بررسی و نقد گوشی HTC U Ultra – دنیایی از شکوه

گوشی‎های سری The One اچ‎تی‎سی نتوانستند موقعیت این شرکت را به عنوان پادشاه دنیای اندروید به آن‎ها برگردانند، حال پرسش این است که آیا سری U قادر به کسب این دستاور خواهد بود؟ اگرچه گوشی HTC U Ultra در مسیر جدیدی از طراحی گام برداشته ولی طبق سنت اچ‎تی‎سی دوباره شاهد دوربینی با توان بالا و کیفیت صدای عالی هستیم. حضور یک نمایشگر دوگانه یقینا کاربر را به وجد می‎آورد ولی از طرف دیگر درگاه هدفون به فراموشی سپرده شده است.

نمایشگر اصلی یک پنل Super LCD5 به ابعاد 5.7 اینچ است که تحت حفاظت گوریلا گلس 5 قرار دارد و یا اگر مدل 128 گیگابایتی این گوشی را دریافت کنید جای آن را شیشه‎ی کریستال یاقوت کبود می‎گیرد. نمایشگر دوم برای نشان دادن نوتیفیکیشن‎های مهم و یادآورها یک فضای 2.05 اینچی را به خود اختصاص می‎دهد، اما اپلیکیشنی که از این فضای اضافی برای امور کنترلی بیشتر استفاده کند را مشاهده نکردیم.

قابلیت‎های کلیدی گوشی HTC U Ultra:

• پنل پشتی ساخته شده از شیشه‎ به همراه یک “سطح سیال”
• نمایشگر 5.7 اینچی Super LCD5 با رزولوشن 1440 در 2560 پیکسل (تراکم پیکسلی 513ppi)
• نمایشگر ثانویه‎ی 2.05 اینچی با رزولوشن 1040 در 160 پیکسل (قابلیت همواره روشن)
• چیپست اسنپ‎دراگون 821، 4 هسته‎ی کریو (با فرکانس 2.15 گیگاهرتز/ 1.6 گیگاهرتز)، پردازنده‎ی گرافیکی آدرنو 530، 4 گیگابایت رم
• دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی، نسبت کانونی f/1.8، فناوری رفع لرزش (OIS)، فوکوس خودکار تشخیص فازی و لیزری، فلاش ال‎ای‎دی دوتایی
• قابلیت ضبط ویدئوهای 2160p و 1080p با نرخ 30 فریم بر ثانیه، ضبط صدا با کیفیت بالا یا 360 درجه (فرمت 24 بیتی FLAC)
• حافظه‎داخلی 64 گیگابایت، پشتیبانی از درگاه میکرو اس‎دی (درگاه هیبریدی برای سیم‎کارت دوم)، مدل 128 گیگابایتی به زودی وارد بازار می‎شود
• پشتیبانی از شبکه‎ی LTE Cat. 11 (سرعت دانلود 600 مگابیت در ثانیه / آپلود 50 مگابیت در ثانیه)، پشتیبانی از استاندارد Wi-Fi a/b/g/n/ac، بلوتوث 4.2، NFC، پورت یو‎اس‎بی C (USB 3.0, DisplayPort)
• باتری با گنجایش 3000 میلی‎آمپرساعت (بدون قابلیت تعویض)

معایب اصلی گوشی  HTC U Ultra:

• به نسبت گوشی‎های مشابه بسیار قیمت بالاتری دارد
• نمایشگر ثانویه کارکرد خاصی ندارد
• عدم وجود درگاه هدفون 3.5 میلی‎متری
• ظرفیت باتری به نسبت گوشی 10 evo (با وجود قابلیت Always on screen) کوچکتر است
• طول ضبط ویدئوهای 4K محدود به 6 دقیقه است

U Ultra از چیپست اسنپ‎دراگون 821 استفاده می‎کند که همراه شدن آن با رزولوشن QHD نمایشگر اصلی علاقه‎ی اچ‎تی‎سی به دنیای دیگری یعنی واقعیت‎مجازی را نشان می‎دهد. اپلیکیشن Viveport از پیش بر روی این گوشی بارگذاری شده است که در حال حاضر در خدمت افزایش تجربه‎ی کار با هدست HTC Vive دیده می‎شود ولی قابلیت‎های واقعیت‎مجازی خاص خود را ندارد، گرچه این شرکت علاقه‎ی خود را به مباحث واقعیت‎مجازی در دنیای موبایل نشان داده است و بنابراین بایستی صبر کنیم ببینیم آینده چطور خواهد بود.

کاربران به لطف دوربین 12 مگاپیکسلی این گوشی که برای اولین بار شاهد استفاده از آن در گوشی HTC 10 بودیم، قادر به ضبط ویدئوها و تصاویر بی‎نظیری خواهند بود. این دوربین از سنسور بزرگ (و در نتیجه پیکسل‎های بزرگ)، زاویه‎ی دیافراگم بازتر و قابلیت ضبط صدای با کیفیت بالا برای ویدئوهای 2160p بهره می‎برد.

صحبت از صدا که شد بایستی اشاره کنیم که گوشی  HTC U Ultra از هر دو فناوری BoomSound و USonic پشتیبانی می‎کند. فناوری اول تجربه شنیدن صدای اسپیکرهای استریو را برای هم فایل‎های موسیقی و هم تصویری تنظیم کرده در حالی‎که مورد دوم کیفیت صدای هدفون‎ها را برای کاربر شخصی‎سازی می‎کند. گرچه به هدفون‎هایی با پورت یو‎اس‎بی C و ترجیحا هدفون‎های اچ‎تی‎سی نیاز دارید، چون تنها آن‎ها (فعلا) از فناوری USonic پشتیبانی می‎کنند.

نمایی 360 درجه از گوشی HTC U Ultra

گوش HTC U Ultra در بین گوشی‎های بزرگتر اچ‎تی‎سی قرار می‎گیرد و این شرکت اخیرا وارد میدان رقابت گوشی‎های بیشتر از 5.5 اینچ شده است. نمایشگر گوشی U Ultra 5.7 اینچی به علاوه‎ی یک ردیف اضافه برای نمایشگر ثانویه است.

این گوشی از نظر اندازه در حدود گوشی LG V20 است که از نمایشگرهای بسیار مشابهی بهره می‎برد. گرچه، ال‎جی موفق شده است در دستگاه خود باتری اندکی بزرگتر که امکان تعویض آن نیز وجود دارد جا دهد، در حالی‎که گوشی U Ultra اچ‎تی‎سی مجهز به یک باتری مهر و موم شده‎ی 3000 میلی‎آمپر ساعتی است.

سخت‎افزار

حالا که بازار از گوشی‎های تمام فلزی اشباع شده است، اچ‎تی‎سی به استفاده از یک پشت شیشه‎ای با یک “سطح سیال” رو آورده است. تاثیر چنین تصمیمی مشابه با یک حباب صابون یعنی تا حد زیادی شفاف است، ولی هرچه خمیدگی‎های سطحی پنل پشتی فاصله می‎گیرد رنگین‎کمانی از رنگ پدیدار می‎شود.

گوشی تحت بررسی ما رنگ سفید یخی دارد و در عکس رنگ آن بسیار سخت دیده می‎شود چون برای چشم غیرمسلح این دستگاه اکثر اوقات سفید به نظر می‎آید (و در تصاویر سبز دیده می‎شود). تنها زمانی که نور به زاویه‎ی خاصی برخورد می‎کند شما می‎توانید ته رنگ‎های صورتی و سبز را ببینید که داخل سطح شیشه‎ای مخفی شده‎اند. در نتیجه با افکت ظریف ولی بی‎نظیری روبرو هستیم. در سه رنگ دیگر این گوشی نیز ترکیب چندین رنگ به همین شکل دیده می‎شود. طبیعت منشوری شیشه هم‎چنین باعث می‎شود که اثر لکه‎های دست سخت‎تر دیده شوند.

