بررسی دیسک‌های نوری M-Disc: تضمین سلامت اطلاعات شما تا هزار سال آینده

بدون‌‌شک دیسک‌های نوری همچون DVDها و CDها مورد استفاده‌ی تمامی افرادی که با کامپیوترها سر و کار دارند، می‌باشد و احتمالا شما نیز از جمله افرادی هستید که برای ذخیره‌ی اطلاعات خود از دیسک‌های نوری استفاده می‌کنید. اما شاید مهم‌ترین نگرانی در مورد این دیسک‌های نوری، طول عمر پایین آنها باشد که سبب شده بشر همه‌روزه در تلاش برای تولید وسایل و ابزار جدیدی برای ذخیره‌سازی اطلاعات باشد. ولی ابزارآلات نوری، این قابلیت را دارند که بتوان ابزاری با طول عمر بسیار بالا تولید کرد اما نمونه‌های موجود، دوام کافی را ندارند.

بسیاری از منابع فعلی برای ذخیره‌سازی اطلاعات مشکلاتی دارند که نمی‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای ذخیره کردن اطلاعات برای مدت‌های بسیار طولانی باشد. اطلاعات هاردهای مکانیکی در طول زمان و به خاطر وجود صفحه‌های مغناطیسی از بین می‌رود. استفاده از نوارها نیز مناسب نیست چون احتمال خط افتادن بر روی آنها زیاد بوده و می‌تواند اطلاعات را ناخوانا نماید. همچنین حافظه‌ی NAND که چند وقتیست مورد توجه بسیاری قرار گرفته نیز تا ابد دوام نمی‌آورند چرا که احتمال از بین رفتن سلول‌های آن بسیار بالاست.

اما شاید دیسک‌های نوری M-Disc که چند سالی از ظهور آنها می‌گذرد، بهترین ابزار برای ذخیره کردن اطلاعات برای مدت‌ها بسیار طولانی و شاید بیش از 1000 سال باشد. M-Disc که مخفف عبارت Millenniata Disc و به معنای جشن هزار ساله می‌باشد، نوعی جدید از دیسک‌های نوری هستند که به کمک لایه‌ای فوق‌العاده مقاوم پوشانده شده و می‌توانند برای مدتی بسیار طولانی، اطلاعات را در خود ذخیره نمایند.

همانطور که گفتیم، طول عمر بالا و البته هزینه‌ی ساخت بسیار پایینی که دیسک‌های نوری دارند سبب شده تا کمپانی‌های بزرگی همچون سونی و پاناسونیک، به تحقیق و توسعه در مورد این دیسک‌های نوری بپردازند. بهتر است پیش از شروع بررسی، نگاهی به ساختار دیسک‌های نوری DVD و دیسک‌های M-Disc داشته باشیم:

ظهور نسبتا ناپایدار، چیزی که ما در ساختار دیسک‌های DVD مشاهده می‌کنیم، استفاده از رنگ در این دیسک‌ها می‌باشد که سبب شده تا آنطور که این دیسک‌ها می‌توانند دوام بیاورند، خود را نشان ندهند و از طرفی، کاربران نیز طول عمر بالای این دیسک‌ها را فراموش کنند. اگر شما نیز CDهایی که 20 یا 30 سال پیش ساخته شده‌اند را داشته باشید و آن را در درایو نوری خود قرار دهید، با فرض خط و خش نداشتن، به خوبی کار خواهد کرد. این مورد در مورد DVDها و دیسک‌های Blu-ray نیز صادق است چرا که با فناوری و روشی مشابه تولید شده‌اند. شاید برخی از شما این موضوع را بدانید اما دیسک‌های Blu-ray HTL (مخفف High to Low به عنوان مثال، روشن به تاریک) با قابلیت یک بار رایت شدن می‌توانند بین 100 تا 150 سال عمر کنند. چرا؟ چون در ساخت آنها از ماده‌ای غیر فرار (به جز رنگ، رنگ از مواد فرار است) استفاده شده است.

