ورود ایران به اینترنت اشیاء با سامانه پرونده الکترونیک سلامت

دنیای امروز متشکل از مجموعه‌هایی از اشیای فیزیکی شامل ماشین آلات، کالاها، زیرساخت‌ها و دستگاه‌هایی است که با شبکه‌هایی از حسگرها و عامل‌های هوشمند تجهیز شده‌اند و این امر آن‌ها را به فعالیت‌هایی نظیر نظارت بر محیط، گزارش وضعیت، دریافت دستورالعمل‌ها و حتی نشان دادن عکس‌العمل براساس اطلاعات جمع‌آوری شده قادر می‌سازد. این مفهومی است که امروزه با عنوان اینترنت اشیا از آن یاد می‌شود.

ایران نیز همچون سایر کشورها آمادگی خود را برای فعالیت در حوزه اینترنت اشیا اعلام کرده است که یکی از پروژه‌های این حوزه در ایران سامانه اطلاعات سلامت و سامانه پرونده الکترونیک سلامت (سپاس) می‌باشد.

لازم به ذکر است که اینترنت اشیا در حوزه‌های مختلفی از جمله سلامت و بهداشت، انرژی، کارخانه‌ها، ساختمان‌ها و حمل‌ونقل کاربرد اساسی دارد به گونه‌ای که در آینده‌ای نزدیک به افزایش کیفیت مراقبت، بالا رفتن سطح سلامت و کاهش قابل توجه هزینه‌ها در سراسر جهان می‌انجامد. همچنین اینترنت اشیا قادر است جهت‌گیری مراقبت‌های بهداشتی را از درمان به سمت پیشگیری تغییر دهد و به افراد جامعه درباره وضعیت سلامت‌شان دید بهتری ارائه دهد که نکته‌ای قابل تأمل است.

از مزایا و کاربردهای اینترنت اشیا می‌توان به افزایش اثربخشی نیروی کار، افزایش درآمدها و ایجاد رضایت شهروندی اشاره کرد. همچنین اینترنت اشیا امکان تولید خلاقانه‌تر محصولات، ارائه خدمات به صورت مؤثرتر و استفاده بهینه از منابع کمیاب را فراهم می‌آورد. به همین دلیل است که در حال حاضر اینترنت اشیا مورد توجه بسیاری از سیاست‌گذاران در کشورهای مختلف قرار گرفته و غالبا درصدد وضع قوانین و مقرراتی همگام با این نوآوری هستند.

ابتدا باید برای آموزش و فرهنگ‌سازی در نحوه استفاده صحیح از اینترنت اشیا اقدامات مناسبی انجام گیرد تا از پیامدهای احتمالی کاربرد اینترنت اشیا مانند هر فناوری نوین دیگر پیشگیری شود.

قوانین نیز باید به گونه‌ای وضع شوند که از به کارگیری و توسعه IoT ممانعت نکند و با هدف به حداقل رساندن آسیب‌ها و تهدیدات، منجر به ارائه خدمات عمومی و خصوصی کارآتر در حوزه‌هایی نظیر بهداشت و سلامت، انرژی و حمل‌ونقل شوند.