بررسی و نقد گوشی Huawei P10 – میت کوچک

مقدمه

گوشی Huawei P10 جهش عظیمی برای سری گوشی‎های P شرکت هوآوی است، ولی اگر بخواهیم با سری Mate این برند چینی مقایسه کنیم تنها یک گام کوچک محسوب می‎شود. گوشی P10 هوآوی که به تازگی معرفی شده بنیاد خود را بر روی گوشی P9  نهاده است که سال گذشته وارد بازار شد. حال طراحی زیبای این گوشی کاربر را به ذوق می‎آورد، نمایشگر بی‎نظیر نسل قبل حتی بهتر شده است، عملکرد متوازن دستگاه قدرت فراوانی پیدا کرده است و بدون شک سیستم دوربین‎های دوگانه‎ی لایکا نیز به شکل بارزی آپگرید شده‎اند.

اگر قبلا یکی از گوشی‎های سری میت هوآوی را داشته‎اید، P10 احتمالا نتواند امیدهای شما را برآورده سازد ولی چند نکته را باید در نظر داشته باشید. به عنوان مثال، P10 یک دوربین سلفی آپگرید شده با حالت جدید عکاسی هوشمند و افکت‎های لایکا، از جمله حالت عکاسی به صورت پرتره و افکت‎های بوکه دارد. هم‎‎چنین حسگر جدید اثرانگشت در جلو دیده می‎شود که حالا بخشی از کلید هوم چند عملکردی به شمار می‎رود. در پایان طراحی جدید و تنوع رنگی و تزئینات سطحی باعث می‎شود که P10 گوشی با ارزش محک‎زدن باشد.

هوآوی ممکن است لقب Ascend را از سری گوشی‎های P خود حذف کرده باشد ولی اوج‎گیری آن‎ها را در بین گوشی‎های رده‎بالای خود متوقف نکرده است. P9 با سیستم دوربین دوگانه‎ی لایکای خود بنیاد محکی برپا نهاد که نه تنها آینده‎ی گوشی‎های ممتاز هوآوی را شکل داد بلکه هم‎چنین به بازار موبایل شوک وارد کرد تا بسیاری از شرکت‎های مهم دیگر نیز برای دوربین گوشی‎های هوشمند خود چنین انتخابی را در نظر بگیرند.

گوشی Huawei P10 از سیستم دوربین دوگانه‎ی نسخه‎ی 2.0 مشابهی که در گوشی میت 9 دیده بودیم یعنی یک سنسور 12 مگاپیکسلی رنگی به همراه یک سنسور مونوکروم 20 مگاپیکسلی، فناوری رفع‎لرزش اپتیکال تصویر، فناوری فوکوس خودکار 4 در 1، زوم 2x هیبریدی به همراه قابلیت‎های ممتاز دیگر بهره می‎برد.

چیپست Kirin 960 به همراه پردازنده‎ی هشت هسته‎ای پرتوان و پردازنده‎ی گرافیکی سریع Mali-G71 نیز حفظ شده‎اند. شاید دوربین سلفی جدید لایکا و حالت پرتره آن بیشترین حجم کنجکاوی را بر می‎انگیزند که در سطور بعدی به آن‎ها رسیدگی می‎کنیم.

معایب اصلی گوشی Huawei P10

• عدم استفاده از سیستم دوربین دوگانه‎ی لایکا نسخه‎ی 2.0 با لنزهای دارای نسبت کانونی f/1.8
• عدم مقاومت نسبت به آب و گرد و غبار
• عدم استفاده از اسپیکرهای استریو
• باتری غیر قابل تعویض
• عدم وجود رادیو اف‎ام

همکاری لایکا و هوآوی یقینا بهترین اتفاقی است که برای این برند چینی رخ داده و هوشمندانه‎ترین اقدامی به شمار می‎رود که هوآوی اخیرا اتخاذ کرده است. این ریسک به خوبی با استفاده از دوربین‎های دوگانه با بسیاری از حالت‎های خلاقانه‎ی عکاسی جواب داده است. علاوه بر این کاربر برای استفاده از تمامی این قابلیت‎های عکاسی به دانش پیشرفته‎ای در زمینه‎ی عکاسی نیاز ندارد. مشخص نیست که حرف P در سری گوشی‎های P شرکت هوآوی آغازکننده‎ی کلمه‎ی عکاسی (Photography در زبان انگلیسی) است یا خیر، چون بدون شک هوآوی تلاش زیادی از خود در این زمینه نشان داده است.

متاسفانه، دوربین گوشی Huawei P10 مشابه با دوربین گوشی Mate 9 این شرکت بوده یعنی به هیچ‎وجه آپگرید نشده است و احتمالا طرفداران این برند مایوس خواهند شد. سپس مدل P10 Plus به چشم می‎خورد که از نسخه‎ی 2.0 جدید دوربین‎های دوگانه‎ی لایکا بهره می‎برد و ماژول‎های دوربین با لنزهای روشن‎تر با نسبت کانونی f/1.8 آپگرید شده‎اند. بدون شک می‎توانیم بگوییم بهتر بود که P10 نیز چنین قابلیتی داشت.

جدا از دوربین، P10 گوشی است که با دقت کامل طراحی شده و به خوبی از عنوان پرچم‎دار بودن خود دفاع می‎کند. اگر نظر دیگری دارید با نقد این گوشی با تک‎نیوز همراه باشید.

بسته‌‎بندی فروش گوشی Huawei P10

جعبه‎‎ی فروش گوشی Huawei P10 کاغذی است و بخش جلوی آن مانند یک صدف باز می‎شود. هر دو جناج این جعبه مغناطیسی هستند و به خوبی به همدیگر فشرده می‎شود. درون این جعبه شارژر هوآوی با پشتیبانی از فناوری Super Charge (جریان بالا در ولتاژ پایین) به همراه یک کابل اختصاصی یو‎اس‎بی نوع C دیده می‎شود. این کابل با پورت‎های معمولی یو‎اس‎بی نوع C نیز سازگار و تنها منحصر به گوشی P10 نیست ولی به منظور استفاده از فناوری شارژ سریع Super Charge این شرکت تعدادی پین اضافی دارد.

هم‎چنین درون این جعبه یک هدست شبه ایرپاد به همراه یک قاب شفاف دیده می‎شود. این قاب از پلاستیک ساخته شده است و به شکل محکمی گوشی را در خود جا می‎دهد. ظاهر مات آن البته باعث می‎شود اندکی از خیره‎‌کنندگی رنگ آبی گوشی تحت تست ما کاسته شود.

نمایی 360 درجه از گوشی Huawei P10

ابعاد این گوشی 145.3 در 69.3 در 7 میلی‎متر، تقریبا برابر با P9 و فقط 1.5 میلی‎متر باریکتر، است. نمایشگر گوشی P10 به اندازه‎ی 0.1 اینچ کوچکتر بوده که در این تفاوت نقش خود را نشان داده است. وزن این گوشی مشابه با P9 و 145 گرم است.

طراحی

هوآوی به خوبی از نحوه‎ی ساخت گوشی‎های هوشمند بی‎همتا و بسیار زیبا آگاه است. کافی است نگاهی به تاریخچه‎ی آن‎ها در این زمینه بیاندازیم، Ascend P6 با ظاهر باریک تیغ‎مانند خود (برای اولین بار) با پین سیم که داخل پورت جک صوتی قرار گرفته بود رونمایی شد، Ascend P7 از طراحی شیشه‎ای دوجداره استفاده می‎کرد و P8 یک بدنه‎ی فلزی نازک به همراه نوار شیشه‎ای شیکی دارد که اطراف دوربین اصلی را فراگرفته است، درخشش از خود نشان می‎دهد. هوآوی در ساخت گوشی P9 با بهره‎ بردن از برند لایکا طراحی P8 را حفظ کرد ولی با استفاده از شیشه‎ی 2.5 اینچی در جلو و حواشی بسیار نازک اطراف نمایشگر نمایی بی‎نظیر به آن بخشید.

حال Huawei P10 بار دیگر خودنمایی می‎کند و به عنوان نقطه‎ی شروع طراحی P8 را ارث برده و هرچیزی که در P9 دیده بودیم را بهتر می‎کند یعنی کیفیت ساخت، تزئین سطحی و دوربین. به نظر شما هوآوی جدا از افزایش لذت این طراحی با ارائه‎ی گوشی خود به رنگ‎های متفاوت و برش مختلف بر روی بدنه‎ی فلزی چه کاری می‎توانسته است انجام دهد؟

هوآوی پرچم‎دار جدید خود را به رنگ‎های سفید سرامیکی، آبی، طلایی، یک نوع رنگ طلایی دیگر (طلایی پرستیژ)، مشکی، نقره‎ای، رز‎گلد و Greenery (رنگ سبز با اندکی رنگ زرد مانند رنگ برگ‎های جوان و جوانه‎ها) وارد بازار کرده است. رنگ‎های آبی و طلایی این گوشی دارای تزئین سطحی hyperdiamond (یک فرم نانوکریستال الماس) بوده که تقلیدی برای سطح یک صفحه‎موزیک ولی زبرتر است. ظاهر این تزئین بسیار زیبا است ولی احساس زبر بودن آن کمی از لذت آن می‎کاهد. حداقل باید گفت که اثرانگشت به خود جذب نمی‎کند و هم‎چنین کاملا با دوام به نظر می‎آید.