دیسک‌های نوری M-Disc نیز از ماده‌ای غیر فرار در ساختار خود استفاده می‌کنند، اما مقاومت این ماده به قدری بالاست که می‌تواند 10 برابر بیشتر از دیسک‌های BD-R HTL دوام آورد، یعنی هزار سال و یا حتی بیشتر. شاید شما نیز همچون من تصور کنید که این دیسک‌ها نمی‌توانند تا این حد دوام بیاورند. پیشنهاد می‌کنم ادامه‌ی مطلب را بخوانید تا پایداری این دیسک‌ها را ببینید. باید به یک موضوع توجه کنید و آن، این است که دیسک‌های نوری M-Disc شباهت زیادی با DVD دارند پس اگر یک دیسک M-Disc DVD+R را دیدید، تعجب نکنید چرا که این دیسک‌ها نیز همچون DVD، بسیار شفاف هستند.

آزمایش دیسک‌های M-Disc

خب گفتیم که این دیسک‌ها تا 1000 سال دوام می‌آورند اما چگونه می‌توان این موضوع را اثبات کرد؟ ارتش آمریکا برای اثبات این موضوع، آزمایش جالبی را میان دیسک‌های M-Disc DVD+R، DVD+R/RW و DVD-R/RW را انجام داده است. در این آزمایش، این دیسک‌ها سه بار در معرض دمای 185 درجه سلسیوس با رطوبت 85 درصد و در نور کامل، برای 24 تا 25 ساعت قرار دادند. تمامی دیسک‌ها خراب شدند به جز دیسک‌های M-Disc که تقریبا هیچ آسیب قابل توجهی به آنها وارد نشده بود. به تازگی نسخه‌ی Blu-ray از این دیسک‌ها نیز تولید شده است که البته ارتش آمریکا آنها را آزمایش نکرده ولی از همین تکنولوژی در ساخت آنها نیز استفاده شده است.

تنها موردی که شاید باید به آن اشاره کرد، اکسید شدن بخشی کوچکی از این دیسک بود که طبق گفته‌ی دانشمندان علم مواد شرکت Millenniata، این موضوع نمی‌تواند مانعی برای پایداری اطلاعات تا 10 هزار سال باشد. ظرافت پلی‌کربنات به کار رفته در این دیسک‌ها نسبت به دیسک‌های قدیمی‌تر، چیزی است که می‌تواند دلیل طول عمر بالا و مقاومت مثال‌زدنی این دیسک‌ها باشد.

سازگاری

ما هزار سال عمر نمی‌کنیم که بخواهیم مقامت این دیسک‌ها را ببینیم، پس تنها آزمایشی که می‌توانیم انجام دهیم، سازگاری آن می‌باشد. برای این کار، ما به یک درایو نوری که قابلیت خواندن اطلاعات این دیسک‌ها را داشته باشد، به همین جهت درایو نوری Samsung/TSST SE-506CB.RSBD گزینه‌ی بسیار مناسبی بود. همچنین ما از درایو نوری 2006 Plextor PX-B320SA استفاده کردیم اما در خواندن اطلاعات دیسک‌های M-Disc BD-R موفق نشدیم.

از آنجایی که BD-R HT بخشی از استاندارد Blu-ray به حساب می‌آید، عملکرد دیسک‌های M-Disc نیز باید همانند دیسک‌های بلو-ری باشد. اما در آزمایشی که ما با درایو نوری PX-B320SA داشتیم، این موضوع محقق نشد و خود درایو نوری نیز باید به صورت سخت‌افزاری، توانایی خواندن اطلاعات دیسک‌های نوری M-Disc را داشته باشد. اگر درایوهای نوری، لوگوی زیر را داشته باشند، در نوشتن (رایت کردن) اطلاعات نباید مشکلی وجود داشته باشد:

و اگر این لوگو را مشاهده نکنید، احتمالا درایو نوری شما تنها قادر به خواندن اطلاعات باشد و نتواند اطلاعات را بر روی دیسک، بنویسد. اما چرا گفتیم که باید خود درایو نوری به سخت‌افزاری نیز از این دیسک‌ها پشتیبانی کند؟ برای خواندن اطلاعات دیسک‌های M-Disc نسبت به CD/DVD R/RW به لیزر قدرتمندتری نیاز است و باید با شدت بیشتری بر آنها لیزر تابیده شود، به همین دلیل خود درایو نوری باید به صورت سخت‌افزاری نیز از دیسک‌های M-Disc پشتیبانی نماید.

