افزایش هورمون احساس شادی با نگاه کردن به آینه

محققان ژاپنی دانشگاه اوزاکا دریافتند که زمان نگاه کردن به چهره خود در آینه، هیپوتالاموس مغز دوپامین یا هورمون احساس خوب ترشح کرده و به تحریک انگیزه و احساس پاداش کمک می کند.

به گزارش سرویس اخبار پزشکی آژانس خبری تکنا، برای بسیاری از افراد، نگاه کردن به خود در آینه ممکن است چندان لذت بخش نباشد، به خصوص برای افرادی که با ظاهر خود مشکل داشته و از آن انتقاد می کنند. با این حال، طبق یک مطالعه اخیر، خیره شدن در آینه ممکن است برای بهبود شرایط ذهنی مفید بوده و احساس خوبی به فرد بدهد.
طبق گفته محققان ژاپنی، مغز انسان به طور طبیعی و قابل توجهی می تواند چهره صاحب خود را به طور ناخودآگاه شناسایی کند. یعنی، بدون فکر کردن به آن، ما تمایل داریم به ‌ویژه با تمرکز روی ویژگی ‌های صورتمان، خود را از تصاویر دیگران و حتی انعکاس محیط اطراف جدا کنیم. گروهی از محققان دانشگاه اوزاکا معتقدند که دلیل این موضوع و اینکه چرا مردم اینقدر به خودشان نگاه می کنند را پیدا کرده اند.

بر این اساس پژوهشگران کشف کردند که در زمان تشخیص چهره خود از دیگران، هیپوتالاموس، دوپامین ترشح می کند. به گزارش تکنا، این انتقال دهنده عصبی که به عنوان «هورمون احساس خوب» شناخته می شود، به تحریک انگیزه و احساس پاداش کمک می کند. دانشمندان تحریک این مدار پاداش را زمانی کشف کردند که افراد چهره خود را به روشی پنهانی رمزگشایی کردند.

چیسا اوتا (Chisa Ota) از محققان این پروژه تحقیقاتی در باره موضوع فوق گفت: ما در تشخیص چهره خودمان در مقایسه با چهره دیگران بهتر عمل می کنیم، حتی زمانی که اطلاعات به صورت ناخودآگاه ارائه می شود.

محققان در این پژوهش، تصاویری را که شامل صورت فرد یا طرح‌هایی شبیه به ویژگی‌های صورت آن ‌ها بود و همچنین تصاویری از چهره‌ هایی که دارای ویژگی‌ های تغییر یافته بود را نمایش دادند. به گزارش تکنا، این تیم همچنین به واکنش مغز نسبت به عکس‌ هایی از چهره‌ هایی که دارای ویژگی ‌های تغییر یافته بودند، نگاه کردند. به عنوان کنترل، به هر شرکت کننده تصاویر غریبه ها نیز نشان داده شد. پژوهشگران سپس فعالیت عصبی رخ اده را از طریق تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) بررسی کردند که کمک می کند تا هر گونه تغییرات ناشی از تصاویر پنهان را تعیین کرد.

در این تحقیقات علمی شخص شد آمیگدال، یک ناحیه کوچک پایین تر از هیپوتالاموس، زمانی که شرکت کنندگان به صورت ناخودآگاه به صورت خود نگاه می کردند، فعالیت بیشتری نشان می دهد. این ناحیه از مغز ترس را با احساسات و غرایز بقا پیوند می دهد، اما ممکن است احساسات را به خاطرات نیز مرتبط کند. این مطالعه نشان می دهد هر زمانی که فرد چهره خود را تشخیص می ‌دهد، بدون توجه به تصاویر تغییر یافته، بخش آمیگدال مغز فعال باقی می‌ ماند.
تامامی ناکانو (Tamami Nakano) از پژوهشگران این تیم مطالعاتی در این رابطه گفت: ما دریافتیم که فعال ‌سازی سلول ‌های عصبی در ناحیه تگمنتال شکمی که جزء مرکزی مسیر پاداش دوپامین است، در هنگام نمایش‌های صورت خود فرد شرکت‌کننده قوی ‌تر است.

این مطالعه همچنین مشخص کرد که مغز ما بسته به اینکه صورت خود را به صورت خود آگاه یا ناخود آگاه بینیم، واکنش متفاوتی نشان می دهد.
اگرچه نحوه پردازش این تصاویر توسط مغز کاملاً مشخص نیست اما محققان بر این باورند که اکنون مناطقی را که در آن رخ می دهد، شناسایی کرده اند که برای تحقیقات بیشتر بسیار مفید است. برای دیدن دیگر خبرها به صفحه اخبار علمی مراجعه کنید.