حسگر جدیدی که می‌تواند مواد شیمیایی خطرناک در آب را شناسایی کند

محققان موسسه ام آی تی حسگر جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند با یک روش ارزان و سریع مواد شیمیایی موجود در آب را شناسایی کند. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، شیمیدانان در دانشگاه ام آی تی با استفاده از حسگر جدید خود می توانند موادی موسوم به پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوئوروالکیل را شناسایی […]

محققان موسسه ام آی تی حسگر جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند با یک روش ارزان و سریع مواد شیمیایی موجود در آب را شناسایی کند.

به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، شیمیدانان در دانشگاه ام آی تی با استفاده از حسگر جدید خود می توانند موادی موسوم به پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوئوروالکیل را شناسایی کنند. این مواد شیمیایی در ظروف نچسب محصولات مصرفی و بسته‌بندی مواد غذایی وجود داشته و اثرات زیان‌باری روی سلامتی انسان‌ها دارند. این ترکیبات که از آنها به مواد شیمیایی همیشگی یاد می‌شود نمی‌توانند در طبیعت و به صورت طبیعی تجزیه شوند.

از اثرات مضر این مواد شیمیایی روی سلامتی می‌توان به سرطان، مشکلات تولید مثل، مشکلات مربوط به غدد درون ریز و اختلال در سیستم ایمنی اشاره کرد. پژوهشگران در پروژه جدید خود توانستند با کمک این حسگر جدید سطوح مربوط به این مواد شیمیایی را در نمونه‌های آب با ۲۰۰ قسمت در تریلیون تشخیص دهند. همچنین استفاده از این حسگر راهی برای آزمایش کردن سلامتی آب محسوب می‌شود از دیگر مزایای این حسگر استفاده از آن در صنایع مبتنی بر این مواد شیمیایی از جمله ساخت نیمه رسانه‌ها است.

در حال حاضر هزاران محصول مصرفی پوشش‌های حاوی این مواد شیمیایی را دارا هستند. به عنوان مثال پوشش‌های ظروف آشپزی لباس‌های ضد آب پارچه‌های ضد لک جعبه‌های مقاوم نسبت به چربی فوم‌های آتشفشانی و محصولات آرایشی از جمله موارد دارای این مواد شیمیایی محسوب می‌شوند.

استفاده گسترده از این مواد شیمیایی از دهه ۱۹۵۰ آغاز شد این مواد می‌توانند از تصفیه خانه‌های فاضلاب محل‌های دفن زباله یا کارخانه‌ها منتشر شده و به هوا خاک و یا آب راه پیدا کنند. طبق آزمایش‌های انجام گرفته هر ۵۰ ایالت آمریکا در منابع آب آشامیدنی خود از این مواد شیمیایی داشته است.

حسگر مبتنی بر فناوری جریان جانبی پژوهشگران ام آی تی روشی ارزان و سریع برای تشخیص وجود این مواد شیمیایی در آب خواهد بود. این روش برای آزمایش‌های سریع کووید یا بارداری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد در این حسگر یک پلیمر خاص به نام پلی آنیلین استفاده شده که در صورت اضافه شدن پروتون به ماده می‌تواند از حالت‌های نیمه رسانا و رسانا تغییر شکل دهد.