهده‎ی تصاویر براساس حالت استاندارد آلبوم را انتخاب کنید که تمامی تصاویر شما در آلبوم‎های مختلفی قرار می‎گیرند و شما هم‎چنین می‎توانید این آلبوم‎ها را مخفی کنید، گرچه این قابلیت بیشتر یک نوع ابزار مرتب‎سازی به شمار می‎رود تا حفظ حریم شخصی، چون زمانی که گزینه‎ی آلبوم‎های مخفی را انتخاب کنید آلبوم‎ها دیده می‎شوند.

Highlights یک قابلیت جدید از اپ گالری است که البته برای اندروید تازگی ندارد، ولی حالا شاهد استفاده از آن در اپلیکیشن گالری پیش‎فرض رابط‎کاربری EMUI هستیم. زمانی که از گوشی خود استفاده نمی‎کنید، اپلیکیشن گالری تصاویر شما را فهرست‎بندی و براساس مکان‎ها و افراد داخل تصویر طبقه‎بندی می‎کند. ادغام اپ Quik شرکت GoPro با بخش گالری باعث می‎شود بهترین لحظات ثبت شده در ویدئوهای شما به صورت کلیپ‎هایی ایجاد شود. این اپ می‎تواند چهره‎ها را شناسایی و تصویر را مطابق با آن‎ها در یک قاب قرار دهد یا حتی می‎تواند کل ویدئوها را با ریتم موزیک سینک کند. تمامی این قابلیت‎های جدید در زبانه‎ی جدیدی به اسم Discovery قرار می‎گیرند.

به دنبال باز کردن یک تصویر شما می‎توانید سریعا آن را حذف کنید یا بچرخانید یا به شکل‎های مختلفی به اشتراک بگذارید. آیکون اطلاعات تصویر در بالا در اختیار کاربر اطلاعات تقریبا کاملی در رابطه با تصویر از جمله یک هیستوگرام، قرار می‎دهد.

شما هم‎چنین می‎توانید از ادیتور قوی این اپلیکیشن با گزینه‎های مختلف برای تنظیم میزان نور‎دهی (برای روشن کردن نواحی تیره یا تغییر میزان نور نواحی بسیار روشن) تصاویر و هم‎چنین گزینه‎های دیگری نظیر فیلترها (بیشتر از کل فیلترهای اینستاگرام و پریسما) و زیبایی‎سازی عکس، استفاده کنید.

ویدئو پلیر

در مقابل، ویدئو پلیر این گوشی کاملا ساده است. با این‎حال از عهده‎ی وظیفه‎ی خود بر می‎آید ولی تنها قابلیت‎های بیشتری که در اختیار کاربر قرار داده می‎شود، اضافه کردن قابلیت تنظیم سرعت پخش ویدئو و یک حالت نشان دادن به شکل یک پنجره‎‎ی شناور است.

موزیک پلیر

Honor 8 Pro دارای یک موزیک پلیر از پیش نصب شده‎ی شیک است. این پلیر دارای 4 لیست پخش پیش‌‎فرض است یعنی پخش براساس آهنگ‎ها، هنرمندان، آلبوم‎ها و پوشه‎ها. شما می‎توانید لیست پخش مختص به خودتان را نیز ایجاد کنید. پس‎زمینه‎ی اپلیکیشن به صورت پویا برای مطابقت با آلبوم آرت تغییر پیدا می‎کند که قابلیت جالبی است.

صفحه‎ی در حال پخش کاملا استاندارد است و در آن بخشی برای آلبوم آرت و متن آهنگ دیده می‎شود. اگر به متن آهنگ‎ها علاقه دارید می‎توانید آن‎ها را در بالای صفحه‎ی هوم به نمایش بگذارید.

جالب است که ما هیچ‎گونه بخشی برای انجام تنظیمات میکسر صدا پیدا نکردیم. کاربر تنها می‎توان تنظیمات DTS را به صورت خاموش یا روشن انتخاب کند.