مدل‎های دیگر از تزئین سطحی سندبلاست بهره می‎برند که به نوعی به نسبت انتخاب قبلی ظاهری با ارزش کمتر به گوشی می‎دهند و می‎بایست انتظار داشته باشید که لک و اثرانگشت را نیز به خود جذب ‎کنند.

در نهایت، مدل سفید سرامیکی دیده می‎شود که با ظاهر تمام براق خود در پیش کاربر خودنمایی می‎کند، تا زمانی که البته لک روی آن نیافتد.

چون موضوع رنگ این گوشی را مطرح کرده‎ایم بایستی اشاره داشته باشیم که رنگ‎های Greenery و آبی از بین رنگ‎های انحصاری موسسه‎ رنگ پانتون انتخاب و در این بین رنگ Greenery رنگ به عنوان رنگ سال برگزیده شده است.

شما می‎توانید بر روی منحصر به فرد بودن این دو رنگ حساب کنید چون هیچ گوشی‎هوشمند دیگری به این رنگ وجود ندارد.

نمای جلویی گوشی P10 به طور کامل توسط محافظ نمایش 2.5 اینچی گوریلا گلس 5 پوشانده شده است که ظاهری بی‎نظیر به این گوشی می‎دهد. شیشه‎ی سفید زیبا به نظر می‎آید ولی مدل مشکی رنگ فوق‎العاده چشم‎گیر است تا مدل مشکی رنگ با یک امتیاز مثبت بیشتر همراه شود.

هوآوی شکل گرد را برای بدنه‎ی P10 انتخاب کرده ولی باندهای آنتن را نیز تغییر داده است. حالا نوار بالایی بر فراز سیستم دوربین لایکا دیده می‎شود و نوار پایینی پیکره‎ی گوشی را دنبال می‎کند تا هیچ‎کدام از آن‎ها این طراحی بی‎نقص این دستگاه را خدشه دار نکنند.

هوآوی عملکرد مثبتی در حفظ صفحه‎ی بزرگ دوربین P9 داشته است که باعث می‎شود سیستم لنزهای دوگانه‎ ظاهری ممتاز داشته باشند و P10 در بین جمعیت دیگر گوشی‎های هوشمند متمایز شود. هم‎چنین P10 به عنوان یک دستگاه هوآوی فورا شناسایی می‎شود که بسیار خوب است.

در نتیجه باید گفت ظاهر و نمای بیرونی گوشی Huawei P10 هم بسیار زیبا و هم مطابق گرایش‎های طراحی روز است، گرچه ظاهر آشنایی را در ذهن کاربران تداعی می‎کند. کیفیت ساخت و تزئین سطحی این گوشی به یک اندازه عالی هستند.

در دست گرفتن گوشی P10 حس عالی به همراه دارد و کاربر از کار روزانه با آن لذت می‎برد. مدل‎های دارای تزئین سندبلاست جادوی متفاوتی در خود دارند، شیک‎تر به نظر می‎آیند و کمی از حس و حال صنعتی بودن به دور هستند تا همانند با مدل‎های دیگر به یک شکل جذاب باشند. هوآوی در اختیار کاربر گزینه‎های متفاوت و کافی قرار داده است تا نه تنها او بتواند گوشی جدید آن‎ها را به رنگ‎های متفاوت، بلکه با تزئین‎های مختلف خریداری کند، اقدامی که جای تحسین دارد.

مروری بر دستگاه

نمایشگر 5.1 اینچی از نوع NEO LCD با پشتیبانی از فناوری IPS قسمت بارزی از نمای جلو را به خود اختصاص می‎دهد، ولی در این قضیه دست تنها نیست. در بالای نمایشگر بلندگوی مکالماتی است که این مرتبه نقش اسپیکر دوم را بازی نمی‎کند. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی نیز در همان نزدیکی به همراه چند سنسور و چراغ وضعیت ال‎ای‎دی قرار دارد.

زیر نمایشگر یک کلید هوم جدید چندعملکردی است. این کلید میزبان حسگر اثرانگشت همیشه فعال (و فوق‎العاده سریع) است و از ژست‎های حرکتی با سوایپ پشتیبانی می‎کند. با آن‎که این کلید قابل کلیک کردن نیست ولی کاربر می‎تواند از آن به سه منظور استفاده کند یعنی نگه داشتن برای رفتن به صفحه‎ی هوم، آهسته ضربه زدن برای برگشت به عقب و سوایپ برای فعال کردن Task switcher.

کاربر اگر این نوع کنترل را دوست نداشته باشد می‎تواند از بخش تنظیمات کلیدهای مسیریابی روی نمایشگر را فعال کند.

کلیدهای تنظیم حجم صدا و پاور / قفل کردن گوشی در سمت چپ قرار گرفته‎اند و بستر سیم‎کارت در سمت راست است. P10 از درگاه هیبریدی استفاده می‎کند یعنی شما می‎توانید دو سیم‎کارت با قطع نانو یا یک سیم‎کارت و یک کارت حافظه‎ی خارجی را هم‎زمان با هم استفاده کنید.

میکروفون ثانویه به تنهایی در بالای P10 خودنمایی می‎کند. در پایین این گوشی میکروفون اولیه، پورت یو‎اس‎بی نوع C، توری بلندگو و درگاه 3.5 میلی‎متری هدفون دیده می‎شود.

در پنل پشتی سیستم دوربین دوگانه‎ی لایکا قرار گرفته است که با وجود نوار شیشه‎ای و لوگوی لایکا خودنمایی می‎کند. فلاش دو رنگی نیز در اطراف به همراه فوکوس خودکار لیزری قرار گرفته است.

نمایشگر

گوشی P10 هوآوی از یک پنل نمایش نئو ال‎سی‎دی 5.1 اینچی با پشتیبانی از فناوری IPS و ساخته شده توسط شرکت JDI استفاده می‎کند که به نسبت صفحه‎نمایش گوشی P9 کوچکتر است. رزولوشن فول اچ‎دی حفظ شده ولی تراکم پیکسلی به 432 افزایش یافته است. تراکم پیکسلی 432ppi بیشتر از حد کافی برای دستیابی به یک امتیاز عالی در بحث شارپ بودن تصویر است.

نمایشگر این گوشی توسط شیشه‎ی گوریلا گلس 5 با لبه‎های 2.5 اینچی محافظت می‎شود که بایستی برای جلوگیری از خراش کافی باشد. در بعضی از بازارهای فروش گوشی P10 به همراه یک محافظ نمایشگر ثانویه‎ ارائه می‎شود که توسط کارخانه به کار گرفته شده است.

هوآوی برای نمایشگر P10 نوید حداکثر میزان روشنایی 600 نیت را داده است و در تست‎های ما تحقق این وعده مشخص شد. این پنل نمایش دارای رنگ‎های مشکی با عمقی بیشتر از حد معمول است. در این زمینه ما پنل‎های بهتری هم دیده‎ایم ولی P10 جزو بهترین‎ها قرار می‎گیرد. کنتراست نیز عالی و برابر با 1423:1 است.

در بحث دقت تولید رنگ، نمایشگر P10 با به دست آوردن متوسط DeltaE برابر با 6.5 با عالی بودن کمی فاصله دارد. بعضی از رنگ‎ها به نسبت حد معمولی دمای رنگی خنک‎تر دارند و کاربر می‎تواند با استفاده از منوی تنظیمات این گوشی و انتخاب حالت Warm color برای نمایشگر دقت رنگی بهتری با متوسط DeltaE برابر با 4.8 به دست آورد.

در تست خوانا بودن محتویات صفحه‎نمایش در محیط بیرون و در روز آفتابی، P10 عملکردی عالی از خود برجا گذاشت. امتیاز 3.379 برای یک پنل ال‎سی‎دی بسیار خوب است و به خوبی از نام فناوری IPS NEO دفاع می‎کند.

نسبت کنتراست نور خورشید

عمر باتری

Huawei P10 از یک باتری با گنجایش 3200 میلی‎آمپرساعت استفاده می‎کند که طبق انتظار غیرقابل تعویض است. این گوشی به همراه شارژ بسیار توانایی با خروجی 5 ولت/ 4.5 آمپر، 4.5 ولت/ 5 آمپر و 5 ولت/ 2 آمپر با حداکثر توان 22.5 وات ارائه شده است که تنها شارژر‎های VOOC شرکت Oppo (بعضی از آن‎ها حداکثر توان 25 وات دارند) از آن بهتر هستند.

