فناوری رباتیک نرم لباس های فضایی آینده را کارآمدتر خواهد کرد

محققان برای ساخت لباس های فضایی آینده از اتصالات و مفاصل رباتیک با هدف کارآمدتر کردن این لباس ها استفاده می کنند.

به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، محققانی از دانشگاه تگزاس تلاش دارند تا با استفاده از فناوری رباتیک نرم در لباس‌های فضایی آینده آنها را به طور ایمن تر و راحت تر برای اکتشافات سیاره‌ه ای آماده کنند. در حالی که قرار است سفر انسان به فضا بیش از یک گردشگر فضایی بوده و برای اکتشافات سیاره ای انجام گیرد، نیاز است تا لباس‌های فضایی کنونی نیز به روز شوند.

 در حال حاضر لباس های فضایی از دو نوع مورد استفاده قرار می گیرند. نوع اول مربوط به محافظت از فضانوردان در مقابل کاهش فشار شدید در زمان بلند شدن از زمین و پرتاب به فضا هستند. نوع دیگر نیز لباس های فشار کامل روسی و آمریکایی هستند که در زمان فعالیت های خارج از فضاپیما مورد استفاده قرار می‌گیرند. طراحی لباس های فضایی نیز از سال ۱۹۸۰ تا کنون به همین شکل ادامه داشته است.

از طرفی برخی شرکت های فضایی مانند اسپیس ایکس و بوئینگ لباس های اضطراری برای فضانوردان طراحی کرده اند. اما فناوری آن همچنان به زمان نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در سال ۱۹۶۹ برمیگردد. در حالی که لباس های فضایی کنونی باید شامل تجهیزات و قطعات قابل توجهی باشد. در واقع این لباس های فضایی شبیه یک فضاپیما به شکل بدن انسان هستند تا بتوانند پوشنده خود را در برابر خلا، گرما، سرما و تشعشعات کیهانی محافظت کنند.

 برخی فناوری های این لباس های فضایی استفاده از سیستم پیشرانه برای حرکت و جابجایی و همچنین قابلیت تحرک آنها است. اما مهمترین عامل در مورد لباس‌های فضایی راحتی یا کارآمدی آنها است. از طرفی این لباس‌های فضایی باید به هوای دارای فشار کافی نیز مجهز باشد. اما این امر می تواند خم شدن و حرکت فضانوردان را مختل کند. به همین دلیل نیاز است تا در لباس فضایی از قسمت هایی مانند مفاصل استفاده شود تا امکان خم شدن وجود داشته باشد. این موضوع نیز در زمان استفاده فضانورد میتواند با بروز مشکلاتی همراه شود.

 به همین دلیل محققان برای مفاصل از محرک‌های رباتیک نرم استفاده کرده‌اند تا بتوانند استفاده از لباس فضایی را راحت تر و قابل تحمل تر کنند. نمونه اولیه آن نیز شامل یک زانوی رباتیک خواهد بود که علاوه بر طراحی به عنوان یک لباس استاندارد به فضانوردان اجازه می دهد تا در طول ماموریت خود کالری قابل توجهی را ذخیره کنند. در نهایت قرار است این محرک های رباتیک نرم در یک لباس به صورت خود ترمیم شونده با حسگرهای یکپارچه ادغام شود به طوری که قابلیت ضد فشار مکانیکی افزوده را فراهم کند.