خروجی صدای بسیار خوب

این گوشی در زمان اتصال به یک آمپلی‎فایر فعال خارجی، خروجی صدای شفاف به همراه حجم صدای متوسط داشت. از آن‎جایی که ما در رابطه با دقت بازتولید صدا مشکلی مشاهده نکردیم، تنها می‎توانیم این عملکرد را بسیار خوب بدانیم.

اتصال این گوشی به یک جفت هدفون باعث شد که کیفیت صدای استریو با اندکی آسیب روبرو شود و مقدار کمی اعوجاج اضافی شکل گیرد. خروجی صدا هم‎چنان به شکل دلنشینی شفاف است و ما شک داریم که شخصی با گوش غیر مسلح مشکل خاصی را متوجه شود. حجم صدا بار دیگر متوسط بوده، اما عملکرد کلی آنر 8 پرو در این بخش عالی است.

دوربین گوشی Honor 8 Pro

به نوعی نسل اول سیستم دوربین دوگانه لایکا

درست مانند گوشی Honor 8 گوشی Honor 8 Pro دارای دو سنسور 12 مگاپیکسلی، یکی نسبتا استاندارد که تصاویر رنگی می‎گیرد و دیگری تنها مونوکروم (تصاویر سیاه و سفید می‎گیرد) است. دوربین دوم فاقد فیلتر Bayer است که در دوربین‎های دیگر برای ایجاد تصاویر رنگی به کار گرفته می‎شود. هم‎چنین یک فلاش ال‎ای‎دی دوتایی به چشم می‎خورد.

ما با همین سیستم دوربین در گوشی P9 هوآوی، البته بدون برند لایکا، مواجه شده بودیم. یعنی خبری از حالت‎های فیلم Vivid و Smooth نیست. اما به عنوان یک امتیاز، دوربین گوشی آنر 8 پرو برخلاف Honor 8، به شما اجازه می‎دهد مستقیما توسط سنسور مونوکروم تصاویر سیاه و سفید بگیرید. حالت عکاسی به صورت حرفه‎ای وجود ندارد که تنها برای سری P گوشی‎های هوآوی به چشم می‎خورد.

Honor 8 Pro همانند با گوشی‎های Honor 8 و P9 تکیه بر سنسور سیاه و سفید دوم، برای جذب نور بیشتر و گاهی اوقات بازی با عمق میدان، دارد. اغلب اوقات، زمانی که شما، با هر کدام از این دو گوشی، عکس می‎گیرید، یک تصویر با هر دو سنسور گرفته شده و از اطلاعات به دست آمده از تصویر سیاه و سفید به منظور بالا بردن کیفیت تصویر رنگی استفاده می‎شود. چنین قابلیتی باعث بالا بردن کیفیت تصاویر در شرایط نوری کم می‎شود و کمک به کاهش پارازیت موجود در تصاویر می‎کند.

اپلیکیشن دوربین هواوی دارای حالات عکاسی به صورت دستی نیز می‎باشد که در بین آن‎ها تصویربرداری RAW، فوکوس دستی، تنظیم سرعت شاتر دوربین و ایزو به همراه یکسری گزینه‎های دیگر دیده می‎شود. کار با اینترفیس حالت Pro بسیار راحت است، ولی اگر بدانید چطور از آن استفاده کنید.

تمامی گزینه های مربوطه در منوهایی مخفی شده‎اند که شما با سوایپ کردن به سمت بالا یا پایین صفحه نمایش می‎توانید آن‎ها را ظاهر کنید. ممکن است در ابتدا گیج کننده باشد ولی خیلی زود به آن عادت می‎کنید. در منوی اصلی تمامی حالت های عکسی دیده می شود یعنی Photo، پانوراما، HDR، مونوکروم، زیبایی‎سازی و Light Painting. هم‎چنین یک منوی تنظیمات پیشرفته وجود دارد که با یک سوایپ از بالا نمایان می‎شود.

