گرمایش زمین در بین سالهای 2027 تا 2042 از حدنصاب خود عبور خواهد کرد

بر اساس پژوهش‎های نوین، گرمایش زمین در بین سال‎های 2027 و 2042 از حدنصاب گرمایشی خود عبور‎ خواهد کرد. این برآمد نشان می‌دهد که باید بسیار زودتر از آنچه هیئت بین المللی تغییرات اقلیمی که عبور از این حدنصاب را در بین سال‎های 2020 تا 2050 تخمین زده بود، آماده این رویداد شویم. دانشمندان شیوه جدیدی برای پیش‎بینی گرمایش زمین معرفی کرده‎اند که منجر به کاهش چشم‎گیر تردید‎های محاسباتی شده است.

به گزارش واحد اخبار زیست محیطی آژانس خبری تکنا به نقل از گزارشات پژوهشگران دانشگاه McGill کانادا، محققان این دانشگاه از روش نوین و دقیق‌تری برای ارزیابی دمای زمین مبتنی بر داده های تاریخی، پرده برداشته که در مقایسه با شیوه‎های پیشین، بسیاری از تردیدها را برطرف کرده است.

دهه هاست که دانشمندان بر اساس مدل‎های اقلیمی به پیش‎بینی گرمایش زمین مشغول اند. این مدل‎های اقلیمی نقش مهمی در درک ما از دمای زمین و چگونگی تغییر احتمالی آن داشته‎اند اما سوال اساسی اینجاست! آن پیش‎بینی‎ها چقدر دقیق هستند؟

برطرف کردن تردید‎ها

مدل‎های اقلیمی شبیه سازی‎های ریاضیاتی عوامل‎ گوناگونی همچو اتمسفر، اقیانوس، یخ‎ها، زمین‎ها و خورشید هستند که باهم بر دمای زمین تاثیر می‎گذارند. این مدل‎ها مبتنی بر بهترین داده های در اختیار ما هستند، بااین‌وجود وقتی پای پیش بینی گرمایش زمین پیش می آید نمی‎توانند مشکل عدم اطمینان ما را برطرف کنند.

آقای برونو ترمبلی استاد سازمان علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه McGill می‎گوید : “افراد مشکوک به تغییرات اقلیمی موسوم به شکاکان اقلیمی، بر‎این باور هستند که نمیتوان به پیش‎بینی های اقلیمی اطمینان کرد چراکه آن‎ها بر اساس مدل‎های معیوب ابررایانه‎ها هستند. درحالی که این انتقاد‎ها همواره ناموجه خوانده می‎شدند، نشان دادند که شیوه‎‎های نوین و گوناگون مستقلی برای پیش‎بینی تغییرات اقلیمی زمین نیاز است.”

تا کنون طیف گسترده‎ پیش‎بینی های جوی کار را برای مشخص کردن نتایج در حالت‎های گوناگونِ کاهش انتشار، دشوار کرده است. برای مثال اگر غلظت CO2 جو دوبرابر شود، مدل‎ گردش عمومی (GCMs) که توسط هیئت بین المللی برای تغییرات اقلیمی استفاده می‎شود به احتمال زیاد، افزایش میانگین دمای جهانی را بین1.9 و 4.5 درجه سانتیگراد را پیش‎بینی می‎کند و این یعنی پوشش وسیعی از تغییرات متوسط اقلیمی در نیمه ‎پایین و تغییرات فاجعه بار در نیمه دیگر.

شیوه‎ نوین

رافائل هبرت پژوهشگر سابق دانشگاه McGill که اکنون کارمند موسسه Alfred-Wegener در آلمان است می‎گوید: شیوه‎ نوین ما برای پیش‎بینی تغییرات اقلیمی به‎جای تکیه‌بر روابط تئوریکی که به شکل ناقص توسط مدل‎های‎ گردش عمومی ثبت شده‎اند، مبتنی بر داده های تاریخی است. رویکرد ما به ما این اجازه را می‎دهد که حساسیت اقلیمی و تردید‎های پیرامون آن را توسط نظاره مستقیم داده ها و تنها با دخالت اندکی از فرضیات پیش‎بینی کنیم.

پژوهشگران مدل جدید قیاس بندی عملکرد اقلیمی موسوم به SCRF را برای پیش‎بینی دمای زمین تا سال 2100 معرفی کردند. این روش که بر اساس داده های تاریخی است، میزان تردید‎ها و احتمالات را در قیاس با شیوه کنونی مورداستفاده هیئت بین المللی تغییر اقلیم، 50 درصد کاهش می‎دهد. در بررسی نتایج به دست آمده محققان دریافتند که عبور از آستانه گرمایشی زمین احتمالا بین سال‎های 2027 و 2042 رخ می‎دهد. این پنجره‎ی زمانی، بسیار کوتاه‎تر از آنچه پیش‌تر تصور می‎شد است. پژوهشگران همچنین دریافتند که به‌طور میانگین گرمایش جو حدود 15 درصد کمتر از آنچه انتظار می‎رفت است؛ محدوده های بسیار محتمل گرمایشی SCRF نیز در مدل‎های گرمایش عمومی قرار می‏گرفتند.

آقای شاون لوجوی پروفسور بخش فیزیک دانشگاه McGill می‎گوید: اکنون که سرانجام دولت‎ها تصمیم گرفته اند که اقداماتی را در خصوص تغییرات اقلیمی انجام دهند، رهبران کشور‎ها نباید تصور کنند که با اقدامات‎ جزئی می‎توانند این خطر‎ را برطرف سازند. باوجود پیش‎بینی دقیق مدل اقلیمی نوین ما و نسخه‎های  آتی آن زمان کمتری برای تأمل وجود دارد. جهت مشاهده دیگر مقالات به صفحه تحقیقات علمی و برای مشاهده دیگر خبرهای این حوزه به صفحه اخبار علمی مراجعه کنید.