یک انتخاب استراتژیک

چرا OpenAI ترجیح می‌دهد به جای اینتل با TSMC کار کند؟

در دنیای پررقابت نیمه‌هادی‌ها که هر روز شاهد تحولات جدیدی هستیم، ایده تبدیل شدن اینتل به یک جایگزین جدی برای غول تایوانی یعنی TSMC، به ویژه با حمایت‌های دولت آمریکا به طور گسترده‌ای در رسانه‌ها مطرح شده است. به گزارش بخش صنایع نیمه رسانه در رسانه اخبار فناوری تکنا، بسیاری از چهره‌های برجسته فناوری مانند […]

در دنیای پررقابت نیمه‌هادی‌ها که هر روز شاهد تحولات جدیدی هستیم، ایده تبدیل شدن اینتل به یک جایگزین جدی برای غول تایوانی یعنی TSMC، به ویژه با حمایت‌های دولت آمریکا به طور گسترده‌ای در رسانه‌ها مطرح شده است.

به گزارش بخش صنایع نیمه رسانه در رسانه اخبار فناوری تکنا، بسیاری از چهره‌های برجسته فناوری مانند جنسن هوانگ از انویدیا و لیزا سو از AMD در پاسخ به این سوال که آیا اینتل را برای تولید تراشه‌های خود در نظر می‌گیرند، پاسخ‌هایی محتاطانه داده‌اند. اما سام آلتمن مدیرعامل OpenAI، رویکردی مستقیم‌تر را در پیش گرفته و به صراحت اعلام کرده است که ترجیح می‌دهد به جای همکاری با اینتل، TSMC ظرفیت تولید خود را افزایش دهد. این اظهارنظر قاطع نشان می‌دهد که در حال حاضر، آلتمن تمایلی به استفاده از خدمات اینتل ندارد، هرچند که احتمال آن را در آینده به طور کامل رد نمی‌کند.

اگرچه OpenAI مستقیماً در حوزه تولید تراشه فعالیت نمی‌کند، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که این غول فناوری در حال توسعه یک تراشه هوش مصنوعی اختصاصی است که گفته می‌شود از فرآیند ۳ نانومتری TSMC بهره خواهد برد.

این موضوع نشان می‌دهد که آلتمن با زنجیره تامین نیمه‌هادی‌ها به خوبی آشناست و اظهارنظر او درباره اینتل از وزن قابل توجهی برخوردار است. بیانیه او به معنای رد کامل اینتل نیست، بلکه نشان‌دهنده ترجیح OpenAI برای اتکا به یک شریک ثابت و قابل اعتماد به جای در پیش گرفتن یک استراتژی دو منبعی است. این دیدگاه در میان دیگر غول‌های فناوری نیز مشاهده می‌شود. به عنوان مثال، مدیرعامل AMD نیز در پاسخ به سوالی مشابه، پاسخی نامشخص داده است.

با این حال، شرکت‌های بزرگ فناوری به خوبی می‌دانند که تعهد به تولید در خاک آمریکا یک هدف بلندمدت و استراتژیک است و اتکای صرف به TSMC در نهایت کافی نخواهد بود.

انتقال بخش قابل توجهی از تولید این شرکت تایوانی به آمریکا نیازمند زمان و زیرساخت‌های لجستیکی پیچیده‌ای است. برای کاهش محدودیت‌های فعلی در زنجیره تامین، وجود یک شریک دوم، چه اینتل باشد و چه سامسونگ، امری ضروری به نظر می‌رسد. در حال حاضر همه نگاه‌ها به گره پردازشی 18A اینتل دوخته شده است. عملکرد، بهره‌وری و حجم تولید این فناوری، عاملی تعیین‌کننده در تصمیم‌گیری غول‌های فناوری برای سپردن پرچم تولید آمریکایی به دست اینتل خواهد بود.