مشابه با گوشی‎های Oppo، برای دست‎یابی به این میزان خروجی توان بایستی این شارژر را به همراه کابل یو‎اس‎بی P10 استفاده کرد. تعویض این کابل با کابل دیگر باعث تقلیل قدرت آن به 5 ولت/ 2 آمپر می‎شود که باز هم بد نیست ولی اگر شارژر را نیز تعویض کنید سرعت شارژ به 5 ولت/ 1 آمپر (سرعت شارژ آیفون اپل) تقلیل پیدا می‎کند.

بنابراین اگر از شارژر و کابل موجود در جعبه‎ی فروش گوشی P10 استفاده کنید در عرض تنها 30 دقیقه میزان شارژ از 2 درصد (حداقل مقدار شارژ پیش از خاموش شدن گوشی) به 55 درصد می‎رسد.

عمر باتری گوشی P10 هوآوی امتیاز بسیار خوب 75 ساعت را به دست می‎آورد و در تمامی تست‎های ممکن، پخش ویدئو، برقراری تماس، گردش در اینترنت و حالت انتظار، سربلند بیرون می‎آید. این امتیاز به این معنا است که اگر روزانه یک ساعت از گوشی خود برای مکالمه، یک ساعت گردش در وب و یک ساعت پخش ویدئو استفاده کنید، باتری آن 3 روز دوام خواهد آورد.

می‎بایست اشاره کنیم که اپلیکیشن‎های پیش‎فرض نظیر کروم، Messages، تلفن به صورت خودکار حتی زمانی که ما دقیقا اسلایدر تنظیم میزان‎روشنایی را در حد 200 نیت قرار می‎دهیم، آن را کاهش می‎دهند. بنابراین برای تست باتری ما مجبور بودیم که میزان روشنایی را خاص آن‎ها تنظیم کنیم و این اولین باری است که چنین رفتار غیرقابل توضیحی را در یک گوشی مشاهده می‎کنیم.

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎ها

گوشی Huawei P10 هوآوی از شبکه Cat.12 LTE با سرعت دانلود 600 مگابیت در ثانیه و آپلود 150 مگابیت در ثانیه، به همراه 20 باند شبکه LTE، 6 باند شبکه 3G و 4 باند همیشگی 2G پشتیبانی می‎کند.

پشتیبانی از باند دوتایی استاندارد a/b/g/n/ac وای‎فای به همراه وای‎فای دایرکت، هات اسپات و بلوتوث 4.2 دیده می شود. قابلیت NFC نیز به چشم می‎خورد. برای مسیریابی سرویس‎های A-GPS, GLONASS, Beidou و Galileo وجود دارند.

پورت یو‎اس‎بی Type-C دارای مشخصات یو‎اس‎بی 2.0 (دارای سرعت تئوری 480 مگابیت در ثانیه) است. این پورت معمولی نیست و دارای دو نقطه تماس بیشتر برای پشتیبانی از فناوری SuperCharge هوآوی است ولی چنین چیزی مانع استفاده از لوازم‎جانبی استاندارد با پورت Type-C نمی‎شود.

پورت همیشگی 3.5 میلی‎متری هدفون نیز جایگاه خود را حفظ کرده است و البته رادیو اف‎ام به همراه پورت IR مشاهده نمی‎شود.

مروری اجمالی بر بخش نرم‎ا‎فزاری

این گوشی از سیستم‎عامل اندروید 7.0 یعنی نوقا بهره می‎برد تا جای شکایتی نباشد. طبق معمول لانچر EmotionUI یا EMUI هوآوی نیز با ویژگی‎های سفارشی‎شده‎ی فراوان دیده می‎شود. نسخه آن 5.1 بوده و بسیاری از قابلیت‎های نسل قبلی خود را حفظ و تغییرات اندکی در خود دیده است تا عملکرد آن بهتر شود.

قابلیت Ultra Memory الگوریتم جدیدی است که تمرکز آن بر یازیابی است و بنابراین فضای رم را سریع‎تر آزاد می‎کند. هم‎چنین به واسطه‎ی الگوی استفاده‎ی کاربر از اپلیکیشن‎های مختلف آموزش می‎بیند و چیزی که از نظر کاربر مهم است را در رم نگه‎ می‎دارد تا سرعت باز کردن و ادامه‎دادن استفاده از یک اپلیکیشن بیشتر شود.

Ultra Response از طرف دیگر به لطف یک درایور جدید باعث می‎شود که پاسخ لمسی سریع‎تر باشد. صفحه‎نمایش حالا دارای تاخیر لمسی پایین‎تر بوده و این درایور پشتیبانی از دنبال‎کردن حرکت انگشت با پیش‎بینی عملکرد آن را اضافه می‎کند. براساس گفته‎ی هوآوی، نمایشگرهای آن‎ها حال سرعت و دقتی مشابه با پنل‎های نمایش آیفون دارند و براساس تجربه‎ی کار ما با گوشی P10، حرف آن‎ها ممکن است صحیح باشد. جالب است که از نظر ما هرگز نمایشگرهای آیفون دیگر به نسبت هرکدام از رقبای با قیمت مشابه آن‎ها دقیق‎تر نیست ولی نمی‎توان با مهندسان صنعت موبایل بحث کرد.

قابلیت دیگری که به لطف لانچر EMUI 5.1 اضافه شده پشتیبانی از کلید هوم جدید است. شما می‎توانید از کلیدهای حساس به لمس برگشت به عقب و وظایف رهایی یابید و از کلید سخت‎افزاری هوم به عنوان یک ابزار چند عملکردی استفاده کنید. به دنبال فعال‎کردن این قابلیت، یک ضربه‎ی آهسته باعث برگشت به عقب، نگه‎داشتن این کلید سبب رفتن به صفحه‎ی هوم می‎شود و سوایپ کردن task switcher را فعال می‎کند. هم‎چنین از ژست‎های حرکتی پیشرفته بر روی این کلید پشتیبانی می‎شود که در زمان وجود شما می‎توانید برای هر ژست حرکتی وظایف بیشتری تعیین کنید.

قفل صفحه‎نمایش یکی از عناصری است که کاربرد آن فراتر از عملکرد معمولی آن بوده ولی در گذشته هم کاربرد زیادی داشته است. شروع آن با تصویرهای تغییر‎پذیری است که هر بار که گوشی را از حالت قفل خارج می کنید، یک کاغذ دیواری متفاوت در اختیار خواهید داشت. به دنبال اتصال به شبکه وای‎فای تصاویر بیشتری قابل دانلود است و گزینه‎ای برای پاک کردن تصاویر قدیمی‎تر از 3 ماه نیز وجود دارد.

خود قفل صفحه نمایش در نگاه اول طراحی مینیمالی دارد است، یک ساعت بزرگ با یک تاریخ و میانبری به دوربین در آن دیده می‎شود. با دوبار فشار دادن دکمه تنظیم حجم صدا به سمت پایین دوربین سریعا باز و گزینه‎ای برای گرفتن سریع عکس یا فقط باز کردن دوربین دیده می‎شود.

سوایپ کردن از پایین قفل صفحه‎‎نمایش یک میانبر سریع به منو بسیار شبیه به iOS باز می‎کند. ردیف بالایی به شما اجازه می‎دهد کاغذدیواری‎ها را مدیریت کنید یعنی کاغذدیواری فعلی را حذف، به انتخاب محبوب خود تبدیل و به اشتراک‎بگذارید. علاوه بر آن میانبرهایی برای ضبط کننده‎ی صدا، ماشین حساب، چراغ قوه، کدخوان QR و دوربین دیده می‎شود.

البته بعید است شما زیاد با قفل صفحه‎نمایش روبرو شوید چون حسگر اثرانگشت بسیار سریع کار می‎کند تا نمایی از آن در پیش چشمان شما شکل هم نگیرد.

علاوه بر پشتیبانی از امکان داشتن حساب مهمان و چندکاربر، این گوشی از ویژگی به اسم فضای شخصی هم پشتیبانی می‎کند که با یک اثرانگشت متفاوت می‎توان به آن دسترسی داشت. داده‎های این بخش به گفته هوآوی به شکل مستقلی رمزنگاری شده و از دسترس سایر کاربران خارج است. تنها برای هر دستگاه می‎توان یک فضای شخصی داشت.

علاوه بر این شما می‎توانید از بعضی از اپلیکیشن‎های اجتماعی دو نسخه داشته باشید تا کاربران از همان پروفایل کاربری مشابه گوشی به حساب‎های خودشان دسترسی داشته باشند.