دوربین مونوکروم

از آن‎جایی‎که ما در رابطه با تصاویر سیاه و سفید صحبت کردیم، ابتدا با چنین نمونه تصاویری شروع می‎کنیم. تصاویر گرفته شده در روز روشن فوق‎العاده عالی هستند، مقدار بسیار خوبی از جزئیات دیده می‎شود، پارازیت تا حدی است که انگار وجود ندارد و کنتراست و دامنه‎ی دینامیک جز بهترین به شمار نمی‎روند. افکت بوکه در تصاویر کلوس‎آپ بسیار حرفه‎ای خودنمایی می‎کند تا بار دیگر به هوآوی احترام بگذاریم.

نمونه تصاویر گرفته شده در شرایط نوری کم به خوبی تصاویر P10 و یا حتی P9 نیست. اما با این‎وجود اگر سوژه به خوبی انتخاب شود بسیار خوب هستند و شما میتوانید یک تصویر زیبا و تاثیرگذار در شب بگیرید. این دست از تصاویر به نسبت دوربین رنگی جزئیات بیشتر و پارازیت کمتری دارند و بنابراین از کیفیت بهتری برخوردار هستند.

دوربین رنگی

به دوربین معمولی رنگی و کیفیت تصاویر در روز می‎رسیم. نمونه تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی دارای جزئیاتی بیشتر از حد کافی و دامنه‎ی دینامیک عالی بودند. سطوح پارازیت قابل قبول است و رنگ‎ها تا حد زیادی با دنیای واقعی تفاوتی ندارند. این تصاویر بسیار عالی هستند و اگر کمی شارپ‎تر بودند آن‎ها را به سادگی در بین بهترین تصاویر 12 مگاپیکسلی که اخیرا ثبت کرده‎ایم، قرار می‎دهیم.

دامنه‎ی دینامیک در تصاویر رنگی اغلب اوقات ثبات ندارد ولی باز هم به نسبت تصاویر سیاه و سفید بهتر است. احتمالا ترفندهای استفاده از حالت HDR به صورت خودکار در این‎جا دخیل است، حتی اگر از این حالت استفاده نکنید.

حالت‎های عکاسی به صورت زوایای متغیر دیافراگم (نسبت‎های کانونی مختلف)

هدف دوربین دوم این گوشی فراهم‎سازی شرایطی برای گرفتن تصاویر بهتر در شرایط نوری کم است و در همین خصوص نبود فیلتر RGB به همراه این سنسور باعث ورود نور بیشتری به آن شده تا میزان نویز کاهش یابد. اطلاعات کسب شده اغلب اوقات در ترکیب با اطلاعات سنسور معمولی قرار می‎گیرد تا تصویری با نویز کم ولی با این‎وجود به طور کامل رنگی شکل گیرد.

به لطف اطلاعات عمیقی که دوربین گوشی آنر 8 پرو قادر به جمع‎آوری از دو دوربین خود است، می‎تواند از آن به منظور بازسازی یک افکت محو اپتیکال در پس زمینه با کیفیت بالا (افکت بوکه) استفاده کند. یک حالت پیش‎نمایش زنده‎ی بوکه به چشم می‎خورد تا از نتایج کار باخبر شوید. اما اگر رضایت ندارید، همواره می‎توانید نقطه‎ی کانونی را پس از عکاسی تغییر دهید و حتی از بعضی افکت‎های زیبا استفاده کنید.

عکاسی در شرایط نوری کم

اگر یک سه‎پایه‎ی عکاسی یا حداقل مکانی را در اختیار داشته باشید که بتوانید دوربین را به صورت ثابت بگذارید، دو نوع مختلف تصاویر در شرایط نوری کم می‎توانید ثبت کنید. ثبت این تصاویر یا با استفاده از حالت Light Painting صورت می‎گیرد که دوربین این گوشی با تنظیمات پیش‎فرض خود عکس می‎گیرد و سپس تنها نور ساطع شده از سوژه‎های در حال حرکت را یک میزان نوردهی طولانی ثبت می‎کند. یا این‎که کاربر می‎تواند از حالت عکاسی به صورت دستی استفاده و خود تنظیمات را تغییر دهد تا یک نمونه تصویر با جزئیات کامل و روشن در محیط با نور کم بگیرد.

