نقد و بررسی گوشی Huawei Mate 9 Pro – جادوگر

مقدمه

اگر به یاد داشته باشید، گوشی Mate 9 Porsche Design به همراه مدل معمولی Mate 9 معرفی شد. مشخصات سخت‎افزاری این دو گوشی به جز نمایشگرها یکسان بودند و هوآوی تصمیم گرفته بود در مدل اسپورت خود به جای پنل نمایش آمولد از نمایشگر خمیده استفاده کند. در نتیجه قیمت گوشی مذکور به مراتب بالاتر رفت و تنها فروشگاه‎های انحصاری نسبت به فروش آن اقدام می‎کنند. Mate 9 Porsche Design ذائقه‎ی کاربرانی را هدف قرار داده بود که مدل معمولی نمی‎توانست راضی کند.

حال با گذشت چند ماه شرکت هوآوی تصمیم گرفته است مدل دیگری به اسم Mate 9 Pro وارد بازار کند، گوشی‎هوشمندی مشابه با نسخه‎ی Porsche Design ولی با قیمت کمتر. بدون شک حضور Mate 9 Pro در بازار به مراتب از Mate 9 در وسعت کمتری است ولی حداقل با محصولی روبرو نیستیم که با طراحی خاص خود قیمت را بالا برده باشد.

گوشی میت9 پرو هوآوی دستگاهی است که از زمان معرفی آن کاربران زیادی را به سوی خود جلب کرده است و اغلب اوقات باید پذیرفت رویاها نیز به حقیقت می‎پیوندند. بدون شک Huawei Mate 9 از نظر طراحی زیبا است و عملکردی در حد یک پرچم‎دار به همراه دوربینی عالی دارد ولی Mate 9 Pro با همان مشخصات چیزهای بیشتری ارائه می‎دهد.

از نظر فنی بخواهیم نگاه کنیم چیزی تغییر نکرده است جز این‎که نمایشگر آمولد مدل پرو کوچکتر بوده ولی رزولوشن آن افزایش یافته است.

مشخصات کلیدی گوشی Mate 9 Pro:

•  بدنه: آلومینیومی، طراحی یکپارچه، محافظ نمایشگر 2.5 بعدی گوریلا گلس 3
•  نمایشگر: از نوع آمولد خمیده، 5.5 اینچی با رزولوشن 1140 در 2560 پیکسل (تراکم پیکسلی 534ppi)
• دوربین: دو دوربین با لنزهای 20 مگاپیکسل (رنگی) و 12 مگاپیکسل (مونوکروم) شرکت لایکا، نسبت کانونی f2.2، طول کانونی معادل 27 میلی‎متر، فوکوس خودکار هیبریدی 4 در یک (تشخیص عمق، کنتراست، لیزری، تشخیص فازی)، فلاش ال‎ای‎دی دوتایی دو رنگی، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p و 4k با نرخ 30 و 60 فریم بر ثانیه
• دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی، نسبت کانونی f/1.9، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p با نرخ 30 فریم در ثانیه
• سیستم‎عامل اندروید نوقا به همراه لانچر EMUI 5.0 هوآوی
• چیپست Kirin 960 ، پردازنده 8 هسته ای (4 هسته Cortex-A73 با سرعت کلاک 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز)، پردازنده‎ی گرافیکی هشت هسته‎ای Mali-G71، هم پردازنده‎ی i6
•  مموری: 6 گیگابایت رم، 128 گیگابایت حافظه‎داخلی
• باتری لیتیوم-پتاسیومی با ظرفیت 4000 میلی‎آمپرساعت، پشتیبانی از فناوری شارژ سریع
• دو سیم، پشتیبانی از شبکه 12 LTE (سرعت دانلود و آپلود 600 و 150 مگابیت در ثانیه)، پشتیبانی از استاندارد Wi-Fi a/b/g/n/ac، پورت یو‎اس‎بی نوع C، سرویس‎های مسیریابی جی‎پی‎اس / GLONASS/ Beidou/ Galile، پورت IR
• اسپیکرهای استریو، حسگر اثرانگشت

معایب اصلی گوشی Huawei Mate 9:

• در مقایسه با گوشی Mate 9 نمایشگر کوچکتر است
• عدم پشتیبانی از درگاه میکرو اس‎دی
• عدم مقاومت نسبت به آب و گرد و غبار
• باتری غیر قابل تعویض
• عدم وجود رادیو اف‎ام

کاهش اندازه‎ی نمایشگر یقینا یکی از عوامل بالقوه‎ای است که می‎تواند باعث فراری دادن کاربران شود. کاهش اندازه باعث می‎شود که گوشی Mate 9 از یک فبلت به یک گوشی‎هوشمند با استانداردهای فعلی تبدیل شود. از طرف دیگر، اگر میت 9 هوآوی برای کاربران گوشی بزرگی بوده است، این تغییر آن‎ها را خوشحال خواهد کرد.