پس از قفل صفحه‎‎نمایش علاوه بر این‎که تمامی اپلیکیشن‎ها نظیر استراتژی همیشگی هوآوی بر روی صفحه هوم هستند، گزینه‎ای نیز در اختیار شما قرار داده می‎شود تا صفحه هوم خود را به شکل چند بخشی در آورده و یک بخش برای اپلیکیشن‎های بیشتر از همه استفاده شده و یک کشوی اپلیشکینی برای تمامی آن‎ها داشته باشید. باید هوآوی را بابت باز نگه داشتن دست کاربر تحسین کرد.

این کشوی اپلیکیشنی به صورت عمودی قابل اسکرول است و در هر ردیف 4 اپلیکیشن به چشم می‎خورد و در بالای آن یک کادر جستجو قرار دارد.

تم‎ها نیز دیده می‎شوند که باعث تغییر کاغذ دیواری صفحه‎ هوم، استایل قفل صفحه‎‌نمایش، آیکون‎های اپلیکیشن‎ها و آیکون‎های سیستمی و کاغذدیواری شما می شوند. شما می‎توانید هم‎چنین مواردی نظیر افکت‎های تغییر صفحه هوم را تنظیم کنید.

ناحیه نوتیفیکیشن ترکیبی از انتخاب‎های اندروید نوقا و لانچر اموشن است. هوآوی ظاهر تاگل‎های سریع را تغییر داده تا سوئیچ تنظیم روشنایی صفحه نمایش بیشتر توی چشم باشد. ظاهر نوتیفیکیشن‎ها مانند چیزی است که در گوشی پیکسل گوگل می‎بینیم.

task switcher ساده است ولی در مقایسه با همین قابلیت در گوشی گوگل توانایی بیشتری دارد، اپلیکیشن‎ها را در ساختار چرخ‎وفلکی آن می‎توان با ضربه زدن بر روی آیکون قفل، قفل کرد، بنابراین این اپلیکیشن‎ها به دنبال بستن تمامی اپلیکیشن‎ها، بسته نمی‎شوند. دکمه kill all به سهولت در دید است، برخلاف انتخاب گوگل که در گوشه بالا سمت راست قرار دارد.

برای بعضی از موقعیت های خاص، مانند داخل خودرو، شما می توانید حالت یک صفحه هوم ساده را فعال کنید که دارای کاشی های بزرگی برای آهسته ضربه زدن می باشند.، البته بعضی از منوها اینطور هستند و بعضی های دیگر نظیر شماره‎گیر اندازه‎ای مشابه با حالت معمولی (البته بخواهیم منصف باشیم از همان ابتدا اندازه‎ی آن بزرگ بوده است) دارند.

در تمامی بخش‎های رابط‎کاربری شما منوهای زمینه‎ای با گزینه‎های مرتبط در انتهای صفحه در بالای نوار مسیریابی در اختیار خواهید داشت که برای کار با یک دست بسیار مفید هستند. کشوی جهانی که از سمت چپ اپلیکیشن‎های گوگل به بیرون کشیده می‎شود برای کاربران دست‎چپ در مقایسه با راست‎دستان بسیار بهتر است.

هوآوی قبلا هم امکان کنترل اپلیکیشن ها توسط مجوزهای دانه‎ای را داشته است و دلیلی برای تغییر چنین چیزی وجود ندارد، مخصوصا حالا که چنین امکانی قسمتی از قابلیت‎های اندروید نوقا شده است. شما می‎توانید کنترل کنید که چه اپلیکیشن‎هایی چه نوع نوتیفیکیشن‎هایی برای شما ارسال کنند یعنی نوتیفیکیشن‎های سایه‎ای، نوتیفیکیشن‎های روی قفل صفحه‎ی نمایش و نوتیفیکیشن‎های شبه بنری.

از این سطح بالای کنترل همچنین زمانی که بحث دسترسی اپلیکیشن‎ها به اینترنت فرا می‎رسد می‎توان استفاده کرد. کاربران می‎توانند حقوق هر اپلیکیشن در رابطه به دسترسی به شبکه‎های وای فای یا اینترنت خط تلفن‎ شان را کنترل کنند. چنین چیزی می‎تواند در مصرف اینترنت بسیار صرفه جویی کند و کاربر بر آن به شیوه‎ای مفید و کارآمد کنترل داشته باشد.

با آن‎که این گزینه‎ها از منوی تنظیمات دردسترس هستند، هم‎چنین داخل اپلیکیشن Phone Manager گوشی نیز دیده می‎شوند. در این اپلیکیشن دکمه بهینه‎سازی با یک لمس به همراه یک اسکنر ویروس شرکت آواست دیده می‎شود.

حالت‎های صرفه‎جویی در مصرف باتری که در بخش Power Manager دیده می‎شوند عبارتند از Power saving که باعث ایجاد محدودیت‎های اندک سخت‎افزاری و نرم‎افزاری می‎شود و Ultra power saving که باعث می‎شود تنها یک صفحه هوم ساده به رنگ مشکی با 6 میانبر داشته باشید. شما می‎توانید تمامی میانبرها را خودتان انتخاب کنید و در این حالت اپلیکیشن‎های مورد نظر شما قابل استفاده باشند.

در این حالت، طبق تخمین هوآوی عمر باتری شما سه برابر می‎شود. در این حالت خبری از task switcher نیست و تنها در یک زمان یک اپلیکیشن می‎توانید باز کنید، گرچه با توجه به زمان لود شدن می‎توان گفت که آن‎ها بایستی در رم باشند. امکان گرفتن تصویر از صفحه یقینا غیرفعال است.

شما می‎توانید قابلیتی به اسم Floating dock را فعال کنید که یک کلید مجازی است که هرچیزی را روی صفحه نمایش جابجا می کند و به شما اجازه می‎دهد آن را به کلید‎های اصلی اندروید، به عقب برگشتن، هوم، Task Switcher، قفل کردن و بستن تمامی اپلیکیشن‎های در حال اجرا توسعه دهید تا بتوانید با یک دست گوشی خود را کنترل کنید.

Motion control  نیز عامل کنترلی دیگری است که در این گوشی همانند دیگر گوشی‎های ساخت هوآوی بسیار جلوه دارد. ژست‎های دست مختلف نظیر برداشتن انگشت، تکان دادن گوشی و حتی مواردی نظیر کشف بندانگشت و کشیدن طرح به چشم می‎خورد. تمامی این‎ها را می‎توان طبق سلیقه‎ای که دارید شخصی‎سازی کنید و تغییر دهید.

شما می‎توانید با دوبار ضربه زدن با دو بندانگشت شروع به ضبط ویدئو کنید در حالی‎که کشیدن یک حرف S با یک بندانگشت باعث اسکرول کردن در تصویر گرفته شده از صفحه می‎شود. امکان انجام قابلیت دوم با استفاده از میانبر معمولی دکمه‎ی پاور/ کم کردن حجم صدا وجود دارد.

قابلیت کنترل صوتی (Voice Control) از طرف دیگر به شما اجازه می‎دهد بدون نیاز به دست این گوشی را کنترل کنید. این قابلیت مشابه با چیزی است که در دستگاه‎های گلکسی سامسونگ و بعضی از نکسوس‎ها دیده می‎شود و حتی زمانی که گوشی در حالت قفل و صفحه نمایش خاموش است از فرمان‎های صوتی می‎توان استفاده کرد. این قابلیت با اصطلاح پیش فرض “okay emy” صورت می‎گیرد که البته آن را می‎توان تغییر داد و حتی به دستگاه آموزش داد تا بهتر صدای شما را بشناسد.

 عملکرد و نتایج بنچمارک‎ها

این گوشی مجهز به تراشه ساخت خود هوآوی یعنی Kirin 960 است که برای اولین بار در میت 9 به کار گرفته شد. ساخت این تراشه را شرکت چیپ‎ساز خود هوآوی یعنی HiSilicon بر عهده داشته است. جامعه‎ی موبایل مدت زمانی است که با چیپست‎های Kirin به خوبی آشنا شده است ولی محصول جدید هوآوی امتیازهای بسیار مثبت جدیدی از جمله هسته‎های ARM جدید پردازنده و یک پردازنده گرافیکی جدید دارد.

این تراشه از یک پردازنده 8 هسته‎ای بهره می‎برد یعنی 4 هسته Cortex-A73 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز. هسته‎های Cortex-A73 در مقایسه با طراحی قبلی A72 کارآیی توان 30 درصد بیشتر دارند تا نویدی بر افزایش عملکرد نیز باشد.

ما با بنچمارک Geekbench نسخه‎ی 4 شروع می‎کنیم که عملکرد پردازنده را مورد محک قرار می‎دهد. امتیاز تک هسته‎ی A73 به نسبت هرکدام از پردازنده‎هایی که تا به حال در دستگاه‎های اندرویدی تست کرده‎ایم بهتر است، ولی هسته‎های Hurricane اپل هم‎چنان در تست‎های تک هسته پادشاهی می‎کند.

اگر 4 هسته A73 را به کار بگیرید، بهترین عملکردی که یک پردازنده در بازار موبایل تا به‎حال داشته است را دریافت می‎کنید.

