ورود هوش مصنوعی به عصر اکتشافات فضایی در مراحل توسعه قرار دارد

هوش مصنوعی در آستانه‌ی ورود به عصر جدیدی از اکتشافات قرار گرفته است. با پرتاب تراشه انویدیا جتسون اورین ان‌ایکس به فضا، شاهد آغاز دوره‌ای جدید در محاسبات فضایی خواهیم بود. این تراشه‌ی قدرتمند، که در زمین برای کاربردهای هوش مصنوعی و محاسبات لبه‌ای به شهرت رسیده است، به زودی با ماموریت ترانسپورتر ۱۱ اسپیس‌اکس به مدار زمین ارسال خواهد شد.

به گزارش سرویس اخبار نجوم و هوا فضا تکنا، اگرچه هوش مصنوعی تحولات شگرفی را در زمین ایجاد کرده است، اما استقرار آن در محیط سخت فضایی با چالش‌های جدی روبرو بوده است. تشعشعات کیهانی و ذرات باردار موجود در فضا، تهدیدی جدی برای قطعات الکترونیکی حساس ماهواره‌ها محسوب می‌شوند. برای محافظت از این تجهیزات در برابر آسیب‌های ناشی از تشعشعات، نیاز به مواد و طراحی‌های بسیار مقاوم است.

شرکت کاسمیک شیلدینگ کورپوریشن (CSC) با توسعه‌ی یک ماده‌ی محافظ نوین، راه حلی برای این چالش ارائه کرده است. این ماده‌ی ترکیبی نانوذرات، که ترکیبات دقیق آن محرمانه است، قادر است ذرات باردار را متوقف کرده و بدین ترتیب از آسیب رسیدن به قطعات الکترونیکی جلوگیری کند. این شرکت پیش از این، این ماده را در محیط‌های شبیه‌سازی شده‌ی فضایی و همچنین در ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش کرده و توانست نتایج مثبتی به دست آورد.

ماموریت ترانسپورتر ۱۱ اسپیس‌اکس، نخستین باری خواهد بود که این ماده‌ی محافظ از یک تراشه‌ی هوش مصنوعی در یک ماموریت فضایی محافظت خواهد کرد. یانی بارغوتی، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل CSC، معتقد است که این ماموریت، آغازگر عصر جدیدی از محاسبات مبتنی بر هوش مصنوعی در فضا خواهد بود.

تراشه‌ی انویدیا جتسون اورین ان‌ایکس که با یک ماهواره‌ی کوچک به فضا ارسال خواهد شد، وظیفه انجام محاسبات پیچیده را بر عهده خواهد داشت. هدف از این ماموریت، ارزیابی عملکرد این تراشه در محیط فضایی و بررسی تأثیر تشعشعات کیهانی بر عملکرد آن است.

تشعشعات کیهانی می‌توانند به ترانزیستورهای پردازنده آسیب رسانده و باعث بروز خطا در محاسبات شوند. به همین دلیل، محافظت از تراشه‌های هوش مصنوعی در برابر این تهدید، از اهمیت بالایی برخوردار است. با موفقیت این ماموریت، می‌توان انتظار داشت که در آینده شاهد استفاده گسترده‌تر از هوش مصنوعی در ماموریت‌های فضایی باشیم. هوش مصنوعی می‌تواند در تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و استخراج اطلاعات ارزشمند از آن‌ها نقش مهمی ایفا کند. همچنین سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند در هدایت فضاپیماها و انجام مانورهای پیچیده به کار گرفته شوند. هوش مصنوعی می‌تواند در شناسایی نشانه‌های حیات در سیارات دیگر و بررسی ساختار زمین‌شناسی آن‌ها به دانشمندان کمک کند. سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند در تشخیص و رفع مشکلات فنی ماهواره‌ها به صورت خودکار عمل کنند.

با ورود هوش مصنوعی به عرصه‌ی فضا، شاهد تحولات شگرفی در این حوزه خواهیم بود. استفاده از تراشه‌های قدرتمند و مقاوم در برابر تشعشعات، امکان انجام محاسبات پیچیده و تحلیل داده‌های حجیم را در فضا فراهم می‌کند. این امر، افق‌های جدیدی را در اکتشافات فضایی و توسعه‌ی فناوری‌های فضایی پیشرفته گشوده است.