عدم وجود درگاه میکرو‎ اس‎دی یقینا با توجه به حافظه‎داخلی 128 گیگابایتی قابل بخشیدن است و در همین حین نبود ویژگی ضد آب بودن جای شگفتی ندارد چون هیچ‎کدام از محصولات هوآوی چنین امکانی را ندارند.

این گوشی به وسعت Mate 9 به بازارهای مختلف راه پیدا نکرده است و در حال حاضر تنها چین، هند، ایالات‎متحده، کشورهای اسکاندیناوی و چند کشور دیگر این گوشی را می‎فروشند ولی بدون شک فروشندگان زیادی این دستگاه را برای مخاطبان آن وارد خواهند کرد. دلیل این اقدام هوآوی یا به این علت است که تصمیم داشته آن را به صورت انحصاری در اختیار چند بازار منتخب قرار دهد یا حضور آن در بازار مانع جذب مخاطب گوشی بعدی آن‎ها P10 نشود.

تیم تحریریه‎ی تک‎نیوز نقد این گوشی را برای شما آماده کرده است، با ما همراه باشید.

مروری اجمالی بر سخت‎افزار

محتویات جعبه‎فروش گوشی Huawei Mate 9 Pro

جعبه‎ی فروش گوشی Huawei Mate 9 Pro ظاهر بسیار زیبایی دارد تا نشان‎دهنده‎ی جایگاه این گوشی در بازار باشد. جدا از ظاهر این جعبه، محتویات آن نیز بسیار جذاب هستند.

در این جعبه دو بخش جداگانه دیده می‎شود، در قسمت اول شارژر قدرتمند 22.5 واتی، یک کابل اختصاصی یو‎اس‎بی Type-C، یک رابط پورت میکرو یو‎اس‎بی به یو‎اس‎بی Type-C و یک هدست دیده می‎شود. در بخش دوم ابزار درآوردن سیم‎کارت و یک قاب ضربه گیر قرار گرفته است که پشت و کناره‎های گوشی میت شما را محکم در بر می‎گیرد.

نمایی 360 درجه از گوشی Mate 9 Pro هوآوی

ابعاد این گوشی 152 در 75 در 7.5 میلی‎متر است که برای یک گوشی 5.5 اینچی استاندارد به شمار می‎رود و از این نظر بسیار نزدیک به ابعاد گوشی گلکسی اس 7 اج سامسونگ است. Mate 9 Pro به نسبت مدل استاندارد خود کوچکتر و در نتیجه 5 میلی‎متر کوتاه‎تر و 4 میلی‎متر باریکتر است.

وزن این گوشی در مقایسه با Mate 9، 21 گرم کاهش داشته و به 169 گرم رسیده ولی به نسبت پرچم‎دار خمیده‎ی سامسونگ 12 گرم سنگین‎تر است.

طراحی

رویایی که هوآوی برای گوشی Mate 9 Pro خود متصور شده است، ساخت دستگاهی پرمیموم و جذاب بوده و این قضیه در مدل “طراحی پورشه” این گوشی به خوبی دیده می‎شود. با این وجود از مدل پرو در مقایسه با مدل اسپورت میت 9، لوگوهای پر بها حذف ولی طراحی بی‎نظیر و ظاهر جذاب آن حفظ شده است.

شیشه‎ی خمیده‎ی جلو بدون شک تحسین کاربری را بر‎می‎انگیزد. ابتدا در گلکسی اس 6 اج سامسونگ شاهد طراحی دو لبه خمیده بودیم ولی نسل بعدی این گوشی (اس 7 اج) نیز این موفقیت را ادامه داد. هدف هوآوی از اج بودن ممکن است کمی با زیاده‎روی همراه باشد چون ظاهر این گوشی اندکی زیاده‎ از حد مشابه با اس 7 اج است.

گوریلا گلس خمیده با محافظت از نمایشگر آمولد 5.5 اینچی باید قدرت خود را نشان دهد. ولی در بعضی از بازارها بر روی نمایشگر Mate 9 Plus یک محافظ صفحه دیگر نیز از قبل استفاده شده است. با آن‎که این محافظ از جنس پلی‎اورتان کیفیت بالایی ندارد ولی کاربران می‎توانند براساس تعریف خود از ایمنی آن را حذف کنند یا نگه دارند. چون هوآوی در این‎جا به کاربران خود قدرت انتخاب داده مستحق تحسین است.

با آن‎که گوشی‎های Mate 9 Pro و Galaxy S7 edge نکات مشترک در نمای جلویی خود دارند، ولی پنل پشتی آن‎ها نقطه‎ی تمایز آن‎ها است.

اگر مدتی با گوشی Mate 9 Pro کار کنید شاید قانع شوید که پنل پشتی فلزی این گوشی شباهت‎های زیادی با مدل استاندارد آن Mate 9  دارد ولی بعد از مدتی که این گوشی را بارها در دست بگیرید متوجه می‎شوید که تفاوت زیادی بین این دو است و این تفاوت به بستر دوربین‎ها و انتخاب مواد بر می‎گردد.