پوسته‎ی خارجی این گوشی از دو صفحه شیشه تشکیل شده که به داخل یک بدنه‎ی فلزی ثابت شده‎اند. در پنل جلویی مدل 64 گیگابایتی ما گوریلا گلس 5 به کار گرفته شده در حالی‎که منشاء پنل پشتی ناشناخته است ولی به همان شک نسبت به خراش مقاومت از خود نشان می‎دهد. یک مدل ویژه‎ی 128 گیگابایتی نیز وجود دارد که یاقوب کبود با دوام بیشتر جایگزین گوریلا گلس 5 شده است. این مدل قیمت بسیار بیشتری داشته و بعدا وارد بازار می‎شود.

پنل پشتی یک خمیدگی ظریف دارد، ولی آن‎قدر نیست که جنبه‎های آرگونومیک این گوشی را تحت تاثیر قرار دهد ولی تغییر در زاویه‎ی برخورد نور کافی است تا رنگ‎های مختلف از شیشه به بیرون ساطع شود.

نمایشی که در پشت این گوشی دیده می‎شود نبایستی شما را از دو ستاره‎ی محصول اچ‎تی‎سی غافل کند یعنی دوربین 12 مگاپیکسلی در پشت و نمایشگر ثانویه در جلو. وجود آن‎ها باعث می‎شود که U Ultra گوشی خاصی باشد و در نتیجه پرداخت پول بیشتر به نسبت HTC 10 evo ارزشش را داشته باشد.

HTC U Ultra در بین گوشی‎های بزرگتر موجود در بازار قرار می‎گیرد و با توجه به نمایشگر 5.7 اینچی اصلی و نمایشگر ثانویه در بالای آن، جز این هم نمی‎توان فرض کرد و با آن‎که طراحی این گوشی به نحوی نیست که شاهد “حداقل حواشی” اطراف نمایشگر باشیم ولی باید گفت حواشی نسبتا باریک هستند.

حاشیه‎ی پایینی این گوشی میزبان دکمه‎های خازنی است و دکمه‎ی هوم حسگر اثرانگشت را در خود جا داد است. این سنسور سریع و دقیق بوده ولی به نظر ما اندکی باریک هم است، یعنی بایستی زمان قرار دادن انگشت خود بر روی آن دقت کنید.

حاشیه‎ی بالایی نمایشگر میزان نمایشگر ثانویه است و بدون شک دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی هم در کنار آن دیده می‎شود. چراغ اعلانات نیز در کنار دوربین قرار گرفته است. بالای نمایشگر سنسورها و بلندگوی مکالماتی قرار گرفته است که نقش اسپیکر دوم را در این گوشی ایفا می‎کند.

U Ultra یک اسپیکر در جلو (بلندگوی مکالماتی) و یک اسپیکر در پایین دارد. نحوه‎ی کارکرد آن‎ها بستگی به استفاده از گوشی دارد، آن‎ها می‎توانند صدای استریوی بی‎نظیری برای فایل‎های موسیقی به ارمغان آورند یا این‎که صدای محیط را برای فیلم‎ها از بین ببرند.

پورت USB-C نیز در این‎جا جضور دارد و تنها خروجی سیمی صدا به شمار می‎رود چون خبری از درگاه هدفون 3.5 میلی‎متری نیست. چنین چیزی باعث شده که اچ‎تی‎سی به استفاده از USonic رو آورد، قابلیتی که از سخت‎افزار اضافی داخل هدفون‎های این شرکت به منظور اسکن گوش کاربر و تنظیم صدا براساس آن استفاده می‎کند. امکان استفاده از هدفون‎های دیگر با پورت یو‎اس‎بی C وجود دارد (یا تهیه‎ی یک رابط معمولی برای استفاده از هدست‎های سیمی) ولی به دنبال آن این قابلیت دیگر به چشم نمی‎خورد.

نکته‎ی جالب دیگری که بایستی اشاره کنیم وجود 4 میکروفون است. HTC U Ultra از این مجموعه میکروفون‎ها برای ضبط صدای 360 درجه استفاده می‎کند که تجربه‎ی درگیرکننده و بی‎نظیری است (در نتیجه اچ‎تی‎سی نشان می‎دهد که طرفدار واقعیت‎مجازی است). کاربر می‎تواند صدا را با کیفیت بالا (High-Res audio) نیز ضبط کند (ولی امکان ضبط به هر دو صورت وجود ندارد).

ضبط صدای 360 درجه یکی از قابلیت‎های دوربین است، چون به نظر اپلیکیشن ضبط صدا فاقد چنین گزینه‎ای است (ولی می‎تواند با فرمت کیفیت بالای FLAC صدا را ضبط کند).

دوربین از گوشی اچ‎تی‎سی 10 قرض گرفته شده است. دوربین یک سنسور 12 مگاپیکسلی بزرگ با پیکسل‎های درشت، به ترتیب 1/2.3 اینچ و 1.55 میکرومتری، دارد. استفاده از نسبت کانونی f/1.8 و فناوری OIS به کمک این دوربین برای ثبت تصاویر بهتر در شرایط نوری کم می‎آید و البته نباید از وجود فلاش ال‎ای‎دی دو رنگی در این قضیه نیز غافل شویم. به منظور اطمینان از فوکوس سریع و دقیق، دوربین به فوکوس خودکار تشخیص فازی و لیزری مجهز شده است.

دوربین در پنل پشتی برآمده است ولی حتی مدل 64 گیگابایتی برای پوشاندن آن‎ها و محافظت در برابر خراش یک لنز یاقوت کبود دارد.

در بالا یک میکروفون دیگر (دو تای دیگه در جلو و عقب هستند) و درگاه سیم‎کارت دیده می‎شود. این درگاه دو سیم‎کارت قبول می‎کند و این گوشی تنها در مدل دوسیم وارد بازار شده است. به نظر ما اچ‎تی‎سی اقدام هوشمندانه‎ای انجام داده چون این درگاه هیبریدی است و بنابراین اکثر افراد از یک سیم‎کارت استفاده می‎کنند و آن دسته از افرادی که دو سیم‎کارت دارند به دنبال مدل دیگری از این گوشی نمی‎گردند.

جنبه‎ی منفی ولی این است که کاربران یا بایستی از سیم‎کارت دوم و یا کارت حافظه‎ی خارجی و نه هر دو، استفاده کنند. به هرحال مدل پایه‎ی این گوشی 64 گیگابایتی است (48 گیگابایت در اختیار کاربر قرار دارد) و مدل 128 گیگابایتی نیز در راه است و نبایستی مشکل خاصی در بحث کمبود فضای ذخیره‎سازی پیش بیاید.

موارد آخری که در بخش خارجی این گوشی به آن‎ها می‎رسیم دکمه‎های سمت راست یعنی تنظیم حجم صدا و دکمه‎ی پاور هستند. هر دو نسبتا بزرگ بوده و به راحتی زیر دست قرار می‎گیرد، به خصوص بایستی بابت بافت دکمه‎ی پاور قدردان بود که باعث می‎شود به دنبال لمس به آسانی پیدا شود.