انتخاب Kirin 960 در بحث گرافیک پردازنده‎ی گرافیکی Mali-G71MP8 است که به نسبت نسل‎های قبلی چیپ‎های HiSilicon با پیشرفت بارزی روبرو شده و در نهایت از عنوان پرچم‎دار بودن یک گوشی می‎تواند به خوبی دفاع کند. و جدا از چیزی که تا به حال از عملکرد آن دیده‎ایم باید بگوییم که در زمان اجرای محتویات فول اچ‎دی بسیار عالی عملکرد خود را نشان می‎دهد تا گوشی P10 هوآوی از این نظر اصلا مشکلی نداشته باشد.

بنچمارک BaseMark X به خوبی عملکرد این GPU را در رزولوشن 1080p نشان می‎دهد و گوشی Huawei P10 در بالای جدول امتیازها جا می‎گیرد.

در بنچمارک GFXBench و ارزیابی فریم‎ریت‎ها، عملکرد خام پردازنده‎ی گرافیکی P10 موجی از هیجان ایجاد نکرد و در تست‎های Offscreen فقط شاهد کسب امتیازهای متوسطی بودیم. این گوشی پشت سر دسته‎ی فعلی پرچم‎دارها در بازار قرار می‎گیرد ولی اختلاف چندانی با امتیاز آن‎ها ندارد (البته اگر آیفون 7 را در نظر نگیریم).

البته می‎بایست توجه داشته باشید که بعضی از پرچم‎دارها از نمایشگرهای با رزولوشن 1440p استفاده می‎کنند، در نتیجه به GPU با عملکرد بهتر برای مدیریت فشار ایجاد شده توسط رزولوشن بالاتر نیاز دارند. زمانی که گوشی P10 هوآوی را در کنار این دستگاه‎ها قرار می‎دهیم و تمامی آن‎ها در رزولوشن بومی خود فعال باشند، محصول هوآوی به خوبی نردبال صعود را در کنار این غول‎های بازار طی می‎کند.

آخرین بنچمارک GPU، BaseMark ES 3.1 بود که در بین گوشی‎های اندرویدی P10 توانست امتیازی عالی، نزدیک به گوشی گلکسی اس 7 سامسونگ و گوشی Mate 9 هوآوی که در صدر قرار دارد، بر جا بگذارد.

به بنچمارک‎های ترکیبی می‎رسیم که توانمندی‎های کلی یک گوشی‎هوشمند را به ارزیابی می‎گذارند. گوشی Huawei P10 به لطف پردازشگر عالی و مهارت‎های بی‎نظیر در بخش گرافیک، تمامی دیگر گوشی‎های هوشمند اندرویدی را شکست داده و در صدر نمودار بنچمارک BaseMark OS قرار می‎گیرد. در بنچمارک Antutu این گوشی قدرتی هم‎طراز با سایر رقبا دارد.

گوشی Huawei P9 با کشمکش فراوان در بخش گرافیک روبرو بود ولی Huawei P10 تقریبا در تمامی بنچمارک‎ها موفق ظاهر شد. چیپست Kirin 960 قوی‎ترین پردازنده‎ای که در حال حاضر موجود است را در اختیار دارد و گوشی P10 تمامی قدرت خود را تحت کنترل می‎گیرد. مهارت‎های این گوشی در بخش گرافیک به یک شکل چشم‎گیر هستند و در تمامی بنچمارک‎ها امتیازی عالی کسب می‎کنند. در واقع، Huawei P10 شایسته‎ی عنوانی بیشتر از پرچم‎دار بودن است و بدون شک تا چندین سال به خوبی از عهده‎ی نیازهای کاربر بر می‎آید.

البته مشکلاتی وجود داشت که نمی‎توانیم نادیده بگیریم. P10 هرگز تحت فشار زیاد به شکل ناخوشایندی گرم نمی‎شود و دلیل آن به مهار در آوردن عملکرد است. ما متوجه شدیم که P10 زمانی که تحت فشار قرار می‎گیرد یک افت 30 درصدی در عملکرد پردازنده‎ی خود به وجود می‎آورد. در شرایط معمولی کاربر یقینا چنین چیزی را متوجه نمی‎شود ولی حقیقتی است که نمی‎توان از کنار آن گذشت.

تلفن، اسپیکر، اپلیکیشن‎ها

تلفن

شماره‎گیر گوشی P10 هوآوی از نظر اینترفیس کاربری بسیار مشابه با اپلیکیشن لیست مخاطب‎ تماس است. قابلیت‎های بی‎نظیری به چشم نمی‎خورد و چیزی هم از قلم نیافتاده است.

منوی تنظیمات دو سیم‎کارت به شما اجازه می‎دهد سیم‎کارت‎ها را تغییر نام دهید، آن‎ها را از بخش نرم‎افزاری غیرفعال و سیم‎کارت پیش‎‌فرض برای ارسال داده‎ها و برقراری تماس را مشخص کنید. در این بخش مشخص است که یکی از کارت‎ها تنها می‎تواند از شبکه‎ی 4G استفاده کند و هر دو اتصال 3G و 2G را خواهند داشت، گرچه در مشخصات این گوشی چنین چیزی ذکر نشده است.

این اینترفیس از این‎جهت که تنظیمات dual SIM  در یک منو قرار دارد و از طرف دیگر تنظیمات مربوط به شبکه‎های موبایل در یک منوی متفاوت قرار دارند ایده‎آل نیست، چون شما بایستی برای تنظیم دقیق شبکه‎ها طبق سلیقه‎ی خود، مثلا اگر بخواهید سیم‎کارت اصلی را به شبکه‎ی 3G محدود کنید، باید دایم در بین منوها جابجا شوید. سیم‎کارت اصلی (Primary) به صورت پیش‎فرض شبکه‎ی 4G را دریافت می‎کند و برای مشخص کردن این سیم‎کارت بایستی ابتدا وارد تنظیمات دو سیم ‎ (dual SIM) شوید. سپس بایستی در بخش شبکه‎های موبایل نوع شبکه‎ای را که ترجیح می‎دهید ولی تنها برای این سیم‎کارت اصلی انتخاب کنید، چون سیم‎کارت دیگر از سایر شبکه‎های رادیویی موجود استفاده می‎کند.

اسپیکر

با توجه به اسپیکرهای بسیار پرتوانی که گوشی‎های میت 9 و Mate 9 Pro داشتند، ما انتظار داشتیم P10 نیز همین نمایش را از خود بر جا بگذارد. حجم صدا بلند بود ولی محل خروجی آن تک اسپیکری بود که در انتهای گوشی دیده می‎شود. با آن‎که گوشی‎های Mate 9 و Mate 9 Pro دارای اسپیکرهای استریو بودند، P10 تنها از یک اسپیکر استفاده می‎کند که واقعا مایوس‎کننده است. حداقل می‎توانیم بگوییم که در مدل پلاس این گوشی اسپیکرهای استریو دوباره ظاهر می‎شوند.

در هر صورت، امتیازهایی که P10 در سه تست ما به دست آورد بسیار خوب است و جایگاه بسیار خوبی را به دست می‎آورد. شفافیت صدا بی‎نظیر و عاری از اعوجاج و انحراف صدا حتی در حداکثر مقدار خود بود.

اپلیکیشن‎های از پیش نصب‎ شده

 هوآوی در گوشی P10 خود اپلیکیشن Health را نیز قرار داده است که گام‎شمار است و میزان کالری سوزانده شده را حساب می‎کند ولی هم‎چنین می‎تواند تعداد طبقاتی که بالا رفته‎اید را نیز بشمارد.

هم‎چنین ابزارهای متعددی در این گوشی از پیش نصب شده است از جمله یک فایل منیجر، قطب‎نما، ضبط‎کننده‎ی صدا (با پیش‎تنظیماتی برای ضبط صدا از جهت‎های مختلف با بهره‎بردن از میکروفون‎ها) و چراغ‎قوه.

مولتی‎مدیا، کیفیت صدا

گالری به همراه اپلیکیشن Quik

گوشی Huawei P10 مجهز به یک اپلیکیشن گالری به‎روزرسانی شده به عنوان بخشی از لانچر EMUI 5.1 است. شرکت GoPro با هوآوی همکاری داشته تا اپلیکیشن ویرایش ویدئوی Quik را به گالری لانچر EMUI اضافه کنند. در نسخه‎ی جدید این لانچر، Quik مسئولیت ویرایش تمامی ویدئوها و ایجاد لحظاتی برجسته از خاطرات شما را بر عهده گرفته است.