الگوی طراحی و فلز صیقل یافته انتخاب عالی به نظر می‎رسد تا با نمای جلویی با شکوه این گوشی به خوبی ترکیب شوند. استفاده از خطوط پلاستیکی در بدنه‎ی یکپارچه‎ی فلزی غیرقابل اجتناب است ولی شیوه‎ای که هوآوی از خطوط بالایی برای تاکید بر روی سیستم‎ دوربین دوگانه استفاده کرده است جای تحسین دارد. اچ‎تی‎سی به همین شیوه از نوارهای آنتن در سری One خود استفاده کرده و حالا می‎توانیم شباهت‎هایی بین مدل طلایی رنگ گوشی One M9 اچ‎تی‎سی و محصول هواوی مشاهده کنیم.

Huawei Mate 9 Pro ممکن است گوشی بی‎همتایی نباشد ولی این روزها گوشی نیست که از بی‎نظیری بدرخشد. کیفیت ساخت عالی و محکم بودن بیشترین اهمیت را دارد و گوشی میت 9 پرو هوآوی به خوبی این قابلیت‎ها را دارد. شیشه‎ی خمیده به شکل بی‎نظیری داخل پوسته‎ی فلزی جا گرفته و خبری از هیچ‎گونه شکاف و درزی نیست. در دست گرفتن Mate 9 Pro بدون شک تجربه‎ی بی‎نظیری است، گرچه تمامی این خمیدگی‎ها به سختی در این قضیه به کمک شما می‎آیند.

با وجود آن‎که گوشی Mate 9 از نظر طراحی مسیر گوشی‎های قبلی سری mate را دنبال کرده بود، ولی مدل پرو ساختارشکنی می‎کند و از بهترین مواد و شکل‎های موجود در بازار استفاده می‎کند. شما فورا می‎توانید تفاوت بین این دو را متوجه شوید و هدف از ابتدا همین بوده است یعنی داشتن ظاهری بهتر به نسبت Mate 9. ممکن است با گوشی بی‎همتایی روبرو باشیم ولی چیزی از باشکوه بودن کم ندارد.

مرور اجمالی بر دستگاه

نمایشگر آمولد 5.5 اینچی گوشی Huawei Mate 9 Pro کانون توجه در این گوشی است. در بالای آن بلندگوی مکالماتی دیده می‎شود که وظیفه‎ی اسپیکر ثانویه را نیز برعهده گرفته است. سنسور نور محیطی زیر توری محافظ بلندگو قرار گرفته است، انتخابی که اغلب اوقات شاهد آن نیستیم.

سنسور مجاورتی در سمت چپ بلندگوی مکالماتی به شکل یک نقطه‎ی کوچک مشکی رنگ دیده می‎شود و چراغ وضعیت ال‎ای‎دی با الگوی رنگی RGB در همان نزدیکی واقع شده است. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی با فناوری فوکوس خودکار در منتهی علیه سمت راست به چشم می‎خورد.

زیر این نمایشگر با رزولوشن بالا ردیفی از سه کلید خازنی است که امکان شخصی‎سازی آن‎ها کاملا وجود دارد. به عنوان مثال کلید هوم قابل کلیک نیست و تنها براساس ضربات آهسته واکنش نشان می‎دهد. در این دکمه هم‎چنین یک حسگر اثرانگشت تعبیه شده است که سریع‎ترین و دقیق‎ترین سنسوری است که تا به امروز با آن برخورد کرده‎ایم. هوآوی همواره از سنسورهای بیومتریک فوق‎العاده سریعی استفاده کرده ولی این سنسور از تمامی سنسورهای دیگر نیز بهتر است. بایستی گفت این سنسور همیشه روشن است یعنی شما می‎توانید تنها با لمس آن گوشی را از حالت انتظار خارج و روشن کنید.

اگر به بخش تنظیمات گوشی بروید شگفتی‎هایی که کلید هوم در خود دارد کامل می‎شود. شما می‎توانید دو کلید خازنی کاملا مخفی دیگر ولی دارای نور پشتی را غیرفعال کنید تا دکمه‎ی هوم یک ابزار چند عملکردی باشد یعنی یک ضربه برای برگشت عقب، یک ضربه‎ی طولانی برای رفتن به صفحه‎ی هوم و سوایپ به سمت چپ یا راست بر روی سطح آن برای فعال کردن task switcher. عملکرد این کلید شبیه به کلید mTouch شرکت میزو و حتی بهتر است.

بستر قابل بیرون آمدن سیم‎ در سمت چپ و کلیدهای کنترلی تنظیم حجم صدا و کلید قفل کردن / پاور در سمت راست قرار دارند.