همان‎طور که اشاره کردیم گوشی HTC U Ultra به طور متوسط بزرگتر از اغلب گوشی‎های اندرویدی است. طرفداران فبلت‎ها نبایستی مشکلی با این قضیه داشته باشند ولی اگر مالک گوشی اچ‎تی‎سی 10 و به دنبال آپگرید هستید، بایستی اندازه‎ی این گوشی را در نظر بگیرید. از آخرین زمانی که اچ‎تی‎سی محصولی فراتر از 5.5 اینچ ارائه داده است، چند وقتی می‎گذرد.

با این‎حال، خمیدگی ظریف پنل پشتی کافی است تا به خوبی این گوشی 170 گرمی در دست کاربر جا بگیرد. ولی شیشه باعث می‎شود این گوشی کاملا لیز باشد. قصد نداریم بگوییم که فلز به شکل محکم‎تری در دست جا می‎گیرد، مخصوصا این‎که عملا تمامی شرکت‎ها در گوشی‎های مدرن رده‎بالا توجه به طراحی زیبا دارند تا محکم جا گرفتن گوشی در دست کاربر.

حداقل تغییر رنگ‎های پنل شیشه‎ای عقب باعث پوشاندن لکه‎ی انگشتان می‎شود و ظاهری جالب به این گوشی می‎دهد، گوشی‎های اندکی هستند که چنین نمایشی از نور را به معرض دید گذاشته و حس و حال پرمیموم بودن گوشی را نیز حفظ می‎کنند.

البته بایستی توجه داشته باشید قابلیت مخفی کردن لک دست تنها مختص به مدل سفید‎رنگ این گوشی است و مدل‎های با رنگ دیگر در این زمینه کاملا بد عمل می‎کنند.

نمایشگر

HTC U Ultra دو نمایشگر دارد، نمایشگر 5.5 اینچی اصلی از نوع Super LCD5 با رزولوشن QHD یا 1440 در 2560 پیکسل است. نمایشگر دوم رزولوشن 160 در 1040 پیکسل دارد و 400 پیکسل از رزولوشن افقی آن کم شده است تا جا برای دوربین سلفی باز شود.

مشخصات این نمایشگر بسیار مشابه با پنل نمایش ثانویه‎ی گوشی V20 ال‎جی است، ولی U Ultra یک پنل کاملا متفاوت دارد.

به عنوان مثال، مزیت بزرگ آن نسبت کنتراست عالی با امتیاز امتیاز 1,800:1 به لطف رنگ‎های مشکی واقعا عمیق است، در حالی‎که نمایشگر V20 موفق به کسب امتیاز 1,100:1 شد (که باز هم خوب ولی نه به خوبی نمایشگر دوم محصول اچ‎تی‎سی است).

اچ‎تی‎سی هم‎چنین به نمایشگر خود اجازه داده است در حالت دستی حداکثر روشنایی آن به 520 نیت افزایش یابد.

و در پایان باید گفت که نمایشگر گوشی اچ‎تی‎سی زمان مشاهده از زوایای مختلف تغییر رنگ بارزی دارد، قضیه‎ای که در محصول ال‎جی به چشم نمی‎خورد.

برخلاف داشتن نسبت کنتراست بالاتر، خوانا بودن محتوا در نور خورشید به نسبت پنل ال‎جی بهتر است، امتیازی بسیار قابل احترام تا با یکی از بهترین پنل‎ها در بین هم نمایشگرهای ال‎سی‎دی و هم آمولد روبرو شویم.

دقت رنگی بی‎نقص نیست، به نحوی که در حالت پیش‎فرض میانگین deltaE برابر با 6.1 و حداکثر آن 10.7 است. با تغییر لغزشگر دمای رنگ به سمت رنگ‎های گرم (چون تعادل سفید به صورت پیش‎فرض بسیار به سمت رنگ‎های خنک است) می‎توان این آمار را بهبود بخشید تا میانگین deltaE برابر با 4.6 و حداکثر آن 8.8 شود.

این امتیازها قابل مقایسه با آمار گوشی LG V20 است، ولی با بهترین فبلت‎ها فاصله دارد. دقت رنگی کمتر نگرانی کاربران است ولی وجود گزینه‎هایی برای تغییر تنظیمات صفحه‎نمایش بسیار خوب است.

در محیط تاریک میزان روشنایی این پنل نمایش به 5 نیت کاهش پیدا می‎کند و در منوی تنظیمات یک فیلتر نور آبی دیده می‎شود که کاربر می‎تواند تاگل آن را در وضعیت فعال، زمانی که رنگ‎های گرم‎تر را ترجیح می‎دهد، قرار دهد.

برای نمایشگر دوم می‎توان مشخص کرد که قابلیت Always on چه زمان یا تنها زمانی که نمایشگر اصلی روشن است (یا تنها زمانی که نمایشگر اصلی خاموش است) فعال شود. برای آن تنظیمات زیادی دیده نمی‎شود یعنی خبری از لغزشگر مجزا برای تنظیم میزان روشنایی یا امکان برنامه‎ریزی برای خاموش شدن آن در شب وجود ندارد.

راه‎های ارتباطی و پشتیبانی از شبکه‎ها

HTC U Ultra تنها به صورت دو‎سیم و با یک درگاه سیم‎کارت هیبریدی عرضه شده است، یعنی کاربر برای استفاده از میکرو اس‎دی محدود به استفاده از تنها یک سیم‎کارت می‎شود. البته با توجه به مقدار حافظه‎داخلی نبایستی مشکل خاصی وجود داشته باشد.

این گوشی از شبکه‎ی LTE Cat. 11 با حداکثر سرعت تئوری 600 مگابیت در ثانیه پشتیبانی می‎کند. از فناوری‎های VoLTE و Wi-Fi calling نیز پشتیبانی می‎شود تا پذیرش تماس‎های تلفنی بهتر و با کیفیت صدای بالاتری صورت گیرد. از شبکه‎ی CDMA پشتیبانی نمی‎شود.

پشتیبانی از استاندارد وای‎فای a/b/g/n/ac، بلوتوث 4.2، NFC نیز دیده می‎شود.

تنها امکان ارتباط سیمی این گوشی پورت یو‎اس‎بی C با توان بالا است. سرعت آن به طور کامل با مشخصات USB 3.1 تطابق دارد و از ارتباط‎های DisplayPort پشتیبانی می‎کند یعنی با خریداری یک رابط مناسب می‎توانید آن را به تلویزیون متصل کنید.

پورت یو‎اس‎بی مذکور مسئول خروجی صدا نیز است و این شرکت تایوانی هدست‎هایی نیز به همین منظور در جعبه‎ی فروش این گوشی قرار داده است.

عمر باتری

گوشی HTC U Ultra مجهز به یک باتری غیرقابل تعویض با ظرفیت 3000 میلی‎آمپرساعت است. پشتیبانی از فناوری شارژ سریع QuickCharge 3.0 دیده می‎شود ولی احتمالا کاربر بارها مجبور به شارژ باتری شود چون گوشی کوچکتر (و ارزان‎تر) HTC 10 evo باتری بزرگتری با ظرفیت 3200 میلی‎آمپرساعت دارد. حتی بین آیفون 7 پلاس با باتری 2900 میلی‎آمپرساعتی با محصول ا‎چ‎تی‎سی اختلاف زیادی از این نظر دیده نمی‎شود.

 U Ultra البته به نسبت 10 evo چیپستی با کارآیی بالاتر دارد، اسنپ‎دراگون 821 در این گوشی از نظر کارآیی توان به نسبت نسل‎های قبلی خود بسیار بهتر بوده ولی برای دستگاهی با این اندازه سطح انتظار کمی بالاتر است.