چه از حالت عکاسی به صورت حرفه‎ای استفاده کنید یا نکنید، Honor 8 Pro قادر به گرفتن تصاویری عالی با شرایط نوری کم است.

حتی تصاویر گرفته شده در شب تصاویری با جزئیات کامل تولید می‎کند که رنگ‎ها در آن دلنشین بود و میزان پارازیت کم است.

در نهایت ما با دوربین 12 مگاپیکسلی آیفون 7 از همان صحنه تصاویری گرفتیم. دوربین این گوشی دارای نسبت کانونی گسترده‎تر f/1.8 است و با کمک فناوری OIS، تصاویر ثبت شده با آیفون دارای ISO و سرعت کمتر شاتر بوده و در نتیجه میزان پارازیت اندکی کمتر است. گرچه رای به برتری یکی از این دو گوشی بسیار مشکل است مخصوصا این‎که دوربین آنر 8 پرو بدون OIS و با تنظیمات کاملا متفاوتی توانست تقریبا تصاویر ثابت مشابهی بگیرد.

ما هم‎چنین تصاویری از فاصله‎ی دو متری با روشن یا خاموش بودن فلاش گرفتیم تا قدرت آن را به شما نشان دهیم.

تصاویر سراسرنما

حالت پانوراما یکی از بهترین ها در بازار گوشی‎های هوشمند است که به صورت خودکار بین حالت های افقی و عمودی برای گرفتن این نوع تصاویر جابجا می شود. زمان گرفتن تصویر در حالت عمودی، تصاویر سراسرنما اندکی ارتفاع بیشتری از 3,000 پیکسل دارند و کیفیت تصاویر اندکی کمتر از 30 مگاپیکسل است. سرهم بندی تصاویر خوب است، نوردهی یکنواخت ولی جزئیات گرفته شده و دامنه‎ی دینامیک کمی به نسبت تصاویر ثابت کمتر است.

دوربین سلفی

دوربین جلوی Honor 8 Pro یک ماژول 8 مگاپیکسلی با قابلیت ثبت تصاویری با رزولوشن 3264 در 2448 پیکسل است. به همراه آن لنزهای دارای نسبت کانونیf/2.0  دیده می‎شود. حالت زیباسازی اجباری تصویر نیز برای این دوربین دیده می‎شود تا چین و چروک‎های پوست اصلاح شود ولی اکثرا به دنبال آن شاهد حذف جزئیات ریز در تصویر هستیم.

اگر یکی از تصاویر معمولی گرفته شده با این دوربین جلو را بررسی کنید متوجه می‎شوید سطح جزئیات کاملا رضایت بخش بوده، رنگ ها و کنتراست نیز عالی هستند ولی رنگ‎ها به نوعی شسته شده به نظر می‎آیند.

قابلیت ضبط ویدئوهای 2160p

Honor 8 Pro قادر به ضبط ویدئوهای 4K است. گرچه همانند با P10، این گوشی این ویدئوها را با کدک H.265 (HEVC) انکود می‎کند. عواقب چنین تصمیمی هم منفی و هم مثبت است.

جنبه‎ی مثبت ماجرا، بیت‎ریت 30 مگابیت در ثانیه برای ویدئوهای 2160p و بسیار پایین بودن آن است و بنابراین فضای کمتری اشغال می‎کند (در مقایسه با بیت‎ریت تقریبا 50 مگابیت در ثانیه با فرمت MPEG-4 ویدئوهای 4K اکثر رقبا). جنبه منفی این است که یوتیوب هنوز از چنین استانداردی پشتیبانی نمی‎کند.