پورت IR تنها چیزی است که در بالای گوشی خودنمایی می‎کند چون کل جمعیت به پایین گوشی انتقال داده شده است یعنی پورت یو‎اس‎بی نوع C، اسپیکر اولیه و میکروفون و در امتداد آن‎ها درگاه آنالوگ هدفون.

در نهایت به پشت گوشی می‎رسیم که سنسورهای تک رنگ 20 مگاپیکسلی و رنگی 12 مگاپیکسلی در موقعیت عمودی به هم قرار گرفته و سیستم دوربین دوگانه را شکل می‎دهند. به همراه این دو هوآوی از فلاش دو رنگی و پرتوی لیزر برای کمک به فوکوس خودکار استفاده کرده است. در همین اطراف میکروفون ثانویه نیز به چشم می‎خورد.

نمایشگر

نمایشگر آمولد خمیده‎ی 5.5 اینچی گوشی Huawei Mate 9 Pro کانون توجه در این گوشی و در مقایسه با صفحه‎نمایش گوشی Mate 9 هوآوی 0.4 اینچ کوچکتر است ولی رزولوشن آن بیشتر (1440p) و بنابراین تراکم پیکسلی روشن‎تر 534ppi را دارد.

بسیاری از کاربران تصور می‎کردند که نمایشگر میت 9 با رزولوشن فول اچ‎دی در حد یک فبلت پرچم‎دار نیست و امید به رزولوشن بالاتری داشتند. در نهایت نسخه‎ی Porsche Design ولی با یک قیمت به شکل مضحکانه بالا نصیب آن‎ها شد.

سپس دنیای فناوری متوجه شود که هوآوی قصد دارد مدل Porsche Design Mate 9 را تحت نامی دیگر و قیمتی کمتر تولید کند. حال Mate 9 Pro در پیش چشم افرادی جذابیت خود را به رخ می‎کشد که از نظر آن‎ها نمایشگر با رزولوشن فول‎ اچ‎دی کافی نیست.

البته نمایشگر 5.9 اینچی گوشی میت 9 هوآوی در تست‎های میزان روشنایی صفحه‎نمایش، کنتراست، خوانا محتویات صفحه در نور خورشید ما امتیازهایی در حد یک پرچم‎دار کسب کرد و تنها دقت رنگی آن متوسط بود که البته تاثیر مثبت نهایی را نتوانست خراب کند.

در مقایسه، رنگ‎های تولید شده توسط نمایشگر آمولد مدل پرو بسیار خوب هستند ولی با کامل بودن و سطح انتظار ما فاصله دارند. میانگین DeltaE برابر با 3.8 عالی ولی رنگ‎ها ثابت نیستند یعنی رنگ‎های قرمز و فیروزه‎ای (cyan) (DeltaE برابر با 8.1) نظیر بعضی از ته رنگ‎های آبی غلظت بیشتری داشتند تا نمایشگر این گوشی نتواند امتیاز عالی از نظر کالیبراسیون رنگ به دست آورد. تغییر تنظیمات دمای رنگ نیز کمکی نمی‎کند. از طرف دیگر رنگ‎های نمایشگرهای آمولد همیشه غلیظ و زنده در نظر گرفته می‎شود و شک داریم که فردی شاکی باشد. میانگین DeltaE برابر با 3.8 امتیازی در سطح یک پرچم‎دار است بنابراین حتی افرادی که در سطح پیکسلی این نمایشگر را بررسی می‎کنند به سختی نقصی پیدا خواهند کرد.

کنتراست به خوبی یک نمایشگر آمولد و حداکثر میزان روشنایی 366 نیت است تا امتیاز بالاتر از حد متوسط در این بخش به دست آورده شود. نمایشگرهای آمولد در رابطه با بسیار روشن بودن مشهور نیستند، به عنوان مثال Mate S مقدار روشنایی 372 نیت و P9 Plus هوآوی آمار 400 نیت را به دست می‎آورند.

یک نقطه‎ی کاملا مثبت نمایشگر این گوشی حداقل میزان روشنایی 4 نیت است تا برای مطالعه در محیط‎های تاریک کاربر مشکلی نداشته باشد.

قسمت‎های مشکی رنگ تصاویر برخلاف چیزی که ما از نمایشگرهای آمولد انتظار داشتیم، خاموش نشدند. این اولین نمایشگر آمولد نیست که چنین رفتاری را نشان می‎دهد ولی ما تنها می‎توانیم علت این رفتار را تا حدی حدس بزنیم. به نظر بعضی از افراد چنین چیزی باعث جلوگیری از سوختگی (burn-in) نمایشگر می‎شود و سایرین اشاره به نشتی‎های نور پشتی می‎کنند، یعنی نشتی جریانی که از بین ال‎ای‎دی‎ها عبور می‎کند تا نرخ تازه‎سازی نمایشگر نگه داشته شود. در هر صورت چنین چیزی برای کاربر آزاردهنده نیست.

