آخرین بارش شهابی ۱۴۰۰ در بامداد سه شنبه ۱۴ دی اتفاق می افتد

انجمن نجوم آماتوری ایران زمان آخرین بارش شهابی جذاب سال ۱۴۰۰ را بامداد سه‌شنبه ۱۴ دی‌ماه اعلام کرد. مدیر انجمن نجوم آماتوری این شهاب باران را آخرین بارش شهابی سال 1400 و اولین بارش سال جدید میلادی معرفی کرد. اوج این بارش نیز در ۳۰ دقیقه بامداد سه شنبه اتفاق می‌افتد. به گزارش سرویس اخبار […]

انجمن نجوم آماتوری ایران زمان آخرین بارش شهابی جذاب سال ۱۴۰۰ را بامداد سه‌شنبه ۱۴ دی‌ماه اعلام کرد. مدیر انجمن نجوم آماتوری این شهاب باران را آخرین بارش شهابی سال 1400 و اولین بارش سال جدید میلادی معرفی کرد. اوج این بارش نیز در ۳۰ دقیقه بامداد سه شنبه اتفاق می‌افتد.

به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، اوج آخرین شهاب باران سال ۱۴۰۰ در ۱۴ دی روز سه شنبه به وقوع می پیوندد. مسعود عتیقی مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در این مورد گفت: این آخرین بارش جذاب ۱۴۰۰ و پایان بخش قرن ۱۴ خواهد بود. از طرفی در سال جدید میلادی نیز به عنوان اولین بارش شهابی شاخص محسوب می شود. از ویژگی‌های اصلی این بارش شهابی کوادرانتی زمان اوج آن است که در وضعیت ماه نو و عدم حضور نور ماه در آسمان به وقوع می پیوندد.

وضعیت ماه باعث ایجاد شرایط دور از نور شده و این بارش در کلان شهرها و عدم ابرناکی آسمان یا در مناطق کویری و کوهستانی امکان مشاهده آن وجود دارد. عتیقی میزان بارش ساعتی آن را ۱۲۰ شهاب در ساعت دانست که نسبت به بارش شهابی سالیانه کنونی نرخ بالایی محسوب می‌شود. در واقع این بارش شهابی متعلق به ساکنان نیمکره شمالی بوده و کانون آن نیز در نقطه شمالی کره آسمان قرار دارد. به طوری که بسیاری از شهاب های این بارش توسط ساکنان نیمکره جنوبی مشاهده نخواهد بود.

عتیقی افزود: منشأ این بارش شهابی دو پیکری کمی عجیب و مربوط به سیارک دنباله دار  EH1 2003است که به طور اتفاقی Peter Jenniskens آن را شناسایی کرده بود. امکان دارد این سیاره از پیش از این توسط اخترشناسان ژاپنی کره و چین در ۵۰۰ سال پیش شناسایی شده و این بارش نیز اتفاق افتاده بود اما در این سال ها فراموش شد.

 به گفته عتیقی کانون بارش شهابی معمولاً در نقطه آغاز آن بوده و نام هر بارش شهابی نیز از همان کانون بارش و صورت فلکی گرفته میشود. از دیگر عجایب این بارش شهابی کانون آن است که صورت فلکی کوادرانت (ربع یا یک چهارم – (Quadrantid بوده که اکنون در آسمان وجود ندارد. پیش از این یک اخترشناس فرانسوی این صورت فلکی را در سال ۱۷۹۵ بین صور اژدها و گاوران شناسایی کرده بود. البته ستارگان این صورت فلکی بین دیگر صورتها تقسیم شدند. بدین ترتیب مکان کانون بارش کنونی بین صورت فلکی خرس بزرگ اژدها و گاوران و نزدیک ستاره ژوبین دار خواهد بود.