درایو نوری SE-506CB.RSBD بدون هیچ مشکلی توانست اطلاعات را بر روی این دیسک‌ها ذخیره نماید و پس از آن، تقریبا هر درایو نوری که در دسترس ما بود قادر به خواندن اطلاعات آن بود. طبق گفته‌های شرکت Millenniata، بسیاری از درایوهای نوری موجود توانایی خواندن اطلاعات این دیسک‌ها را داشته و حداقل 90 درصد از درایوهای نوری فعلی که در بازار در حال فروش هستند، قادر به خواندن این دیسک‌ها هستند.

در ادامه می‌توانید لیستی از درایوهای نوری که ما آزمایش کردیم را مشاهده نمایید:

استفاده از مواد مرغوب به جای مواد ارزان‌قیمت

در ابتدا دیسک‌های M-Disc DVD با حجم 4.7 گیگابایت در اختیار کاربران قرار گرفت. این دیسک‌ها کاملا مناسب ذخیره کردن اطلاعات عادی همچون تصاویر، ویدئوها، آهنگ‌ها و … می‌باشد و می‌تواند اطلاعات شما را برای چندین سال حفظ کند. اخیرا نیز دیسک‌های BD-R (نوعی از دیسک‌های Blu-ray) با ظرفیت‌های 25 و 100 گیگابایتی در اختیار کاربران قرار گرفته و شرکت سازنده، اعلام کرده که در سه ماهه‌ی سوم سال جاری، دیسک‌های 50 گیگی را نیز عرضه خواهد نمود.

اما چیزی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که دیسک‌های M-Disc، ارزان نیستند. در بازار خرده‌فروشان، DVD ها با قیمت 3 دلار، دیسک2های 25 گیگی با قیمت 5 دلار، دیسک‌های 50 گیگی با قیمت 10 دلار و دیسک‌های 100 گیگی نیز با قیمت 20 دلار و یا بیشتر به فروخته می‌شوند. البته نباید فراموش کنید که این بار شما با دیسک‌هایی روبه‌رو نیستید که هر چند سال یکبار خراب شده و باید مجددا آنها را رایت کنید.

از آنجایی که M-Disc ازران نیست و در ظرفیت‌ها و با مقاومت بسیار بالا عرضه می‌شود، شاید کمی انتخاب میان آنها و هاردهای مکانیکی سخت باشد. اما فراموش نکنید که برای ذخیره‌ی اطلاعات و گرفتن نسخه‌ی پشتیبان از اطلاعات، این دیسک‌ها، بهترین انتخابی هستند که شما پیش رو دارید. از جهتی دیگر، سرعت دیسک‌های نوری مثل همیشه پایین است و نباید انتظار سرعت‌های بسیار بالا را از این دیسک داشته باشید.

چرا از سرویس‌های آنلاین برای ذخیره‌ی اطلاعات استفاده نکنیم؟

بدون شک این موضوع می‌تواند یکی از بهترین انتخاب‌هایی باشد که پیش روی شماست اما با توجه به گستردگی شبکه‌ی اینترنت، سرعت آن بسیار پایین می‌باشد، حتی در بسیاری از موارد پایینتر از دیسک‌های نوری و اینکه هزینه‌ی آن نیز بسیار بیشتر است. حتی غیر قابل دسترس در زمان‌هایی که سرویس مورد نظر اصطلاحا Down یا غیر فعال شده است. در این شرایط، شما نمی‌دانید که چه کسی به اطلاعات شما دسترسی دارد و اینکه شرکت مورد نظر، چگونه از اطلاعات شما نسخه‌ی پشتیبانی تهیه می‌کند. مسلما هیچ چیزی مطمئن‌تر از این نیست که خودتان اطلاعات شخصی خود را ذخیره کنید و بدانید که آنها را در کمد قرار داده‌اید!

شاید استفاده از دیسک‌های نوری برای بسیاری از افراد مناسب نباشد و شاید برخی از کاربران هاردهای مکانیکی را ترجیح دهند چرا که این دیسک‌ها، علاوه بر داشتن سرعت بسیار پایین، ظرفیت زیادی نیز ندارند. اما حالا که دیسک‌های M-Disc در حال فراگیر شدن می‌باشند و پای ذخیره‌سازی اطلاعات برای مدت طولانی در میان است، استفاده از آنها بهترین گزینه خواهد بود.