متوسط میزان روشنایی یک پنل آمولد اغلب اوقات در بحث نسبت نور خورشید و کنتراست عالی نیست، ولی با این وجود ما از میانگین نتیجه‎ای که Huawei Mate 9 Pro به دست می‎آورد راضی هستیم. خوانا بودن این نمایشگر در محیط بیرون بسیار خوب است و نگرانی به وجود نمی‎آورد. احتمالا استفاده از محافظ صفحه‎نمایشی که کارخانه به کار برده است باعث می‎شود که میزان قابلیت انعکاسی صفحه‎نمایش کاسته شود.

عمر باتری

Huawei Mate 9 Pro ممکن است نسبت به میت 9 موچکتر باشد ولی ظرفیت باتری تغییری نکرده است. گنجایش این سلول هم‎چنان 400 میلی‎آمپرساعت است تا هوآوی نهایت سخاوت خود را نشان داده باشد.

گوشی Huawei Mate 9 توانست امتیاز عالی 82 ساعت را به دست آورد ولی با توجه به تغییر نمایشگر و رزولوشن آن انتظار نداریم که مدل پرو نیز بتواند این امتیاز را به دست آورد.

ولی در کمال شگفتی امتیاز به دست آمده بسیار عالی و 87 ساعت است. عملکرد باتری این گوشی در تمامی بخش‎های تست ما یعنی پخش ویدئو، برقراری تماس، گردش در وب و حالت انتظار عالی بود.

در رابطه با شیوه‎های انتخابی شارژ دستگاه‎های هوآوی باید گفت که این گوشی دارای یک شارژر توانا با خروجی توان 5 ولت / 4.5 آمپر، 4.5 ولت/ 5 آمپر و 5 ولت/ 2 آمپر با حداکثر 22.5 وات است که تنها شارژرهای VOOC شرکت Oppo  (بعضی از آن‎ها 25 واتی هستند) و شارژر TurboCharger 25 واتی موتورولا از آن بهتر هستند.

حال مشابه با گوشی‎های شرکت Oppo، برای دست‎یابی به این ارقام استثنائی شما بایستی از شارژر Mate 9 Pro به همراه کابل یو‎اس‎بی این گوشی استفاده کنید. یک رنگ ارغوانی جالب بر روی کانکتورها شکل می‎گیرد تا نشان دهد تمامی این موارد با استاندارد شارژ اختصاصی هوآوی جفت و جور شده‎اند.

تعویض این کابل با کابل دیگر باعث می‎شود خروجی به 5 ولت / 2 آمپر کاهش پیدا کند که البته زیاد بد نیست، به دنبال استفاده از شارژرهای دارای فناوری QuickCharge 3.0 شرکت کوالکام تنها این گوشی با توان 1 آمپر در 5 ولت شارژ خواهد شد.

اگر بطور دقیق بررسی کنید متوجه می‎شوید که کابل ساخت هوآوی بر روی انتهای پورت یو‎اس‎بی نوع C خود دارای 4 پین اضافه است که به پین‎های برق استاندارد پورت یو‎اس‎بی نوع C اضافه می‎شوند. به نظر می‎رسد که هوآوی نظیر Oppo داخل گوشی‎ها دو باتری جاگانه را شارژ می‎کند.

استفاده از شارژر و کابل اختصاصی این گوشی باعث می‎شود که سرعت شارژ فوق‎العاده سریع باشد به نحوی که میزان شارژ در عرض 10 دقیقه از 2 (پایین‎ترین مقدار قبل از خاموش شدن گوشی) به 20 درصد می‎رسد. 30 دقیقه بعد از شروع شارژ مقدار شارژ به 55 درصد و 60 دقیقه بعد به 88 درصد می‎رسد و آمار 95 درصدی بعد از 75 دقیقه به دست می‎آید. البته توجه داشته باشید بعد از 60 درصد سرعت شارژ کردن کم می‎شود. در عرض 90 دقیقه این گوشی کاملا معادل یک باتری 4000 میلی‎آمپرساعتی شارژ کامل می‎شود که سرعت قابل احترامی است.

در مراحل اولیه شارژ این گوشی گرم می‎شود، ولی تنها مقدار آن کمی زیاد است و بعد از عبور از مرحله شارژ سریع، دمای گوشی به دمای اتاق تقلیل پیدا می‎کند.

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎ها

گوشی Mate 9 Pro هوآوی از شبکه Cat.12 LTE با سرعت دانلود 600 مگابیت در ثانیه و آپلود 150 مگابیت در ثانیه، به همراه 20 باند شبکه LTE، 6 باند شبکه 3G و 4 باند همیشگی 2G پشتیبانی می‎کند.

پشتیبانی از باند دوتایی استاندارد a/b/g/n/ac وای‎فای به همراه وای‎فای دایرکت، هات اسپات، بلوتوث 4.2 و NFC به چشم می‎خورد. برای مسیریابی سرویس‎های A-GPS, GLONASS, Beidou و Galileo وجود دارند. هم‎چنین این گوشی دارای پورت IR است.