شروع این گوشی در تست‎های باتری بسیار خوب است، ما به دنبال خاموش بودن نمایشگر دوم امتیاز 81 ساعت را در بحث دوام باتری به دست آوردیم. راه‎های زیادی برای فعال کردن آن با حرکت یا آهسته ضربه زدن وجود دارد تا کاربر تنها نیاز به فعال کردن قابلیت Always-On نداشته باشد. به هرحال این قابلیت در بسیاری از پرچم‎دارهای امروزی دیده می‎شود و اگر آن را فعال کنید مدت دوام باتری به 66 ساعت افت پیدا می‎کند. آمار این گوشی به نسبت گلکسی اس 7 اج بهتر است و بنابراین بایستی به اچ‎تی‎سی تبریک بگوییم!

باتری گوشی HTC U Ultra در بحث مکالمات در شبکه‎ی اینترنتی 3G تا حداکثر 26 ساعت بایستی دوام آورد ولی ما آمار 23 ساعت را به دست آوردیم که باز هم قابل احترام محسوب می‎شود.

البته به دنبال گردش در وب و پخش محتوای ویدئویی باتری تنها کم یا بیش 8 ساعت دوام آورد که امتیاز عالی نیست. گوشی V20 ال‎جی آمار مشابهی، در واقع در گردش در وب یک ساعت بیشتر، به دست می‎آورد ولی دوام باتری گوشی‎های گلکسی اس 7 اج و آیفون 7 پلاس چند ساعت بیشتر است.

به طور کلی بایستی گفت که باتری U Ultra بیشتر از سطح انتظار ما دوام آورد و اچ‎تی‎سی عملکرد خوبی از خود بر جا گذاشته است.

نمایشگر ثانویه

فلسفه‎ی نمایشگر ثانویه وجود منطقه‎ای اختصاصی برای نشان دادن مهم‎ترین موضوعات است، خواه مسائل مربوط به نزدیک‎ترین دوستان باشد یا اپلیکیشن‎هایی که بیشتر از همه استفاده می‎شوند. هم‎چنین، نوتیفیکیشن‎های دریافت شده و یادآور‎ها در این بخش ظاهر می‎شوند ولی با استفاده از ابزار مختلف شخصی‎سازی کاربر می‎تواند مطمئن شد که تنها مهم‎ترین موارد در این بخش قرار گیرند.

جای تعجب دارد که نمایشگر دوم این گوشی تنظیمات کمی دارد. کاربر می‎تواند آن را زمانی که فعال است کنترل و انتخاب کند کدام یک از قابلیت‎های از پیش بارگذاری شده در آن وجود داشته باشند.

مجموعه انتخاب‎ها براساس خاموش یا روشن بودن پنل اصلی کمی متفاوت است. به عنوان مثلا، زمانی که گوشی در حالت قفل وجود دارد اطلاعات مربوط به آب و هوا دیده نمی‎شود، که از نظر ما واقعا عجیب است (چک کردن آن امری طبیعی است).

مورد بدتر این‎که، عملا هیچ اپلیکیشنی از این فضا برای هیچ گونه قابلیت بیشتری استفاده نمی‎کند. تنها برای گوگل‎پلی موزیک کلیدهای کنترلی پخش موسیقی در این بخش قرار گرفت، ولی تنها به این دلیل است که نمایشگر دوم نوتیفیکیشن‎های مربوط به آن را نشان داد (که این کنترل‎ها جزو این نوتیفیکیشن‎ها است).

در گوشی LG V20، اپلیکیشن ضبط صدا و سایر اپلیکیشن‎ها به دنبال ترک کاملا نمایشگر اصلی برای باز کردن نمایاب یا اینترفیس اپلیکیشن قابلیت‎های کنترلی بیشتری بر روی نمایشگر دوم نشان می‎دادند. ما حتی در حال حاضر مطمئن نیستیم که اچ‎تی‎سی قابلیتی را در اختیار اپلیکیشن‎ها برای نشان دادن موارد کنترلی در این بخش قرار داده باشد.

عدم وجود این قابلیت‎ها، باعث کاهش ارزش نمایشگر دوم می‎شود و عملکرد آن به یک نمایشگر با قابلیت همیشه روشن نظیر ویژگی موجود در گوشی‎های گلکسی اس 7 و LG G5 تبدیل می‎شود. تنها نکته‎ای که می‎توان قدردان آن بود این است که کاربرد در زمان دریافت یک نوتیفیکیشن به جای مشاهده‎ی یک پیش‎نمایش کوچک، تمام نوتیفیکیشن را می‎تواند مشاهده کند.

Sense Companion

Sense Companion ورود اچ‎تی‎سی به دنیای دستیارهای دیجیتال محسوب می‎شود اپلیکیشن‎های مجهز به هوش‎مصنوعی همگی در این روزگار غوغا می‎کنند و اچ‎تی‎سی نوید می‎دهد که دستیار این شرکت براساس رفتار کاربر (دنبال کردن اطلاعات در سایت‎های خاص و اطلاعات دریافتی از اپلیکیشن‎های مختلف) آگاهی خود را بالاتر برده و باهوش‎تر از سیری اپل یا Google Assistant ظاهر شود.

به عنوان مثال، Companion با بررسی اپلیکیشن تقویم کاربر می‎تواند یادآورهایی تنظیم کند تا به کاربر شارژ دستگاه از قبل در زمان‎های خاص اگر شارژ باتری دائما در آن اوقات کم خواهد بود، یادآوری شود به عنوان مثال زمانی که کاربر بایستی در جلسه‌‎ی خاصی شرکت کند که احتمالا طول بکشد.

این اپ دارای قابلیت شناخت صدا است و همواره گوش به زنگ اصطلاحی است که آن را به فرا می‎خواند، بنابراین کاربر می‎توان از دور نیز آن را به عمل وا بدارد، البته وجود 4 میکروفون در این قضیه بی‎تاثیر نیست.

متاسفانه، این اپ را بایستی به صورت مجزا دانلود کرد.

رابط کاربری

HTC U Ultra از همان ابتدا مشابه با گوشی HTC 10 evo با سیستم‎عامل اندروید نوقا 7.0 عرضه شد، اینترفیس کاربری تا حد زیادی مشابه است، به جز نمایشگر دوم و اپلیکیشن Companion (که برای گوشی 10 evo نیز می‎توان آن را دانلود کرد).

ما با حسگر اثرانگشت شروع می‎کنیم. اچ‎تی‎سی ادعا می‎کند که در یک چشم بر هم زدن یعنی تنها 0.2 ثانیه این سنسور اثرانگشت را شناسایی می‎کند. در عمل، این گوشی اغلب اوقات زمان طولانی‎تری را برای این کار نیاز داشت به نحوی که این مدت زمان می‎توانست نزدیک به یک ثانیه باشد.

حسگر اثرانگشت فراتر از قابلیت از حالت قفل خارج کردن گوشی امتیاز دیگری ندارد. شما نمی‎توانید از آن برای تایید هویت در خدمات مختلف، امن‎سازی فایل‎ها در دستگاه یا هر کاری از این نوع، استفاده کنید. امکان استفاده از ژست‎های حرکتی نیز بر روی آن وجود ندارد.

Sense Home تغییری نداشته است. BlinkFeed هم‎‏چنان در صفحه‎ی هوم قرار دارد و شما می‎توانید آن را غیرفعال یا محتویاتی از اپلیکیشن‎های مختلف را به آن اضافه کنید. تمامی اپلیکیشن‎های پشتیبانی شده زمانی که شما دکمه‎ی + را فشار دهید لیست می‎شوند، حتی اپلیکیشن‎هایی که نصب نشده‎اند (برای نصب به پلی‎استور هدایت می‎شوید).

