بهبود سریع زخم ها با زخم پوش های هوشمند ایرانی

تحقیقات جدید نشان داده است که سندرم داون، سندرم X شکننده و سندرم ویلیامز همگی با اختلال خواب در کودکان بسیار خردسال مرتبط هستند و خواب نقش مهمی در رشد مهارت‌ های زبانی این کودکان دارد. به گزارش سرویس اخبار علمی پزشکی تکنا، مطالعات بسیاری در مورد فواید خواب و اهمیت آن در اوایل دوران […]

تحقیقات جدید نشان داده است که سندرم داون، سندرم X شکننده و سندرم ویلیامز همگی با اختلال خواب در کودکان بسیار خردسال مرتبط هستند و خواب نقش مهمی در رشد مهارت‌ های زبانی این کودکان دارد.

به گزارش سرویس اخبار علمی پزشکی تکنا، مطالعات بسیاری در مورد فواید خواب و اهمیت آن در اوایل دوران کودکی انجام شده است. دکتر دین دسوزا (Dean D’Souza) از دانشگاه آنگلیا راسکین سرپرست یک پروژه تحقیقاتی جدید اعلام کرد که این اولین مطالعه متقابل سندرمی است که خواب و رابطه بین خواب و زبان را در کودکان بسیار خردسال مبتلا به این اختلالات رشد عصبی بررسی کرد.

دکتر دسوزا در کنار همکارانی از دانشگاه کمبریج، دانشگاه لندن، کنسرسیوم LonDownS، دانشگاه سملوایز بوداپست و دانشگاه آکسفورد اندازه واژگان و الگوهای خواب ۷۵ نوزاد و کودک نوپا را با یکی از این اختلالات عصبی رشدی در کنار ۳۰ کودک در حال رشد سالم در همان سن مقایسه کردند.

محققان دریافتند که خواب در میان کودکان مبتلا به هر سه اختلال رشد عصبی، سندرم داون، سندرم X شکننده و سندرم ویلیامز مختل می شود. به طور متوسط، کودکان در حال رشد معمولاً ۵۰ دقیقه بیشتر از کودکان مبتلا به اختلال عصبی رشدی در شب می خوابند. آنها همچنین زمان کمتری را در طول شب بیدار می شوند.

در حالی که معمولاً کودکان در حال رشد سالم به طور متوسط فقط سه دقیقه در شب بیدار بودند، کودکان مبتلا به اختلال رشد عصبی حدود ۳۰ دقیقه بیشتر بیدار بودند. به گزارش تکنا، این مطالعه همچنین نشان می دهد که هر چه نوزادان و کودکان نوپا مبتلا به سندرم داون و سندرم ویلیامز بیشتر در شب بخوابند، کلمات بیشتری را در ذهن نگه می دارند. به ازای هر ۱۰ دقیقه خواب اضافی، این کودکان معنای شش کلمه اضافی را درک می کنند. به گزارش تکنا، محققان نتوانستند این رابطه را با کودکان مبتلا به سندرم X شکننده به دلیل حجم نمونه محدود آزمایش کنند.

به گزارش خبرگزاری تکنا، کودکان با استفاده از فهرستی از ۴۱۶ کلمه که معمولاً در اوایل دوران کودکی به دست می‌آیند، مورد آزمایش قرار گرفتند و مراقب آن‌ ها نشان داد که آیا فرزندشان می ‌تواند کلمه را «درک کند» یا «درک کند و بگوید». تنها یکی از ۷۵ کودک مبتلا به اختلال رشد عصبی قادر به درک تمام ۴۱۶ کلمه بود، اما هیچ کدام را بیان نکرد. این کودک ۴۷ ماهه و به سندرم ویلیامز مبتلا بود. نه نفر از ۳۰ کودک معمولی در حال رشد (۳۰ درصد) قادر به درک و گفتن تمام ۴۱۶ کلمه بودند.
دکتر دسوزادر این رابطه گفت: «کودکان مبتلا به اختلالات عصبی رشدی معمولاً با مشکلاتی در رشد زبان مواجه هستند. بسیاری از عوامل مختلف احتمالاً در این امر نقش دارند و مطالعه ما بر نقش خواب متمرکز شده چرا که خواب برای یادگیری و حافظه مهم است و افراد مبتلا به اختلالات عصبی رشدی اغلب مشکلات خواب را گزارش می دهند.به گزارش تکنا، تحقیق ما نشان می دهد که خواب در مراحل اولیه رشد در اختلالات مختلف عصبی مختل می شود و نشانه ها حاکی از آن است که این امر به مشکلات یادگیری زبان کمک کرده و آن را شدت می بخشد.

تحقیقات بیشتری برای بررسی اینکه آیا مداخلات اولیه برای بهبود الگوهای خواب کودکان مبتلا به سندرم داون، سندرم X شکننده و سندرم ویلیامز برای مهارت‌ های زبانی آن ‌ها به اندازه مداخلات بعدی در رشدشان که به طور خاص یادگیری زبان را هدف قرار می ‌دهند، مفید است یا خیر، مورد نیاز است.