پورت یو‎اس‎بی Type-C دارای مشخصات یو‎اس‎بی 2.0 است. این پورت معمولی نیست و دارای دو نقطه تماس بیشتر برای پشتیبانی از فناوری SuperCharge هوآوی است ولی چنین چیزی مانع استفاده از لوازم‎جانبی استاندارد با پورت Type-C نمی‎شود.

پورت همیشگی 3.5 میلی‎متری هدفون نیز جایگاه خود را حفظ کرده است و البته رادیو اف‎ام مشاهده نمی‎شود.

مروری اجمالی بر بخش نرم‎ا‎فزار

این گوشی از سیستم‎عامل اندروید 7.0 یعنی نوقا بهره می‎برد تا جای شکایتی نباشد. طبق معمول لانچر EmotionUI یا EMUI هوآوی نیز با ویژگی‎های سفارشی‎شده‎ی فراوان دیده می‎شود. نسخه آن 5.0 است و بسیاری از قابلیت‎های نسل قبلی خود را حفظ و تغییرات اندکی در خود دیده است.

تغییرات زیادی را در قفل صفحه نمایش می بینیم، شروع آن با تصویرهای تغییر‎پذیری است که هر بار که گوشی را از حالت قفل خارج می کنید، یک کاغذ دیواری متفاوت مشاهده خواهید کرد. به دنبال اتصال به شبکه وای‎فای تصاویر بیشتری قابل دانلود است و گزینه‎ای برای پاک کردن تصاویر قدیمی‎تر از 3 ماه نیز وجود دارد.
قفل صفحه نمایش نیز در نگاه اول طراحی مینیمالی دارد، یک ساعت بزرگ با یک تاریخ و میانبری به دوربین در آن دیده می‎شود. با دوبار فشار دادن دکمه تنظیم حجم صدا به سمت پایین دوربین سریعا باز می‎شود و گزینه‎ای برای گرفتن سریع عکس یا فقط باز کردن دوربین به چشم می‎خورد.
سوایپ کردن از پایین قفل صفحه‎‎نمایش باعث باز شدن یک میانبر سریع منویی بسیار مشابه با سیستم‎عامل iOS می‎شود. ردیف بالایی به شما اجازه می‎دهد کاغذدیواری‎ها را مدیریت کنید یعنی کاغذدیواری فعلی را حذف، به انتخاب محبوب خود تبدیل و به اشتراک‎بگذارید. علاوه بر آن میانبرهایی برای ضبط کننده‎ی صدا، ماشین حساب، چراغ قوه، کدخوان QR و دوربین دیده می‎شود.

 

البته بعید است شما زیاد با قفل صفحه‎نمایش روبرو شوید چون حسگر اثرانگشت بسیار سریع کار می‎کند تا نمایی از آن در پیش چشمان شما شکل نیز نگیرد.

علاوه بر پشتیبانی از امکان داشتن حساب مهمان و چندکاربر، این گوشی از ویژگی به اسم فضای شخصی هم پشتیبانی می‎کند که با یک اثرانگشت متفاوت می‎توان به آن دسترسی داشت. داده‎های این بخش به گفته هوآوی به شکل مستقلی رمزنگاری شده و از دسترس سایر کاربران خارج است. تنها برای هر دستگاه می‎توان یک فضای شخصی داشت.

 

علاوه بر این شما می‎توانید از بعضی از اپلیکیشن‎های اجتماعی دو نسخه داشته باشید تا کاربران از همان پروفایل کاربری متفاوتشان به حساب‎های خودشان دسترسی پیدا کنند.
فراتر از قفل صفحه‎‎نمایش علاوه بر این‎که تمامی اپلیکیشن‎ها نظیر استراتژی همیشگی هوآوی بر روی صفحه هوم هستند، گزینه‎ای نیز در اختیار شما قرار داده می‎شود تا صفحه هوم خود را به شکل چند بخشی در آورده و یک بخش برای اپلیکیشن‎های بیشتر از همه استفاده شده و یک کشوی اپلیشکینی برای تمامی آن‎ها داشته باشید. باید هوآوی را بابت باز نگه داشتن دست کاربر تحسین کرد.

این کشوی اپلیکیشنی به صورت عمودی قابل اسکرول است و در هر ردیف 4 اپلیکیشن به چشم می‎خورد و در بالای آن یک کادر جستجو قرار دارد.
تم‎ها نیز دیده می‎شوند که باعث تغییر کاغذ دیواری صفحه‎ هوم، استایل قفل صفحه‎‌نمایش، آیکون‎های اپلیکیشن‎ها و آیکون‎های سیستمی و کاغذدیواری شما می شوند. شما می‎توانید هم‎چنین مواردی نظیر افکت‎های تغییر صفحه هوم را تنظیم کنید.