اگر کاربر با موارد آزاردهنده‎ای نظیر نوتیفیکیشن‎های در خصوص تم‎ها، “Designer updates”، تبلیغاتی از سوی شرکت اچ‎تی‎سی و سایرین روبرو شد می‎تواند از تنظیمات صفحه‎ی هوم آن‎ها را غیرفعال کند. هم‎‎چنین در این بخش کاربر می‎تواند بعضی از تاگل‎های به اشتراک‎گذاری داده‎ها، موقعیت‎یابی دقیق (به منظور توصیه‎ی رستوران‎های مجاور و سایر امکان استفاده می‎شود) و مصرف شخصی داده‎ها (به صورت پیش‎فرض خاموش است و اپلیکیشن‎هایی که استفاده می‎کنید، سایت‎هایی که بازدید می‎شوند و چیزی که آن را تماشا می‎کنید یا گوش می‎دهید را دنبال می‎کند).

اپلیکیشن Themes فروشگاهی برای شخصی‎سازی صفحه‎ی هوم است. شما می‎توانید تم‎ها را به طور کامل یا کاغذدیواری‎ها، مجموعه آیکون‎ها و فونت‎ها را به صورت تک به تک نصب کنید.

ما واقعا تم‎های لایه‎بندی Freestyle را دوست داشتیم. نه تنها باعث تغییر کاغذ‎دیواری و مجموعه آیکون شد بلکه میانبرها را نیز به شکل مناسبی مرتب کرد. هم‎چنین شکل ویجت ساعت را برای انطباق با تم جدید تغییر داد.

کشوی اپلیکیشن همانند با انتخاب‎های قبلی اچ‎تی‎سی است. به صورت عمودی مرتب شده و کاربر می‎تواند بین صفحاتی که پس‎زمینه‎ی تیره دارند اسکرول کند (شما می‎توانید در این‎جا نیز یک کاغذدیواری شخصی قرار دهید). امکان مخفی‎سازی اپلیکیشن‎های ناخواسته نیز وجود دارد، دستگاه تحت تست ما مقدار متوسطی از بلوت‎ویر داشت.

حافظه‎داخلی گوشی HTC U 64 گیگابایت است، البته مدل 128 گیگابایتی نیز وجود دارد. از این مقدار، 16 گیگابایت برای سیستم‎‏عامل نگه داشته شده و زمانی که اپلیکیشن‎ها اولین به‎روزرسانی خود را به اتمام برسانند، شما یک گیگابایت دیگر از دست می‎دهید. بنابراین توصیه می‎شود از کارت حافظه‎خارجی استفاده کنید.

اچ‎تی‎سی بسیاری از بخش‎های اندروید نوقا را تغییر نداده است. ناحیه‎ی نوتیفیکیشن به اندازه‎ی کافی ساده است، یکبار کشیدن آن از بالا باعث ظاهر‎سازی تاگل‎ها و اعلانات می‎شود و مرتبه‎ی دوم تمامی تاگل‎ها را ظاهر می‎کند. آخرین نسخه از این سیستم‎عامل از امکان پاسخ‎دهی سریع پشتیبانی می‎کند که به شما اجازه می‎دهد از ناحیه‎ی نوتیفیکیشن پاسخ لازم را بدون نیاز به باز کردن اپلیکیشن مربوطه ارسال کنید.

App switcher به همین شکل تغییری نداشته است. شما می‎توانید کارت مربوط به یک اپلیکیشن را به یک طرف صفحه بکشید و وارد حالت Multi Window شوید. دوباره ضربه زدن بر روی App switcher باعث جابجا شدن بین آخرین اپلیکیشن‎های استفاده شده می‎شود.

اپ +Boost چندین تاگل کاربری قدرتمند را در خود جا داده است. بهینه‎سازی‎هایی نظیر Boost و Clear junk در آن به همراه مواردی دیده می‎شود که به شما اجازه‎ی کنترل بخش‎های مختلف گوشی را می‎دهند. بهینه‎سازی اپلیکیشن‎های پس‎زمینه می‎تواند اپلیکیشن‎هایی که در سه روز گذشته استفاده نکرده‎اید را غیر فعال کند (هر اپلیکیشن را به صورت مجزا نیز می‎توان غیرفعال کرد).

بهینه‎سازی اپلیکیشن‎های پیش‎زمینه رزولوشنی از صفحه که در آن اجرا می‎شوند را کاهش می‎دهد. این کار هم برای عملکرد (رزولوشن QHD ممکن است برای بعضی از بازی‎ها بسیار زیاد باشد) و هم برای دوام شارژ باتری بسیار خوب است. البته تنظیمات در سطح ریز وجود ندارد و شما نمی‎توانید به صورت جداگانه رزولوشن و فریم‎ریت را تنظیم کنید، یک اپلیکیشن یا بهینه می‎شود یا نمی‎شود، به همین سادگی.

 عملکرد، تست‎های بنچمارک

با توجه به نبود چیپست اسنپ‎دراگون جدید، اکثر شرکت‎ها تصمیم گرفته‎اند برای پرچم‎دارهای خود از اسنپ‎دراگون 821 استفاده کنند. گوشی HTC U Ultra جزو همین دستگاه‎ها به همراه پرچم‎دارهایی مانند LG G6, Xperia XZs و چند گوشی دیگر محسوب می‎شود.

S821 چیپست توانمندی بوده ولی مزیت آن به نسبت S820 بسیار اندک است، سیستم روی چیپی که انتخاب پرچم‎دارهای 2016 به شمار می‎‏رفت. اما باید توجه داشت که اچ‎تی‎سی تنها شرکتی نیست که مجبور به استفاده از این تراشه شده است، البته بعضی از شرکت‎ها به منظور اجتناب از مسائل جانبی شرکت کوالکام در تامین چیپست گوشی‎های مختلف، خط تولید خاص خود را راه انداخته‎اند.

از بین این شرکت‎ها می‎توان اپل، سامسونگ و هوآوی را نام برد که در تست‎های بنچمارک پردازنده در دو بخش تک و دو هسته‎ی Geekbench 4 و هم‎چنین Basemark OS 2.0 جایگاه‎های بالاتر از محصول جدید اچ‎تی‎سی را به خود اختصاص می‎دهند.

شاید سوالی در ذهن خوانندگانی مبنی بر مزیت S821 به نسبت اسنپ‎دراگون 820 شکل گرفته باشد. هر دو چیپست مبتنی بر استفاده از هسته‎های سفارشی کریو کوالکام هستند، 4 عدد هسته که به صورت زوج در مجموعه‎ی عظیم .LITTLE واقع شده‎اند. در اسنپ‎دراگون 821، این هسته‎ها با تغییراتی روبرو شده‎اند تا به آن‎ها اجازه داده شود طولانی‎تر با تمام توان خود خواسته‎های کاربر را پردازش کنند.

البته مهم است اشاره کنیم که دو مدل از چیپست اسنپ‎دراگون 821 وجود دارد. مدلی که AB نامیده می‎شود که توسط گوشی‎های U Ultra اچ‎تی‎سی و Pixel XL گوگل استفاده شده است و سرعت کلاک مشابهی با مدل قدیمی‎تر اسنپ‎دراگون 821 دارند و مدل غیر AB که برای دو هسته‎ی بزرگ 0.2 گیگاهرتز فرکانس بیشتر داشته و سرعت GPU را اندکی با هدف فراهم کردن عملکرد بهینه بالا می‎برد، در حالی که مصرف توان باتری در حد چیپست اسنپ‎دراگون 820 حفظ می‎شود.