پیش‌فرض این اپلیکیشن در مرتب‎سازی تصاویر براساس تاریخ گرفتن عکس‎ها است. شما می‎توانید به حالت نیشگون بر روی نمایشگر اندازه‎ی تصاویر بند‎انگشتی را تغییر دهید. شما می‎توانید امکان مشاهده‎ی تصاویر براساس حالت استاندارد آلبوم را انتخاب کنید که تمامی تصاویر شما در آلبوم‎های مختلفی قرار می‎گیرند و شما هم‎چنین می‎توانید این آلبوم‎ها را مخفی کنید، گرچه این قابلیت بیشتر یک نوع ابزار مرتب‎سازی به شمار می‎رود تا حفظ حریم شخصی، چون زمانی که گزینه‎ی آلبوم‎های مخفی را انتخاب کنید آلبوم‎ها دیده می‎شوند.

Highlights یک قابلیت جدید از اپ گالری است که البته برای اندروید تازگی ندارد، ولی حالا شاهد استفاده از آن در اپلیکیشن گالری پیش‎فرض رابط‎کاربری EMUI هستیم. زمانی که از گوشی خود استفاده نمی‎کنید، اپلیکیشن گالری تصاویر شما را فهرست‎بندی و براساس مکان‎ها و افراد داخل تصویر طبقه‎بندی می‎کند. ادغام اپ Quik شرکت GoPro با بخش گالری باعث می‎شود بهترین لحظات ثبت شده در ویدئوهای شما به صورت کلیپ‎هایی ایجاد شود. این اپ می‎تواند چهره‎ها را شناسایی و تصویر را مطابق با آن‎ها در یک قاب قرار دهد یا حتی می‎تواند کل ویدئوها را با ریتم موزیک سینک کند. تمامی این قابلیت‎های جدید در زبانه‎ی جدیدی به اسم Discovery قرار می‎گیرند.

به دنبال باز کردن یک تصویر شما می‎توانید سریعا آن را حذف کنید یا بچرخانید یا به شکل‎های مختلفی به اشتراک بگذارید. آیکون اطلاعات تصویر در بالا در اختیار کاربر اطلاعات تقریبا کاملی در رابطه با تصویر از جمله یک هیستوگرام، قرار می‎دهد.

شما هم‎چنین می‎توانید از ادیتور قوی این اپلیکیشن با گزینه‎های مختلف برای تنظیم میزان نور‎دهی (برای روشن کردن نواحی تیره یا تغییر میزان نور نواحی بسیار روشن) تصاویر و هم‎چنین گزینه‎های دیگری نظیر فیلترها (بیشتر از کل فیلترهای اینستاگرام و پریسما) و زیبایی‎سازی عکس، استفاده کنید.

ویدئو پلیر

ویدئو پلیر این گوشی کاملا ساده است، بسیار شبیه به چیزی که در گوشی P9 دیده بودیم، تنها گزینه‎ی آن تنظیم میزان سرعت پخش ویدئو است. هوآوی تنها تغییری که در این مدل صورت داده اضافه کردن قابلیت پخش ویدئو به شکل یک پنجره‎‎ی شناور است.

موزیک پلیر

P10 دارای یک موزیک پلیر از پیش نصب شده‎ی شیک است. این پلیر دارای 4 لیست پخش پیش‌‎فرض است یعنی پخش براساس آهنگ‎ها، هنرمندان، آلبوم‎ها و پوشه‎ها. شما می‎توانید لیست پخش مختص به خودتان را نیز ایجاد کنید. پس‎زمینه‎ی اپلیکیشن به صورت پویا برای مطابقت با آلبوم آرت تغییر پیدا می‎کند که قابلیت جالبی است.

صفحه‎ی در حال پخش کاملا استاندارد است و در آن بخشی برای آلبوم آرت و متن آهنگ دیده می‎شود. اگر به متن آهنگ‎ها علاقه دارید می‎توانید آن‎ها را در بالای صفحه‎ی هوم به نمایش بگذارید.

خروجی صدای با شفافیت قابل قبول ولی با بلندی حجم صدای مایوس‎کننده

این گوشی در زمان اتصال به یک آمپلی‎فایر فعال خارجی خروجی امتیازهای کامل و بی‎نظیری به دست آورد، یعنی همان چیزی که از یک گوشی‎هوشمند مدرن گران‎قیمت بایستی انتظار داشت. زمانی که گوشی‎ها به این خوبی هستند تنها براساس بلندی خروجی صدا می‎توان به آن‎ها امتیاز دارد و از این نظر P10 در بین گوشی‎هایی قرار می‎گیرد که کمترین حجم صدا را دارند.

اتصال یک جفت هدفون به این گوشی به مقدار متوسطی به کیفیت استریو آسیب زد و اندکی اعوجاج بیشتر به وجود آورد. در کل ولی خروجی صدا با این‎حال به شکل دل‎نشینی شفاف است و به همان شیوه‎ای که بایستی صدا به گوش کاربر رسانده می‎شود ولی بار دیگر بایستی تکرار کنیم که بلندی حجم صدا پایین‎تر از سطح متوسط بود که به سختی می‎توان عذر هوآوی را با توجه به قیمت این گوشی پذیرفت.

قسمت اول دوربین: مرور اجمالی دوربین و کیفیت تصاویر در روز

مجددا دومین نمایش نسل دوم دوربین لایکا

دومین همکاری با شرکت لایکا یک سیستم دوربین دوگانه‎ی جدید در اختیار گوشی‎های Mate 9، Mate 9 Pro و P10 قرار داده است که از یک سنسور مونوکروم 20 مگاپیکسلی و سنسور رنگی 12 مگاپیکسلی استفاده می‎کند و هرکدام از آن‎ها دارای لنزهای با نسبت کانونی f/2.2 معادل میدان دید 27 میلی‎متری هستند. فناوری لرزش‎گیر اپتیکال تنها برای دوربین رنگی است و به نظر می‎رسد در گوشی‎های Mate 9 و Mate 9 Pro نیز به همین نحو باشد.

با آن‎که رزولوشن این دو دوربین با هم یکسان نیستند ولی مهندسان هوآوی به یک راه‎حل خلاقانه برای نحوه‎ی استفاده از آن‎ها در حالت‎های هیبریدی دست پیدا کرده‎اند.

زمان استفاده از سنسور رنگی، P10 تصویر گرفته شده با دوربین مونوکروم را با دوربین رنگی (RGB) ترکیب می‎کند تا تصاویر با کیفیت‎تری تولید شود. دوربین مونوکروم با رزولوشن بالاتر نورپردازی بیشتری دارد و اکثریت جزئیات ریز را ثبت می‎کند و دوربین 12 مگاپکیسلی با دقت کمتر رنگ جزئیات را فراهم می‎کند. در نتیجه شما می‎توانید تصاویر رنگی 20 مگاپیکسلی داشته باشید که جهش بزرگی به نسبت رزولوشن پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی به شمار می‎رود.

تنها این نیست، هر دو دوربین هر کدام چندین فریم، به شیوه حالت +HDR دوربین پیکسل گوگل می‎گیرند. مهندسین لایکا تعداد فریم‎های گرفته شده را مشخص نکرده‎اند گرچه گوگل ادعا می‎کند که دوربین گوشی پیکسل 9 فریم به صورت هم‎زمان ثبت می‎کند.

علاوه بر افکت‎های Variable Aperture (زوایای متغیر دیافراگم) در گوشی P10 شاهد حالت عکاسی پرتره هستیم که افکت بوکه Variable Aperture را با افکت زیبا‎سازی ترکیب می‎کند تا تصاویر زیبای پرتره با افکت‎های بوکه ایجاد شود. امکان پیش‎نمایش زنده‎ی این تصاویر برای دوربین اصلی وجود ندارد ولی یک پیش‎نمایش زنده اگر از این حالت در دوربین سلفی استفاده کنید، به چشم می‎خورد. دوربین سلفی با لنزهای دارای نسبت کانونی f/1.9 لایکا آپگریده شده است، در حالی‎که خبری از یک دوربین دوم در بخش جلویی گوشی نیست ولی هوآوی در این بخش نیز راهی را برای ایجاد افکت‎های زیبای بوکه پیدا کرده است.

اینترفیس دوربین شلوغ نیست ولی در حقیقت کار با آن کمی پیچیده است. دو صفحه وجود دارد که از لبه‎ی سمت چپ و راست نمایاب می‎توان آن‎ها را بیرون کشید. در صفحه سمت چپ حالت‎های عکاسی دیده می‎شود و در صفحه دیگر منوی تنظیمات قرار گرفته است. علت مشکل بودن کار با رابط‎کاربری اپلیکیشن دوربین این است که این دو صفحه با یک سوایپ ساده بیرون کشیده نمی‎شوند و بایستی عملا آن‎ها را از وسط تصویر بیرون کشید که به خصوص در زمان گرفتن دوربین به حالت افقی با اولین تلاش صورت نمی‎گیرد.