ناحیه نوتیفیکیشن ترکیبی از انتخاب‎های اندروید نوقا و لانچر اموشن است. هوآوی ظاهر تاگل‎های سریع را تغییر داده تا سوئیچ تنظیم روشنایی صفحه نمایش بیشتر توی چشم باشد. ظاهر نوتیفیکیشن‎ها مانند چیزی است که در گوشی پیکسل گوگل می‎بینیم.
task switcher ساده است ولی در مقایسه با همین قابلیت در گوشی گوگل قابلیت بیشتری دارد، اپلیکیشن‎ها را در ساختار چرخ‎وفلکی آن می‎توان با ضربه زدن بر روی آیکون قفل، قفل کرد، بنابراین این اپلیکیشن‎ها به دنبال بستن تمامی اپلیکیشن‎ها، بسته نمی‎شوند. دکمه kill all به سهولت در دید است، برخلاف انتخاب گوگل که در گوشه بالا سمت راست قرار دارد.

برای بعضی از موقعیت های خاص، مانند داخل ماشین بودن، شما می توانید حالت یک صفحه هوم ساده را فعال کنید که دارای کاشی های بزرگی برای آهسته ضربه زدن می باشند.، البته بعضی از منوها اینطور هستند و بعضی های دیگر نظیر شماره‎گیر اندازه ای مشابه با حالت معمولی (البته بخواهیم منصف باشیم از همان ابتدا اندازه‎ی آن بزرگ بوده است) را دارند.

امکان تنظیم اندازه بخش‎های مختلف اینترفیس گوشی از بخش گزینه‎های صفحه‎نمایش وجود دارد، به حالت پیشفرض اندازه متوسط فعال است ولی اگر در مشاهده‎ی عناصر ریز منوها مشکل دارید می‎توانید گزینه‎ی بزرگ (Large) را انتخاب کنید. هم‎چنین به صورت مجزا می‎توانید اندازه فونت را تغییر دهید (شگفت زده می‎شوید زمانی که بدانید اندازه پیش‎فرض “نرمال” است).

در تمامی بخش‎های رابط‎کاربری شما منوهای زمینه‎ای با گزینه‎های مرتبط در انتهای صفحه در بالای نوار مسیریابی در اختیار خواهید داشت که برای کار با یک دست بسیار مفید هستند. کشوی جهانی که از سمت چپ اپلیکیشن‎های گوگل به بیرون کشیده می‎شود برای کاربران دست‎چپ در مقایسه با راست‎دستان بسیار بهتر است.

هوآوی قبلا هم امکان کنترل اپلیکیشن ها توسط مجوزهای دانه‎ای را داشته است و دلیلی برای تغییر چنین چیزی وجود ندارد، مخصوصا حالا که چنین امکانی قسمتی از قابلیت‎های اندروید نوقا شده است. شما می‎توانید کنترل کنید که چه اپلیکیشن‎هایی چه نوع نوتیفیکیشن‎هایی برای شما ارسال کنند یعنی نوتیفیکیشن‎های سایه‎ای، نوتیفیکیشن‎های روی قفل صفحه‎ی نمایش و نوتیفیکیشن‎های شبه بنری.
از این سطح بالای کنترل همچنین زمانی که بحث دسترسی اپلیکیشن‎ها به اینترنت فرا می‎رسد می‎توان استفاده کرد. کاربران می‎توانند حقوق هر اپلیکیشن در رابطه به دسترسی به شبکه‎های وای فای یا اینترنت خط تلفن‎ شان را کنترل کنند. چنین چیزی می‎تواند در مصرف اینترنت بسیار صرفه جویی کند و بر آن به شیوه‎ای مفید و کارآمد کنترل داشته باشید.

با آن‎که این گزینه‎ها از منوی تنظیمات دردسترس هستند، هم‎چنین داخل اپلیکیشن Phone Manager گوشی نیز دیده می‎شوند. در این اپلیکیشن دکمه بهینه‎سازی با یک لمس به همراه یک اسکنر ویروس شرکت آواست دیده می‎شود.
حالت‎های صرفه‎جویی در میزان مصرف باتری که در بخش Power Manager دیده می‎شوند، عبارتند از: Power saving، که باعث ایجاد محدودیت‎های اندک سخت‎افزاری و نرم‎افزاری می‎شود و Ultra power saving، که باعث می‎شود تنها یک صفحه هوم ساده به رنگ مشکی با 6 میانبر داشته باشید. شما می‎توانید تمامی میانبرها را خودتان انتخاب کنید و در این حالت اپلیکیشن‎های مورد نظر شما قابل استفاده باشند.
در این حالت، طبق تخمین هوآوی عمر باتری شما سه برابر می‎شود. در این حالت خبری از task switcher نیست و تنها در یک زمان یک اپلیکیشن می‎توانید باز کنید، گرچه با توجه به زمان لود شدن می‎توان گفت که آن‎ها بایستی در رم  قرار گرفته باشند. امکان گرفتن تصویر از صفحه یقینا غیرفعال است.