در زمان بررسی ویدئوهای گرفته شده با دوربین این گوشی در آزمایشگاه شاهد حداقل مقدار مصنوعات فشرده‎سازی ویدئو بودیم. ولی در دنیای واقعی مشکل خاصی را مشاهده نکردیم. ویدئوهای فول اچ‎دی از قابلیت فشرده‎سازی MPEG-4 استفاده می‎کنند. این ویدئوها با نرخ 30 فریم بر ثانیه بیت‎ریت نسبتا استانداردی در حدود 17 مگابیت در ثانیه دارند در حالی‎که ویدئوهای فول اچ‎دی با نرخ 60 فریم بر ثانیه دقیقا دارای دو برابر بیت‎ریت بوده و در نتیجه در این حالت به نسبت ویدئوهای 4k در هر ثانیه از ویدئو میزان فایل بزرگتر خواهد بود. البته چنین چیزی با توجه به این‎که ویدئوهای 1080p از کدک H.264 استفاده می‎کنند، طبیعی است. کیفیت صدا استریو، برابر با 192kbps و بنابراین عالی است.

ویدئوهای 4K شارپ و با سطح جزئیات کافی هستند و کنتراست خوب به همراه رنگ‎های دلنشینی از خود نشان می‎دهند. دامنه‎ی دینامیک نیز کاملا قابل قبول است.

همانند با اکثر اوقات، ویدئوهای فول اچ‎دی فقط قابل قبول هستند و چیز خاصی دیده نمی‎شود. جنبه‎ی خوب ماجرا این است که در حالت 60 فریم بر ثانیه سطح جزئیات ضبط شده به خطر نمی‎افتد.

Honor 8 Pro از فناوری رفع لرزش دیجیتالی ویدئو اما تنها برای ویدئوهای معمولی فول اچ‎دی استفاده می‎کند.

نمونه ویدئوهای گرفته شده با این دوربین را می‎توانید از لینک‎های زیر دانلود کنید:

2160p@30fps (11s, 42MB), 1080p@30fps (11s, 25MB), و  1080p@60fps (10s, 43MB)

جمع‎بندی

به نظر شما، پرچم‎داری که محصول زیر برند یک شرکت یا جایگزین ارزانی برای پرچم‎داری اصلی آن شرکت است به اندازه‎ی کافی جذابیت و قدرت دارد؟

بهترین چیپست و یک نمایشگر با رزولوشن بالا و آخرین نسخه‎ی سیستم‎عامل اندروید یقینا به Honor 8 Pro کمک می‎کند از اعتبار حرفه‎ای بودن خود دفاع کند. نه تنها این گوشی ظاهر چنین عنوانی را نیز دارد بلکه همانند با یک حرفه‎ای هم عمل می‎کند، حتی اگر خبری از برند لایکا نباشد.

در هر صورت، اجازه ندهید عنوان این گوشی شما را گول بزند چون Pro تنها یک نسل بعدی برای Honor 8 به شمار نمی‎رود. ما شاهد استفاده از طراحی ممتاز و کیفیت ساخت بالای همیشگی سری گوشی‎های آنر هستیم ولی Honor 8 Pro هم‎چنین از نظر عملکرد و مشخصات در حد یک پرچم‎دار ظاهر می‎شود.

درست است که سیستم دوربین دوگانه جادوی لایکا را در خود ندارد و بار دیگر استفاده شده است اما مهارت‎های عکاسی این گوشی بالاتر از سطح متوسط قرار دارند.

وجود نمایشگر با رزولوشن QHD نه تنها اطمینان خاطر ایجاد می‎کند بلکه این شرکت چینی یقینا خود را برای ورود به دنیای واقعیت مجازی نیز پس از معرفی هدست واقعیت مجازی برای گوشی P9 هوآوی آماده کرده است.

قبول داریم هنوز هوآوی آمادگی کامل را ندارد و با محصول نه چندان ممتازی روبرو باشیم ولی با این ‎وجود Honor 8 Pro سعی می‎کند در بین عموم با این قابلیت خودنمایی کند.