ناسا یک فضاپیمای رباتیک به جهت سوخت رسانی برای ماهواره‌ها می‌سازد

ناسا نه تنها مهر تاییدی بر ماموریت فضاپیمای Restore-L خود زده است، بلکه هم‎چنین اولین مشتری بالقوه‎ی آن را نیز مشخص کرده یعنی: ماهواره‎ی دولتی Landsat 7 ایالات متحده. هدف این ماموریت توسعه و عرضه‎ی یک فضاپیمای رباتیک، تا سال 2020، است که بتواند کارهای سوخت‎رسانی و مراقبت از ماهواره‎هایی که در حال حاضر در […]

ناسا نه تنها مهر تاییدی بر ماموریت فضاپیمای Restore-L خود زده است، بلکه هم‎چنین اولین مشتری بالقوه‎ی آن را نیز مشخص کرده یعنی: ماهواره‎ی دولتی Landsat 7 ایالات متحده. هدف این ماموریت توسعه و عرضه‎ی یک فضاپیمای رباتیک، تا سال 2020، است که بتواند کارهای سوخت‎رسانی و مراقبت از ماهواره‎هایی که در حال حاضر در مدار زمین قرار دارند را انجام دهد. همان‎طور که در تصویر بالا می‎توانید مشاهده کنید، این فضاپیما مجهز به بازوهای رباتیک به منظور گرفتن فضاپیماهای مشتریان و یک سیستم انتقال هدایت‎کننده به منظور ارائه‎ی مقادیر مشخصی از سوخت در دما و فشار مناسب به آن‎ها است.

فضاپیمای Restore-L می‎تواند شیوه‎ی کاری دولت ایالات متحده و شرکت‎های خصوصی دست‎اندرکار در امور هوا و فضا در رابطه با ساخت و به کارگیری ماهواره‎ها را تغییر دهد. این پروژه پتانیسل بالا بردن طول عمر فضاپیما یا ماهواره‎های ارسالی به فضا را دارد و می‎تواند جلوی مرگ غیر زمان‎بندی شده‎ و غیر دقیق آن‎ها را بگیرد. علاوه بر این، زمانی که این پروژه عملی شود، شرکت‎ها می‎توانند فضاپیماهایی را به کار بگیرند که مخزن سوخت آن‎ها نیمه خالی است تا بتوانند ابزار بیشتری در فضای فضاپیما جا دهند.

بنجامین رید (Benjamin Reed)، نائب مدیر این پروژه این چنین توضیح می‎دهد:

“با در نظرگیری خدمات رباتیک موجود، شرکت‎هایی که در فضا دارای ماهواره هستند می‎توانند طول عمر ماهواره‎‎هایی که با مشکل کمبود سوخت روبرو شوند را توسعه دهند و تعداد سال‎های خدمات و درآمدزایی را از سرمایه‎گذاری اولیه‎شان افزایش دهند. اگر یک آنتن ارتباطی یا یک آرایه‎ی سلولی از کار بیافتد، یک خدمات‎رسان با استفاده از دوربین‎های بررسی ‎کننده و ابزار صحیح تعمیر کردن می‎تواند باعث ریکاوری قطعه یا بخشی شود که در غیر این‎صورت از دست می‎رفت. از بین رفتن یک درآمد پیش‎بینی شده یا جریان داده‎ها می‎تواند اثرات مخربی داشته باشد.”

جدا از خدمات‎رسانی به سایر فضاپیماها، ناسا هم‎چنین از Restore-L به منظور محک زدن فناوری‎ها برای ماموریت‎های آتی به مریخ و مقصدهای دورتر، استفاده می‎کند. به نمونه‎ای از آن‎ها می‎توان در قالب سیستم مسیر‎یابی‎اش، بازوی رباتیک، مدیریت بخش نرم‎افزاری و پسامندهای فضایی اشاره کرد. در حقیقت، اگر همه چیز طبق برنامه‎ریزی‎ها پیش برود، این سازمان از فضاپیمای Restore-L و فناوری‎های داخل آن برای پروژه‎ی Asteroid Redirect Mission خود استفاده می‎کند که در بین سال‎های 2020 و 2030 قصد اجرای آن را دارد.