به همین دلایل، چیپست اسنپ‎دراگون 820 قدیمی موجود در گوشی LG V20 می‎تواند با پرچم‎دار جدید اچ‎تی‎سی در بنچمارک AnTuTu 6 به رقابت بپردازد. در این تست، HTC U Ultra از گوشی Huawei Mate 9 با چیپست Kirin 960 هوآوی، بسیار بهتر ظاهر می‎شود. محصول هوآوی از هسته‎های Cortex-A73 استفاده می‎کند که اساس هسته‎های جدید کریو موجود در چیپست اسنپ‎دراگون 835 به شمار می‎روند.

بدون افزایش سرعت پردازنده‎ی گرافیکی، ما انتظار داریم که U Ultra در بنچمارک‎های گرافیک عملکرد مشابهی در بحث رندرهای سه‎بعدی با گوشی‎های دارای چیپست S820 نشان دهد. گرچه، در بعضی از موارد، با اندکی اختلاف پشت سر آن‎ها قرار گرفت.

تست‎های Offscreen عملکرد خام بخش گرافیک را نشان می‎دهند و در این قسمت HTC U Ultra اغلب اوقات پشت سر گوشی‎های دارای چیپست S820 مانند LG V20 یا ZTE Axon 7 قرار می‎گیرد. حتی چیپ S821 AB گوشی Pixel XL توانست جایگاه بالاتری را به خود اختصاص دهد.

عملکرد در تست‎های Onscreen می‎تواند متفاوت باشد، چون کاربر می‎تواند از اپلیکیشن +Boost برای کاشه رزولوشن برای بازی‎های سنگین استفاده کند تا با سرعت بالاتری اجرا شوند.

Basemark X بسیار به HTC U Ultra بها می‎دهد، در حالی‎که Basemark ES 3.1 به این گوشی لطف زیادی نمی‎کند. این بنچمارک‎ها به شما نشان می‎دهد که موتور بازی می‎تواند تاثیر بارزی بر روی عملکرد بخش گرافیکی داشته باشد.

اگر بخواهیم جمع‎بندی کنیم باید گفت که گوشی HTC U Ultra یقینا آن‎قدر سرعت دارد تا وظایف پرچم‎دار بودن خود را انجام دهد، گرچه در بین سریع‎ترین گوشی‎هایی که در حال حاضر می‎توانید بخرید قرار نمی‎گیرد (چند ماه آینده را اصلا در نظر نگرفتیم). حداقل باید قدردان این باشیم که اچ‎تی‎سی اشتباهات گوشی 10 evo را در این‎جا تکرار نکرد و به یک چیپست از تاریخ گذشته جان تازه نبخشید. با این وجود، با توجه به قیمتی که اچ‎تی‎سی برای سردم‎دار خود تعیین کرده است، ما فکر می‎کنیم که این شرکت بایستی مدل سریع‎تر اسنپ‎دراگون 821 را انتخاب می‎کرد.

تلفن

HTC U Ultra از فناوری‎های VoLTE و VoWi-Fi برای برقراری مکالمه پشتیبانی می‎کند. این چیپست از چندین باند شبکه‎ی LTE (هم FDD و هم TDD پشتیبانی می‎کند)، تا مشکلی با برقراری تماس در کشورهای خارجی نداشته باشید.

قابلیت‎های برگرداندن گوشی برای بی‎صدا کردن آن و حالت Pocket (حجم صدای گوشی را زمانی که گوشی در کیف یا جیب است بالا می‎برد) دیده می‎شود. گوشی U Ultra اچ‎تی‎سی از قابلیت بومی مسدود‎سازی تماس در اندروید نوقا پشتیبانی می‎کند.

اسپیکر

گوشی HTC U Ultra مجهز به اسپیکرهای استریو بوده که در گوشی‎های اچ‎تی‎سی به قابلیت محبوبی تبدیل شده است، بلندگوی مکالماتی به عنوان اسپیکر دوم استفاده می‎شود. دو حالت به چشم می‎خورد، Theater و Music که اسم آن‎ها به خوبی بهترین کارکرد آن‎ها را نشان می‎دهد.

Music صدای استریو به شکل سنتی ایجاد می‎کند و به خوبی صدا را از هم تفکیک می‎کند. حالت دوم بیشتر همانند با شبیه‎سازی چند کاناله صدا است و یک صدای درگیرکننده‎تر به وجود می‎آورد.

افکت ایجاد شده واقعا بارز و از نظر ما کاملا خوب است. گرچه، صدا به خصوص فرکانس‎های بالا و ووکال‎ها را تحت تاثیر قرار می‎دهد.

پیام‎دهی

اپلیکیشن پیام‎دهی ساده است و از طراحی متریال دیزاین استفاده می‎کند. شما می‎توانید پیش‎نمایش پیام را بین 1 و 3 خط تنظیم کنید. کاغذدیواری اپ پیام‎دهی و رنگ حباب‎های مکالمه را نیز می‎توان سفارشی کرد.

اچ‎تی‎سی به استفاده از کیبورد TouchPal به عنوان پیش‎فرض برای گوشی‎هایش ادامه می‎دهد. این کیبورد گزینه‎های شخصی‎سازی فراوانی نظیر تغییر اندازه‎ی دو محوری، مشاهده به صورت تقسیم صفحه و تم‎ها (از جمله فونت‎های سفارشی) دارد. شما می‎توانید یک ردیف شماره اضافه کنید، ایموجی مورد استفاده را انتخاب کنید (و حتی امکان پیش‎بینی ایموجی وجود دارد!).

به یاد داشته باشید که این نسخه‎ی رایگان این کیبورد است. شما می‎توانید با فعال‎سازی TouchPal Cloud از امکانات بیشتری استفاده کنید که به شکل بهتری کلمات را پیشنهاد می‎دهد و گرایش‎های موجود در کلمات و اصطلاحات را به شما آموزش می‎دهد. TouchPal Cloud هم‎چنین دیکشنری شخصی شما را همگام می‎کند.

سایر اپلیکیشن‎های نصب شده

HTC اپلیکیشن Record را از قبل بارگذاری کرده است و اگر شنیده باشید این شرکت با Under Armour همکاری را شروع کرده تا در دنیای گجت‎های هوشمند مخصوص تناسب اندام نیز حرف‎هایی برای گفتن داشته باشد. این اپلیکیشن به منظور کنترل این گجت‎ها است. شما می‎توانید از ترکیب کامل HTC Healthbox یعنی یک دستبند هوشمند، حسگر ضربان قلب و ترازوی هوشمند استفاده کنید. از گجت‎های هوشمند Samsung Gears (S2, S3, Fit2)، ساعت‎های Withings، فیت‎بیت، Garmin, Jawbone و غیره نیز پشتیبانی می‎شود.

این اپ می‎تواند بدون نیاز به لوازم‎جانبی کار کند. می‎تواند میزان کالری مصرفی و گام‎های طی شده را بشمارد، فعالیت جسمانی، مدت زمان خواب و حتی حالت روحی شما را دنبال کند. شما می‎توانید موفقیت دوستان خود و افراد مشهور را زمانی که آن‎ها به‎روزرسانی‎هایی انجام می‎دهند (شما می‎توانید نیز نتایج خود را پست کنید) را دنبال کنید، به عبارتی یک شبکه‎ی اجتماعی کوچک که باعث می‎شود انگیزه‎های خود را حفظ کنید.

