تاثیر قرنطینه‌های همه‌گیری بر سیستم ایمنی کودکان: آیا نگرانی‌ها بجاست؟

شیوع گسترده کووید-۱۹ منجر به کاهش تعاملات حضوری و اتخاذ تدابیر بهداشت عمومی مانند قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی شد. این اقدامات در کنترل بیماری مؤثر بودند، اما نگرانی‌هایی را در مورد تأثیر بلندمدت آن‌ها بر سیستم ایمنی کودکان، به ویژه در زمینه‌ی مقابله با عفونت‌ها، ایجاد کردند.

به گزارش سرویس اخبار پزشکی رسانه تکنا، مطالعات نشان می‌دهند که فاصله‌گذاری اجتماعی منجر به کاهش قابل توجه مواجهه‌ی کودکان با عوامل بیماری‌زای مختلف، از جمله ویروس‌های تنفسی رایج مانند RSV، آنفولانزا و ویروس‌های سرماخوردگی شده است. این امر به دلیل کاهش تماس با افراد بیمار و سطوح آلوده رخ داده است.

افزایش ناگهانی بیماری‌ها

با کاهش محدودیت‌ها، ویروس‌هایی که شیوع آن‌ها به تعویق افتاده بود، مجدداً در جمعیت گردش یافتند. این امر به ویژه در مورد کودکان خردسال که هرگز در معرض این ویروس‌ها قرار نگرفته بودند، موجب بروز ناگهانی بیماری و افزایش بستری در بیمارستان‌ها شد. با این حال شواهد نشان می‌دهد که شدت بیماری‌های کودکان با کاهش محدودیت‌ها افزایش نیافته است. به عبارت دیگر، اگرچه تعداد موارد ابتلا به عفونت‌های ویروسی افزایش یافت، اما به طور کلی، توانایی سیستم ایمنی کودکان در مبارزه با این عفونت‌ها در مقایسه با دوران پیش از همه‌گیری، کاهش پیدا نکرده است.

اهمیت واکسیناسیون

ادامه‌ی برنامه‌های واکسیناسیون روتین کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. واکسیناسیون به تقویت سیستم ایمنی در برابر عوامل بیماری‌زای اصلی و مضر برای گروه سنی کودکان کمک می‌کند و بنابراین، حتی با کاهش مواجهه با برخی پاتوژن‌ها در دوران قرنطینه، سیستم ایمنی آن‌ها برای مقابله با این عوامل آماده باقی مانده است. در طول همه‌گیری، شاهد کاهش قابل توجهی در نرخ واکسیناسیون روتین کودکان بودیم. جبران این افت و تکمیل برنامه‌های واکسیناسیون برای حفظ سلامت کودکان ضروری است در حالی که قرنطینه‌های همه‌گیری منجر به تضعیف دائمی سیستم ایمنی کودکان نشده‌اند، اما اهمیت ادامه‌ی واکسیناسیون روتین و رعایت تدابیر بهداشت عمومی برای حفظ سلامت کودکان همچنان مورد تأکید قرار می‌گیرد.