البته جابجا شدن بین این دو صفحه برای انتخاب رزولوشن تصویر و حالت رنگی ساده است. به عنوان مثال، کاربر می‎خواهد از هر دو دوربین با رزولوشن اصلی آن‎ها استفاده و تصاویر تک رنگ 20 مگاپیکسلی و تصاویر 12 مگاپیکسلی رنگی بگیرد، در این شرایط تغییر حالت گرفتن عکس‎های مونوکروم 20 مگاپیکسلی به تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی به یک جابجا شدن به حالت عکاسی رنگی به سمت چپ و سپس 12 مگاپیکسلی به سمت راست، نیاز دارد.

هم‎چنین، برای گوشی با یک دوربین اختصاصی مونوکروم 20 مگاپیکسلی شاید انتظار داشته باشید، در نمایاب گوشی P10  قابلیتی برای گرفتن تصاویر سیاه و سفید وجود داشته باشد، ولی برای این منظور باید وارد صفحه سمت چپ و بخش حالات عکاسی شوید. در این بخش شما حالت گفتن تصاویر با زوایای متغیر دیافراگم، حالت پرتره، انتخاب میزان اشباع بودن تصویر و انواع فیلترها را در اختیار خواهید داشت.

کیفیت تصویر

کیفیت تصاویر گرفته شده با دوربین گوشی P10 از زمان فبلت‎‌های میت 9 تغییر نداشته است ولی به طور کامل مشکلی ندارند چون در گوشی‎های Mate نیز کیفیت عالی داشته‎اند. رنگ‎ها شفاف  ولی تا جای ممکن مشابه با رنگ‎های دنیای واقعی هستند، آن‎ها بیش از حد اشباع شده نیستند مگر این‎که شما مخصوصا از حالت‎های رنگی لایکا استفاده کنید.

سطح جزئیات بالا است و بافت تصاویر به شکل کاملا طبیعی رندر شده است ولی جزئیات تصاویر رنگی 20 مگاپیکسلی با تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی از نظر رزولوشن سوژه با پیچیدگی بالا، مطابقت ندارند. در ابتدا ما فکر کردیم ترکیب جزئیات رنگی 12 مگاپیکسلی با جزئیات 20 مگاپیکسلی دلیل این قضیه است، ولی ظاهرا علت آن پیچیده‎تر است.

دامنه دینامیک در تصاویر رنگی نیز کاملا خوب ولی در تصاویر سیاه و سفید حتی بهتر است. احتمالا ترفندهای استفاده از حالت HDR به صورت خودکار در این‎جا دخیل است، حتی اگر از این حالت استفاده نکنید.

کیفیت تصاویر 12 مگاپیکسلی عالی، سطح جزئیات به اندازه‎ی کافی، پارازیت کم، رنگ‎ها دقیق، دامنه دینامیک وسیع و میزان شارپ‎سازی تصویر بیش از حد نیست. تصاویر 12 مگاپیکسلی این دوربین در بین بهترین‎هایی که در یک گوشی‎هوشمند دیده‎ایم قرار می‎گیرند.

تصاویر ترکیبی 20 مگاپیکسلی از جزئیات بیشتر بهره نمی‎برند و بیشتر این‎طور به نظر می‎رسد که تصاویر 12 مگاپیکسلی دست‎کاری شده هستند. ولی تمامی آن‎ها مزایای تصاویر 12 مگاپیکسلی را در خود دارند. چون سطح جزئیات آن‎ها فرقی ندارد بنابراین ما حدس می‎زنیم که به ندرت کاربران از این حالت استفاده کنند.

در نهایت تصاویر سیاه و سفید گرفته شده با دوربین مونوکروم گوشی P10 از نظر دامنه دینامیک بهترین هستند ولی این دوربین بیشتر یک ابزار ویژه است، مگر این‎که کاربر عاشق عکاسی سیاه و سفید باشد، وگرنه بعید است از آن اغلب اوقات به خودی خود استفاده کند. تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی سطح جزئیات کافی، تقریبا مشابه با تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی، دارند. آن‎ها از نظر نسبت کنتراست بی‎نظیرند، مقدار پارازیت کم بوده و از نظر داشتن دامنه دینامیک، به خصوص در نواحی سایه‎دار، فوق‎العاده هستند. این تصاویر برای افکت‎های دراماتیک و ایجاد تصاویر خلاقانه عالی هستند، ولی کاربر بایستی برای نشان دادن قدرت آن‎ها واقعا سوژه‎ی خوبی برای عکاسی داشته باشد.

همان‎طور که اشاره داشتیم زمان نیاز از یک حالت HDR خودکار استفاده می‎شود تا عملا استفاده دستی از حالت HDR بی‎فایده باشد و از نظر ما هم اشکالی ندارد.

هوآوی (و به صورت بالقوه شرکت لایکا) به نوعی متوجه شده‎اند که ظاهر معروف تا حدی محافظ‎کارانه لایکا در تصاویر ممکن است سلیقه‎ی افراد نباشد و یک گزینه را برای انتخاب تولید رنگ به شکل غلیظ‎تر (حالت‎های Vivid یا Smooth) را قرار داده‎اند (البته مجددا باید گفت حالت پیش‎فرض اصلا بد نیست). شما می‎توانید به راحتی در زمان گرفتن هر تصویر آن را تغییر دهید.

یکی از جنبه‎های تبلیغاتی دوربین قدرتمند گوشی P10 هوآوی توانایی زوم آن است. این قدرت به گرفتن چندین فریمی بر می‎گردد که دوربین همواره ثبت می‎کند که باعث می‎شود داده‎های بیشتری به نسبت چیزی که از یک تک تصویر 12 مگاپیکسلی (یا 20 مگاپیکسلی) به دست می‎آورید، در اختیار داشته باشید.

در رابطه با کیفیت تصویر در زمان زوم به داخل، 2x و یا حتی 3x، تصاویر عالی هستند و هیچ‎ افتی در سطح جزئیات دیده نمی‎شود. ولی ما به خوبی می‎دانیم که از زوم کردن بیشتر از آن نباید انتظار زیادی داشت چون تصویر فورا کیفیت خود را از دست می‎دهد.

 قسمت دوم دوربین:شرایط نوری کم، زاویه دیافراگم باز، پانوراما، دوربین سلفی و ویدئو

شرایط نوری‎ کم

عملکرد دوربین گوشی P10 در شرایط نوری کم قابل تحسین است و جزئیات را تا حدی معینی حفظ می‎کند. ولی این قضیه زمانی رخ می‎دهد که از فاصله‎ی نزدیک تصاویر را بگیرید و اگر بخواهید از مناظر تصویر بگیرید، تصاویری که در زمان غروب گرفته می‎شوند خوب هستند ولی تصاویر گرفته شده در شب اغلب اوقات به علت یا مشکلات فوکوس یا لرزش دوربین از عدم شارپ بودن رنج می‎برند حتی اگر گوشی را مجهز به ابزارهای مختلف کنید.

و حال نگاهی به نمونه تصاویر گرفته شده با دوربین این گوشی در شب می‎اندازیم.

استفاده از سه‎پایه باعث بهتر شدن وضعیت فوکوس می‎شود ولی جزئیات تحت تاثیر شدید مقدار بالایی از پارازیت قرار می‎گیرد.

استفاده از حالت دستی و سه‎پایه ولی تاثیر بسزایی دارد. اگر ISO را در حالت 100 و سرعت شاتر دوربین را در حد 2 یا 4 ثانیه قرار دهید، تصاویر عالی با میزان نوردهی طولانی می‎گیرید.

در حالت عکاسی Night شما می‎توانید سرعت شاتر را تا حداکثر 32 ثانیه و ISO را تا حداکثر 1600 انتخاب کنید. تصویر نمایاب به دنبال تغییر میزان نوردهی عوض می‎شود، بنابراین در زمانی که فکر کردید سطح نوردهی مناسب است می‎توانید دست نگه دارید.

یک حالت Light painting نیز دیده می‎شود که دارای 4 زیر حالت است: یعنی tail light trails, light graffiti, silky water و star track. برای این حالت‎ها نیاز به سطح بدون لرزشی نظیر سه پایه دارید، چون بدون لرزش دست نمی‎توان این زمان بسیار طولانی از نوردهی را به اتمام رساند.

تصاویر سراسرنما (پانوراما)

تصاویر سراسرنمای گوشی P10 هوآوی عالی هستند. آن ها به طور کامل رزولوشن عمودی ندارند ولی با ارتفاع 3100 پیکسلی باز هم پیکسل‎ها به اندازه‎ی کافی مشاهده می‎شوند. جزئیات قابل قیاس با جزئیات تصاویر ثابت هستند، همپوشانی تصویر مشکلات خاصی را نشان نمی‎دهد و سطح نوردهی به شکل عالی مدیریت می‎شود. بار دیگر دامنه دینامیک مستحق ستایش است.