اپلیکیشن ضبط صدا به نظر ساده است ولی بایستی گفت که حالت‎های ضبط صدا با کیفیت بالا را دارد AAC LC و FLAC (بدون افت کیفیت صدا و کیفیت بالا، ولی حجم زیادی روی گوشی اشغال می‎کند). گزینه‎ای برای ضبط صدا به صورت 360 درجه وجود ندارد. گرچه، به نظر ما همانند با عملکرد آن در دوربین، فکر می‎کنیم حالت پیش‎فرض ضبط صدا است.

اپلیکیشن چراغ‎قوه هم که یکی از یاوران قدیمی اچ‎تی‎سی است دیده می‎شود ولی قابلیت آن در تغییر قدرت نور ال‎ای‎دی‎ها از بین رفته است. HTC برای اپلیکیشن چراغ‎قوه‎ی خود سه سطح روشنایی تعیین کرده است.

اپلیکیشن‎های فیس‎بوک (به همراه مسنجر آن) و اینستاگرام از قبل بارگذاری شده‎اند، یک اپلیکیشن فوق‎العاده ساده‎ی پیش‎بینی هوا و بعضی بلوت‎ویر هم دیده می‎شوند (البته بخواهیم منصفانه نگاه کنیم حجم بلوت‎ویر بستگی به بازار هدف دارد).

گالری

یک اپلیکیشن بی‎نظیر برای مدیریت عکس‎ها است و ما مشکلی نداریم که تنها اپلیکیشن گالری این گوشی محسوب شود. این اپ می‎تواند تصاویر شما را در فضای ابری همگام کند تا هرگز آن‎ها را از دست ندهید، امکان شناخت تصویر و جستجو بی‎‎نظیر و رابط‎کاربری سریع و مبتکرانه است.

ابزار ویرایش این اپ شامل استایل‎های تصویر و هم‎چنین قابلیت‎های کنترل دستی وسیعی می‎شود. یک گزینه‎ برای افزایش کیفیت تصاویر با فرمت RAW به اسم RAW Enhancement نیز دیده می‎شود ولی به طور کامل خودکار است.

قابلیت Zoe حتی بدون وجود گالری اچ‎تی‎سی به چشم می‎خورد. این قابلیت به شما اجازه می‎دهد ویدئوهایی از لحظات برجسته‎ی تصاویر خود درست کنید. فقط کافی است تعدادی تصویر و ویدئو انتخاب و برای آن‎ها یک تم و موزیک برگزینید. گزینه‎ی اصلاح هوشمندانه تصویر باعث می‎شود که ویدئوها طولانی نشده و کلیپ‎های ویدئویی طولانی به 3 ثانیه کاهش پیدا کنند.

ویدئو پلیر اختصاصی به چشم نمی‎خورد و شما از اپلیکیشن Photos ویدئوها را می‎بایست اجرا کنید. این امکان برای ویدئوهایی که خودتان ضبط کردید خوب است ولی بدون پشتیبانی از زیرنویس و گزینه‎ها نمی‎توان آن را بهترین پلی برای دیدن ویدئو دانست.

موزیک پلیر

برآورده‎سازی نیازهای موسیقی شما بر عهده‎ی Google Play Music قرار دارد. گوگل دوست دارد که برای استفاده از سرویس استریم موزیک این شرکت هزینه کنید ولی این اپ به طور کامل قادر به پخش آفلاین موزیک نیز است.

کاربران ممکن است خواهان محک‎زدن قابلیت HTC BoomSound Adaptive Audio باشند. بهرحال اچ‎تی‎سی به همین دلیل درگاه آنالوگ هدفون را حذف کرده است. هدفون‎هایی که در جعبه‎ی فروش این گوشی دیده می‎شوند قادر به کار به عنوان سنسور هستند و شکل داخلی گوشی‎های کاربر را اسکن و صدا را بهینه می‎کنند.

کاربر برای ایجاد یک پروفایل صوتی بایستی به بخش تنظیمات برود و انجام این کار کمتر از یک دقیقه زمان می‎برد. در صورت استفاده‎ی اشتراکی گوشی با سایرین یا داشتن چندین هدفون پشتیبانی کننده از این فناوری شما می‎توانید چندین پروفایل ایجاد کنید.

HTC U Ultra از نظر تولید صدا با کیفیت بالا تاییدیه‎ی لازم را دریافت کرده است و از فرمت صوتی FLAC، محبوب‎ترین فرمت صوتی بدون افت کیفیت صدا، پشتیبانی می‎کند.

دوربین

دوربین گوشی HTC 10 به تعبیر خیلی از افراد دوربین اولترا پیکسل 2.0 نامیده می‎شود، حتی با آن‎که این اسم رسما از سوی شرکت اچ‎تی‎سی به این دستگاه داده نشده بود (گرچه دوربین جلوی آن دارای یک حالت اولترا پیکسل است)، ولی بازگشت استفاده از پیکسل‎های بزرگ به جای بالابردن مقدار مگاپیکسل‎های دوربین کاملا بارز بود.

پیکسل‎های دوربین گوشی U Ultra همانند با دوربین HTC 10 کاملا 2 میکرومتری و بزرگ نیستند، ولی باز هم با اندازه‎ی 1.55 میکرومتر خود قدرت جمع‎آوری نور زیادی دارند. نسبت کانونی باز f/1.8 به نسبت سنسورهای بزرگتر 1/2.3 اینچی باعث افزایش عملکرد دوربین می‎شود.

علاوه بر این دوربین محصول جدید اچ‎تی‎سی دارای فناوری‎های رفع لرزش اپتیکال تصویر به همراه فوکوس خودکار از نوع لیزری و تشخیص فازی است. فلاش ال‎ای‎دی دوتایی، دو رنگی نیز از قابلیت‎های دیگر این دوربین است.

رابط‎کاربری دوربین اچ‎تی‎سی 10 از آن‎جایی‎که به منظور استفاده از امکانات بسیار ساده کاربر مجبور به ضربه‎زدن‎های بیش از حد بود، بهترین کلیدهای کنترلی را در اختیار نداشت. این قضیه تغییری نداشته است تا به عنوان مثال تغییر از حالت ضبط ویدئو با فرمت فول اچ‎دی به 2160p نیازمند عبور از گزینه‎های بسیار از جمله “MMS” باشد. راهی برای جابجایی مستقیم به رزولوشن مورد نظر، نه برای ویدئوها و نه تصاویر ثابت، وجود ندارد.

حالت عکاسی به صورت حرفه‎ای (Pro mode) نیز با تمامی قابلیت‎هایی که امکان کنترل دستی آن‎ها وجود داشته باشد، به چشم می‎خورد از جمله فوکوس، سرعت شاتر دوربین، ISO، میزان نور‎دهی و تعادل سفید. خبری از حالت‎های “اولویت نسبت کانونی” یا “اولویت شاتر” نیست. حالت ماکرو تنها به شما اجازه می‎دهد که فوکوس را تنظیم کنید و بقیه موارد به صورت خودکار انجام می‎شود، حالت Sport به شما اجازه می‎دهد تنها سرعت شاتر را تغییر دهید و حالت عکاسی در شب (night mode) امکان کنترل سرعت شاتر و ISO را در اختیار شما قرار داده و سایر کارها را خودش انجام می‎دهد.

در حالت عکاسی به صورت حرفه‎ای امکان عکاسی با فرمت RAW نیز وجود دارد (در حقیقت فرمت RAW + JPEG).

