سفری در زمان به عصر وایکینگ‌ها

شمشیر هزار ساله وایکینگ ها از دل خاک نروژ سر برآورد

در جریان فعالیت‌های کشاورزی اخیر، یک کشاورز نروژی با شیئی برخورد کرد که در ابتدا تصور می‌شد قطعه‌ای آهن قراضه است. با بررسی دقیق‌تر، مشخص شد این شیء دارای شکل متمایز و شامل قبضه و تیغه است. پس از بررسی‌های بیشتر، تایید شد که این شیء یک شمشیر وایکینگی با قدمت تقریبی هزار سال است. […]

در جریان فعالیت‌های کشاورزی اخیر، یک کشاورز نروژی با شیئی برخورد کرد که در ابتدا تصور می‌شد قطعه‌ای آهن قراضه است. با بررسی دقیق‌تر، مشخص شد این شیء دارای شکل متمایز و شامل قبضه و تیغه است. پس از بررسی‌های بیشتر، تایید شد که این شیء یک شمشیر وایکینگی با قدمت تقریبی هزار سال است.

مزرعه خانوادگی فردی نروژی که علاوه بر کشاورزی، مهندس کشتی‌ران و سیاستمدار محلی نیز می‌باشند، در منطقه Suldal نروژ و در شهرستان Rogaland واقع در جنوب غربی این کشور قرار دارد. با رعایت قوانین نروژ، آقای Lovra یافته ارزشمند خود را به شورای شهرستان Rogaland تحویل داد. پس از بررسی دقیق این اثر تاریخی توسط کارشناسان، مشخص شد این شمشیر آهنی متعلق به عصر وایکینگ‌ها و با قدمت تخمینی بین 900 تا 1050 پس از میلاد مسیح است.

شمشیر هزار ساله وایکینگ ها از دل خاک نروژ سر برآورد

به گزارش سرویس اخبار علمی آژانس فناوری تکنا نیوز، دکتر لارس سوگارد سورنسن، باستان‌شناس برجسته منطقه Rogaland، در بیانیه‌ای از شورا اعلام کرد که شمشیرها از نمادهای کلیدی جایگاه اجتماعی برای وایکینگ‌ها، دریانوردان اسکاندیناوی که بین قرن نهم و یازدهم بخش‌هایی از سواحل اروپا را مستعمره کردند، به شمار می‌رفتند. وی همچنین اشاره کرد که در حالی که کشف یک شمشیر وایکینگی رویدادی نادر محسوب می‌شود، یافته اخیر به دلیل قدمت و شرایط احتمالی حفظ، می‌تواند از ارزش ویژه‌ای برخوردار باشد.

این شمشیر که به نظر می رسد متعلق به عصر فرانک ها (سرزمین فرانسه در دوران روم باستان) است، از نظر مورخان سلاح از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تیغه partially preserved این شمشیر که قدمت آن به اواخر عصر وایکینگ (حدود 900 تا 1050 پس از میلاد) بازمی گردد، احتمالا دارای یک کتیبه است که نشانگر یک شمشیر اولفبرت کمیاب است. این نوع شمشیرهای باکیفیت که در امپراتوری فرانک ساخته شده اند، با نام سازنده روی تیغه مشخص می شوند. باستان شناسان بر این باورند که خاک رس متراکم اطراف این مصنوع، به طور قابل توجهی به حفظ خوب آن کمک کرده است. کشف این شمشیر نه تنها دانش ما را در مورد تجارت و فناوری عصر وایکینگ گسترش می دهد، بلکه پتانسیل تأیید افسانه های محلی در مورد این منطقه خاص را نیز دارد.