حالت‎های عکاسی به صورت پرتره و زوایای متغیر دیافراگم (نسبت‎های کانونی مختلف)

به لطف اطلاعات عمیقی که دوربین گوشی P10 قادر به جمع‎آوری از دو دوربین خود است، می‎تواند سعی کند تا پس زمینه‎ی محو یک لنز پرتره مناسب را به وجود آورد. امکان دسترسی به این قابلیت از تاگل حالت Wide aperture وجود دارد که به شما اجازه می‎دهد نسبت‎های کانونی از f/0.95 تا f/16 را شبیه‎سازی کنید.

همانند با قابلیت‎های مشابه اغلب اوقات این ویژگی کار می‎کند و در زمان‎های دیگر کار نمی‎کند و در زمانی که کاربر بتواند از آن استفاده کند نمونه تصاویر خوبی نظیر عکس‎های زیر گرفته می‎شود.

همان‎طور که قبلا اشاره کردیم، حالت جدید عکاسی پرتره هم در اختیار دوربین اصلی و هم سلفی قرار دارد. در این حالت ویژگی حالت نسبت‎های کانونی مختلف و حالت زیبایی‎‌سازی با هم ترکیب شده تا تصاویر پرتره‎ای با چهره‎های زیبا و افکت‎های پس‎زمینه‎ی بوکه به وجود آید. عجیب است امکان پیش‎نمایش زنده‎ی این تصاویر برای دوربین اصلی وجود ندارد.

در هر صورت، شما می‎توانید سطح زیبایی‎سازی را تنظیم کنید، در حالی‎که شدت افکت بوکه در تمامی تصاویر یکسان باقی می‎ماند. تصویر پس‎زمینه واقعا عالی است، ولی افکت‎های زیبایی‎سازی ممکن است  جزئیات ریز صورت شما را از بین ببرند.

دوربین سلفی

دوربین سلفی ویژگی است که هوآوی سعی کرده است به نسبت دوربین جلوی گوشی Mate 9 بهبود بخشد و با افتخار برند لایکا را در نمای جلویی این گوشی نیز قرار داده است. با آن‎که دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/1.9 عالی به نظر می‎آید، اما برخلاف Mate 9 فاقد فناوری فوکوس خودکار است. توانایی واقعی این دوربین بایستی امکان ثبت تصاویر پرتره با افکت‎های شبیه‎سازی شده‎ی بوکه باشد. بایستی گفت استاندارد دوربین‎های سلفی با وجود دوربین‎های دوگانه‎ی گوشی vivo V5 Plus که بخش جلویی آن گوشی استفاده شده‎اند، بالاتر رفته است.

تصاویر گرفته شده در شرایط نوری خوب، سطح جزئیات خوبی دارند و رنگ‎ها دل‎پذیر هستند و دامنه دینامیک نیز واقعا خوب است.

عکاسی به صورت پرتره افکت بوکه را شبیه‎سازی می‎کند، در حالی‎که هم‎چنین از افکت‎های زیبایی‎سازی بر روی چهره‎ی شما استفاده می‎شود. متاسفانه، این صحبت‎ها روی کاغذ عالی به نظر می‎آیند، ولی الگوریتم نرم‎افزاری دوربین که افکت پس‎زمینه را اعمال می‎کند آن‎قدر هوشمند نیست و قابلیت زیبایی‌‎سازی گاهی اوقات بخش‎هایی از صورت شما را از بین می‎برد. اکثر نمونه‎هایی که به عنوان تست گرفته شده‎اند گاهی خوب و گاهی بد هستند، بنابراین نباید زیاد روی بازاریابی‎هایی هوآوی در این بخش حساب باز کرد.

دوربین فیلم‎برداری

در مقایسه با گوشی P9 هوآوی، P10 حالا امکان ثبت ویدئوهای با کیفیت 4K را دارد که آپگرید عالی به شمار می‎رود. گرچه P10 مشابه با گوشی Mate 9 ویدئوهای 4K را با استفاده از کدک‎های H.265 ضبط می‎کند. جنبه مثبت این قابلیت، بیت‎ریت 30 مگابیت در ثانیه برای ویدئوهای 2160p و بسیار پایین بودن آن است و بنابراین فضای کمتری اشغال می‎کند (در مقایسه با بیت‎ریت تقریبا 50 مگابیت در ثانیه با فرمت MPEG-4 ویدئوهای 4K اکثر رقبا). جنبه منفی این است که یوتیوب هنوز از چنین استانداردی پشتیبانی نمی‎کند.

در زمان بررسی ویدئوهای گرفته شده با دوربین این گوشی در آزمایشگاه شاهد مصنوعات فشرده‎سازی بدی بودیم. ولی در دنیای واقعی مشکل خاصی را مشاهده نکردیم.

ویدئوهای فول اچ‎دی از قابلیت فشرده‎سازی MPEG-4 استفاده می‎کنند. این ویدئوها با نرخ 30 فریم بر ثانیه بیت‎ریت نسبتا استانداردی در حدود 17 مگابیت در ثانیه دارند در حالی‎که ویدئوهای فول اچ‎دی با نرخ 60 فریم بر ثانیه دقیقا دارای دو برابر بیت‎ریت بوده و در نتیجه در این حالت به نسبت ویدئوهای 4k در هر ثانیه از ویدئو میزان فایل بزرگتر خواهد بود. البته چنین چیزی با توجه به این‎که ویدئوهای 1080p از کدک H.264 استفاده می‎کنند، طبیعی است.

کیفیت صدا استریو، برابر با 192kbps و بنابراین عالی است.

ویدئوهای 4K شارپ و با سطح جزئیات کافی هستند و کنتراست خوب به همراه رنگ‎های دلنشینی از خود نشان می‎دهند، در مقابل ویدئوهای 1080p قابل قبول و نه چندان خاص هستند. جنبه خوب این است که در حالت 60 فریم بر ثانیه سطح جزئیات ضبط شده به خطر نمی‎افتد.

یک محدودیتی که P10 برای شما به وجود می‎آورد این است که رفع لرزش ویدئویی تنها در برای کیفیت 1080p و نه 2160p دیده می‎شود.

نمونه ویدئوهای ضبط شده با این گوشی را از لینک‎های زیر می‎توانید دانلود و مشاهده کنید:

2160p (10s, 39MB), 1080p at 60fps (11s, 46.5MB), 1080p at 30fps (10s, 22MB)

جمع‎بندی

 گوشی Huawei P10 به نسبت P9 واقعا به شکل بارزی آپگرید شده است، طراحی جدید و منحصر به فردی دیده می‎شود، سخت‎افزار با استفاده از چیپ Kirin 960 با جهش بزرگی روبرو شده است و البته از نسل دوم سیستم دوربین دوگانه‎ی لایکا نمی‎تواند گذشت. اگر دنباله‎ای برای گوشی P9 در نظر گرفته باشیم، بهتر از P10 نمی‎توانست باشد.

در واقع، هرکدام از مالکین P9 به دنبال آپگرید کردن خواهند بود. اگر از نسل اول دوربین‎های لایکا خوشتان آمده است، از نسل جدید حتی بسیار بیشتر لذت خواهید برد. سیستم دوربین جدید رزولوشن بالاتر دارد و به همراه آن زوم بدون افت کیفیت 2x و قابلیت ضبط ویدئوهای 4k را شاهد هستیم. دوربین سلفی نیز به مراتب بهتر شده است.

استفاده از رنگ‎های زیبا در ساخت P10، به سادگی می‎تواند هر سلیقه‎ای را خشنود سازد.

در نهایت، یکی از بارز‎ترین مشکلاتی که گوشی P9 هوآوی داشته است یعنی عملکرد GPU، در P10 با بهره‎مندی از یک پردازنده‎ی گرافیکی فوق‎العاده سریع، دیده نمی‎شود.

تنها نکته‎ی منفی در رابطه با پیشرفت‎هایی که در گوشی P10 هوآوی دیده می‎شود، همان‎هایی است که در گوشی Mate 9 این شرکت نیز دیده بودیم. چیپست Kirin 960 هم‎چنان مدرن و قدرتمند است و نسل دوم دوربین‎های لایکا نیز قابلیت‎ بی‎نظیری به شمار می‎روند. این قابلیت‎ها اما جدید نیستند و تنها این بین افکت‎های دوربین سلفی با افتخار حضور جدید خود را اعلام می‎کنند ولی مایوس‎کننده ظاهر می‎شود. اگر به خاطر طراحی دوست‎داشتنی P10 نبود، این گوشی را می‎توانستیم یک میت 9 کوچک بنامیم.

به منظور اضافه کردن چاشنی به این ترکیب بی‎نظیر، هوآوی تصمیم گرفته است قابلیت‎های ممتاز را برای گوشی P10 Plus حفظ کند، تصمیمی که در سال قبل با مدل پلاس P9 نیز در پیش گرفته بود. در مدل معمولی P10 برخلاف مدل پلاس شاهد حضور اسپیکرهای استریو و لنزهای بازتر با زاویه‎ی دیافراگم f/1.8 برای دوربین اصلی، نیستیم.