قابلیت Zoe نیز حیات خود را در این گوشی نیز ادامه داده است، حالتی از عکاسی که در گذشته با گوشی HTC One معرفی شد. در این حالت، دوربین HTC 10 evo تصویر شما را با رزولوشن کامل می‎گیرد ولی یک ویدئوی 3 ثانیه‎ای (با کیفیت 1080p) نیز ضبط می‎کند.

سپس حالت هایپرلپس دیده می‎شود که ویدئوهای تایم‎لپس با رفع لرزش چشم‎گیر تصویر می‎گیرد. درست حدس زدید این گوشی این فناوری را دارد ولی حالت هایپرلپس باعث می‎شود که ویدئوها طوری به نظر آیند که بر روی ریل گرفته شده‎اند.

ما از این دوربین در گوشی HTC 10 خوشمان آمده بود و در سلیقه‎ی ما تغییری ایجاد نشده است. میزان پارازیت کم نگه داشته شده است و کیفیت تصاویر بارز است. سطح بالایی از جزئیات دیده شده و رنگ‎ها دقیق هستند. گرچه، اگر با دقت پیکسل‎ها را در سطح ریز بررسی کنید متوجه می‎شوید که الگوریتم کاهش پارازیت باعث شده است که بعضی از جزئیات حالت لکه مانند به خود بگیرند.

تصاویر بالا بدون استفاده از حالت HDR گرفته شده‎‎اند، بنابراین در نمونه تصاویر زیر این حالت فعال شد.

تصاویر سراسرنمای گرفته شده با دوربین این گوشی اندکی ناامیدکننده ظاهر شدند، سرهم‎بندی تصاویر تقریبا عاری از مشکل است و فقط ای کاش رزولوشن تصاویر بالاتر بود.

دوربین سلفی به علت داشتن دو حالت متفاوت عکاسی جالب است. به صورت پیش‎فرض، تصاویر 16 مگاپیکسلی ثبت می‎کند که رزولوشن آن‎ها از دوربین اصلی بیشتر است. اگر این تصاویر در فاصله‎ی مناسب با فوکوس درست گرفته شوند تا حد زیادی شارپ هستند (برخلاف دوربین جلوی HTC 10، این دوربین فناوری فوکوس خودکار را ندارد).

در محیط تاریک، شاید خواسته باشید به استفاده از حالت عکاسی اولتراپیکسل رو آورد. در این حالت یک تصویر 4 مگاپیکسلی دیده میشود ولی حساسیت نسبت به نور 4 برابر بیشتر می‎شود.

دوربین ویدئو

دوربین ویدئو امکان گرفتن ویدئوهای 1080p و 2160p با کیفیت صدای 360 درجه یا کیفیت بالا را در اختیار کاربر قرار می‎دهد. امکان گرفتن ویدئوها با نرخ 60 فریم بر ثانیه وجود ندارد.

صدای 360 درجه با کیفیت نسبتا بالایی ضبط می‎شود یعنی 192Kbps AAC در 48 کیلوهرتز. در این حالت صدا از تمامی 4 میکروفون ترکیب می‎شود. اما اگر بهترین کیفیت صدا را بخواهید باید حالت ضبط صدا به صورت High-Res را انختاب کنید. در این حالت کدک صوتی استفاده شده به FLAC و 96 کیلوهرتز و 24 بیت تغییر پیدا می‎کند. یقینا تفاوت صدا در این دو حالت مشخص است.

ویدیوهای 4k دارای بیت‎ریت 54 مگابیت در ثانیه بوده و ویدیوهای 1080p بیت‎ریت 20 مگابیت در ثانیه را دارند ولی در هر صورت از کدک AVC/H.264 استفاده می‎شود. فرمت ویدئوها به صورت MP4 یا MKV بستگی به حالت صوتی استفاده شده دارد ولی MKV فرمتی است که به خوبی جا افتاده است تا کاربران زیادی با آن مشکل نداشته باشند.

به یاد داشته باشید که ویدئوهای 2160p حداکثر طول 6 دقیقه را دارند. در گوشی HTC 10 evo علت آن جلوگیری از بیش از حد داغ کردن چیپست بود. اسنپ‎دراگون 821 گوشی U Ultra اصلا نبایستی مشکلی برای ضبط ویدئوهای طولانی‎تر باشد. حتی اگر نیاز به ضبط ویدئوهای بیشتر از 6 دقیقه نداشته باشید باز هم این محدودیت در گوشی با این قیمت مسخره است.

ویدئوهای 4k ضبط شده غنی از جزئیات هستند ولی دوربین این گوشی موفق به مدیریت بیت‎ریت به خوبی نشد و ما گاهی اوقات شاهد مصنوعات فشرده‎سازی بودیم. جدا از آن ویدئوها در حد قابلیت‎های یک پرچم‎دار هستند.

ویدئوهای فول اچ‎دی به نسبت 4K میدان دید باریکتری دارند، یعنی کمتر در قاب تصویر جا می‎گیرد. رزولوشن آن‎ها به بهترین شکل ممکن است ولی باز هم مصنوعات فشرده‎سازی دیده می‎شوند.

شما از لینک‎های زیر می‎توانید با کیفیت 4k ویدئوهای نمونه را با دو حالت مختلف ضبط صدا دانلود کنید:

High-Res FLAC audio و 360° audio .

جمع‎بندی

بسیاری از کاربران گوشی‎های اچ‎تی‎سی را دوست دارند ولی قیمتی که این شرکت برای آن‎ها درخواست می‎کند مورد رضایت همگان نیست. گوشی HTC U Ultra نمونه‎ای کامل برای این ادعا است، گوشی محکم ولی قیمت آن به نسبت گوشی LG V20 تقریبا 200 دلار بیشتر است. آیا این گوشی از محصول ال‎جی یعنی بهتر است؟ جواب در بعضی از زمینه‎ها مثبت و در سایر بخش‎ها منفی است ولی یقینا توجیهی برای این قیمت محسوب نمی‎شود.

بدون شک دوربین عالی است، ولی به یاد داشته باشید گوشی LG V20 یکی از بهترین دوربین‎های سال 2016 را در بین گوشی‎های هوشمند دارد (گوشی U Ultra نیز از یک دوربین 2016 استفاده می‎کند). محصول اچ‎تی‎سی دارای نمایشگر ثانویه است ولی سطح عملکرد آن به مراتب از گوشی ال‎جی پایین‎تر است. نمایشگر اصلی ولی یکی از بخش‎هایی است که دستگاه تایوانی به نسبت رقیب کره‎ای خود بهتر عمل می‎کند.

داستان چیپست‎ها نیز یکسان است، با سیستم روی چیپ واقعا خوبی روبرو هستیم ولی به سختی چیزی است که قبلا شاهد آن بوده باشیم. عملکرد آن حتی براساس بعضی از معیارها پشت سر پرچم‎دارهای 2016 قرار می‎گیرد. معمولا چیز خاصی نیست ولی زمانی که پول بیشتری از رقبا درخواست می‎کنید باید توضیح خوبی هم برای آن داشته باشید.

یکی از قابلیت‎های بی‎همتای گوشی HTC U Ultra “سطح سیال” پنل پشتی بوده که واقعا بی‎نظیر است. از آن‎جایی‎که این گوشی جمع و جورترین گوشی 5.7 اینچی نیست، انتظار وجود قابلیت‎هایی نظیر باتری بزرگتر، فناوری شارژ بی‎سیم، ضد آب بودن یا حداقل یکی از آن‎ها، منطقی است. این پرچم‎دار جدید اچ‎تی‎سی نه تنها هیچ‎کدام از آن‎ها را ندارد بلکه درگاه 3.5 میلی‎متری هدفون نیز در آن حذف شده است.