چرا کودکان دچار شقاق مقعد می‌شوند؟

شقاق مقعدی یک بیماری مقعدی دردناک است که علاوه بر بزرگسالان، در کودکان و نوزادان هم  شایع است. شقاق یا فیشر معمولا بر اثر عبور مدفوع سفت ایجاد می‌شود که باعث پاره شدن پوشش ظریف مقعد و ایجاد زخم می‌شود. پارگی به این معنی است که اجابت مزاج بسیار دردناک می‌شود، کودک ممکن است جیغ بزند، از مدفوع کردن پرهیز کند و همچنین ممکن است خون روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود.

تکرار شدن چرخه یبوست و ایجاد زخم‌های مکرر باعث بروز بیماری شقاق یا فیشر مزمن می‌شود. برای شکستن این چرخه، نرم کردن مدفوع و اطمینان از منظم بودن اجابت مزاج بسیار مهم است. مدفوع نرم و منظم معمولاً باعث بهبودی شقاق می‌شود. این بیماری در بسیاری از افراد عود کننده است. بنابراین بسیار مهم است که درمان متوقف نشود و مراقبت‌های لازم انجام شود.

رابطه بین یبوست و شقاق در کودکان

کودکانی که به شقاق مقعدی مبتلا می‌شوند، اغلب یبوست دارند. یبوست زمانی اتفاق می‌افتد که کودک کمتر از حد معمول مدفوع می‌کند، به طوری که قسمت پایینی روده پر از مدفوع شده و بیش از حد کشیده می‌شود. این امر می‌تواند برای کودک در دانستن زمان اجابت مزاج مشکل ایجاد کند و می‌تواند منجر به نشتی مدفوع از مقعد و در نتیجه کثیفی شود. مدفوع نیز ممکن است سفت باشد.

علائم شقاق مقعد در کودکان

توجه به نشانه‌های شقاق در کودکان اهمیت زیادی دارد، زیرا در صورت عدم درمان زخم می‌تواند گسترش یابد و به همین نسبت درد و بی قراری کودک نیز افزایش خواهد یافت.

همچنین این بیماری را نمی‌توان کشنده معرفی نمود، ولی در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به کم خونی شده و مشکلات بعدی را به همراه آورد. پس لازم است به علائم کودک و بی قراری‌های او توجه کنید. مشاهده عکس شقاق مقعدی می‌تواند به شما در تشخیص این بیماری کمک کند. برخی از نشانه‌های شقاق در کودکان به این شرح است:

• احساس سوزش و خارش شدید در مقعد
• درد که همزمان با دفع شدت می یابد.
• مشاهده خونریزی از مقعد یا خون در مدفوع (این خون معمولاً رنگی روشن دارد)
• مراجعه به مکرر کودک برای دفع زیرا می تواند منجر به احساس دفع ناکامل مدفوع گردد.
• نگه داشتن مدفوع به مدت طولانی به علت درد
• مشاهده ترک عمودی و شقاق در دیواره مقعد
• التهاب و قرمز شدن پوست اطراف مقعد
• تورم مقعد
• تب در صورت عفونت

دلایل ایجاد شقاق در کودکان

به طور کلی زمانی که میزان فشار وارده به مقعد افزایش پیدا کند، چنین زخمی در مقعد ایجاد می شود. اما مهمترین عامل در بروز بیماری شقاق، ابتلا به یبوست مزمن است. از سایر علل ابتلا به این بیماری می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• کم تحرکی کودک
• کمبود مصرف مایعات به خصوص آب
• رژیم غذایی نادرست و بدون فیبر
• اسهال مزمن
• عدم رعایت بهداشت
• بیماری های گوارشی و روده و انواع انگل ها
• تنگی مقعد

راه‌های درمان شقاق کودکان

برای درمان شقاق در کودکان و بزرگسالان راه‌های زیادی وجود دارد که با توجه شدت بیماری و همچنین سن و شرایط فرد بهترین درمان توسط پزشک تجویز می‌شود. درمان‌های رایج شقاق در کودکان به شرح زیر است:

داروها

ممکن است برای کودک شما داروهایی مانند مسکن‌ها، نرم کننده‌های مدفوع یا ملین‌ها تجویز شود. هنگام دادن هر یک از این داروها به کودک، تمام دستورالعمل‌ها را دنبال کنید. بدون اینکه ابتدا با پزشک معالجتان صحبت کنید، به کودک خود داروهای بدون نسخه ندهید. در صورت نیاز ممکن است داروهای دیگری نیز تجویز شود. در موارد نادر، ممکن است به درمان دیگری برای بیماری‌های زمینه‌ای نیاز باشد.

درمان خانگی

برای کمک به کاهش یبوست، ممکن است به شما گفته شود:

• فیبر بیشتری به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید. این شامل غذاهایی مانند غلات کامل، میوه‌های تازه و سبزیجات می‌شود. فیبر به مدفوع حجم می‌دهد و آب را برای نرم شدن مدفوع جذب می‌کند. این کمک می‌کند مدفوع راحت‌تر از روده بزرگ عبور کند. در صورت نیاز، مکمل فیبر نیز ممکن است تجویز شود.
• کودک خود را به نوشیدن آب زیاد تشویق کنید. این همچنین می‌تواند به نرم شدن مدفوع کمک کند.
• برای کمک به کاهش درد و شل شدن عضلات مقعد، از کودک خود بخواهید هر روز در لگن آب گرم بنشیند. به این روش حمام سیتز می‌گویند. کودک شما باید این کار را هر بار 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز یا طبق توصیه انجام دهد.
• زمان دفع مدفوع و نوع مدفوع کودکتان را به دقت یادداشت کنید. این ممکن است به پزشک کمک کند تا مراقبت‌های بهتری برای فرزند شما را مشخص کند.
• مقعد فرزندتان را از نظر خونریزی یا علائم عفونت بررسی کنید. ممکن است از کودکان بزرگتر خواسته شود که علائم خود را مشاهده کنند.

مصرف ملین‌ها

هر کودکی به دوز متفاوتی از ملین نیاز دارد. مقدار صحیح برای کودک دوزی است که مدفوع نرم و منظمی تولید کند. ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا دوز صحیح برای هر کودک مشخص شود.

نوع و مقدار مصرفی داروهای ملین باید توسط پزشک تجویز شود و به هیچ عنوان مصرف داروهای ملین بدون تجویز برای کودکان توصیه نمی‌شود.

طول درمان

مصرف ملین‌ها برای مدت طولانی هیچ خطری ندارد. اگر فرزند شما به مدت شش ماه یا بیشتر با روده‌های خود مشکل داشته باشد، ممکن است این مدت طول بکشد تا کاملاً آنها را مرتب کند. هنگامی که روده پر از مدفوع سفت است، بیش از حد کشیده می‌شود.

زمانی که روده به اندازه طبیعی خود کوچک می‌شود، عملکرد موثرتری خواهد داشت و بنابراین نیاز به ملین‌ها کاهش می‌یابد. با این حال، نمی‌توان به سادگی درمان را به طور ناگهانی متوقف کرد. بدترین اتفاقی که می‌تواند بیفتد این است که دوزهای صحیح ملین به دست آید، کودک شما روزانه مدفوع کند و سپس درمان به طور ناگهانی قطع شود زیرا همه چیز به حالت یبوست اولیه باز می‌گردد.

پس از تعیین دوز صحیح ملین برای کودک، مهم است که درمان را حداقل یک ماه ادامه دهید تا روده در ریتم جدید خود قرار گیرد. پس از گذشت حداقل یک ماه، دوز را می توان به آرامی کاهش داد . در صورت بروز مجدد مشکلات، دوز اولیه را افزایش دهید.

https://clinicdarman.com/%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%aa%d9%86%db%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b3%d8%a7%db%8c%d8%aa/%d8%b4%d9%82%d8%a7%d9%82-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86/