Huawei Mate 9 Pro دارای یک کلید خازنی اختصاصی زیر نمایشگر است تا شاهد حضور کلیدهای اندرویدی روی صفحه نباشیم. شما می‎توانید عملکرد کلیدهای خازنی وظایف و برگشت به عقب را تعویض کنید. شما هم‎چنین می‎توانید با غیرفعال کردن این دو کلید از منوی تنظیمات دکمه‎ی هوم خود را به یک کلید چند عملکردی تبدیل کنید که در بالا به آن اشاره کردیم.
شما می‎توانید قابلیتی به اسم Floating dock را فعال کنید که یک کلید مجازی است که هرچیزی را روی صفحه نمایش جابجا می کند و به شما اجازه می‎دهد آن را به کلید‎های اصلی اندروید، به عقب برگشتن، هوم، Task Switcher، قفل کردن و بستن تمامی اپلیکیشن‎های در حال اجرا توسعه دهید تا بتوانید با یک دست گوشی خود را کنترل کنید.

Motion control نیز عامل کنترلی دیگری است که در این گوشی نظیر سایر گوشی‎های ساخت هوآوی بسیار جلوه دارد. ژست‎های دست مختلف نظیر برداشتن انگشت، تکان دادن گوشی و حتی مواردی نظیر کشف بندانگشت و کشیدن طرح به چشم می‎خورد. تمامی این‎ها را می‎توان طبق سلیقه‎ای که دارید شخصی‎سازی کنید و تغییر دهید.
شما می‎توانید با دوبار ضربه زدن با دو بندانگشت شروع به ضبط صدا کنید در حالی‎که کشیدن یک حرف S با یک بندانگشت باعث اسکرول کردن در تصویر گرفته شده از صفحه می‎شود. امکان انجام قابلیت دوم با استفاده از میانبر معمولی دکمه‎ی پاور/ کم کردن حجم صدا وجود دارد.

قابلیت داشتن چند پنجره به نسبت وجود این قابلیت در حالت ساده خود از زمان Mate 8 پیشرفته‎تر شده است. زمانی که داخل یک اپلیکیشن هستید، پایین نگه داشتن کلید task switcher باعث ارسال این اپلیکیشن در نیمه‎ی بالایی صفحه می‎شود و نیمه پایینی را می‎توانید با اپلیکیشن مورد نظر خود پر کنید. شما با سوایپ توسط بندانگشت خود به سمت چپ یا راست نیز همین تاثیر را خواهید گذاشت.
شما می‎توانید پنجره‎های این دو را تغییر دهید ولی بدین منظور بایستی هر دو اپلیکیشن در task switcher باز باشند، شما نمی‎توانید زمانی که در حالت چند پنجره قرار دارید یک اپلیکیشن جدید باز کنید.

قابلیت کنترل صوتی (Voice Control) از طرف دیگر به شما اجازه می‎دهد بدون نیاز به دست این گوشی را کنترل کنید. این قابلیت مشابه با چیزی است که در دستگاه‎های گلکسی سامسونگ و بعضی از نکسوس‎ها دیده می‎شود و حتی زمانی که گوشی در حالت قفل و صفحه نمایش خاموش است از فرمان‎های صوتی می‎توان استفاده کرد. این قابلیت با اصطلاح پیش فرض “okay emy” صورت می‎گیرد که البته آن را می‎توان تغییر داد و حتی به دستگاه آموزش داد تا بهتر صدای شما را بشناسد.

عملکرد و نتایج بنچمارک‎ها

این گوشی مجهز به تراشه ساخت خود هوآوی یعنی Kirin 960 است که برای اولین بار در میت 9 به کار گرفته شد. ساخت این تراشه را چیپ‎ساز خود هوآوی یعنی HiSilicon بر عهده داشته است. جامعه‎ی موبایل مدت زمانی است که با چیپست‎های Kirin به خوبی آشنا شده است ولی محصول جدید هوآوی امتیازهای بسیار مثبت جدیدی از جمله هسته‎های ARM جدید پردازنده و یک پردازنده گرافیکی جدید دارد.
این تراشه از یک پردازنده 8 هسته‎ای بهره می‎برد یعنی 4 هسته Cortex-A73 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز. هسته‎های Cortex-A73 در مقایسه با طراحی قبلی A72 30  کارآیی توان درصد بیشتر دارند تا نویدی بر افزایش عملکرد نیز باشد.

ما با بنچمارک Geekbench نسخه‎ی 5 شروع می‎کنیم که عملکرد پردازنده را مورد محک قرار می‎دهد. Mate 9 Pro به سادگی در بخش چند هسته در بالای جدول قرار می‎گیرد، گرچه امتیازش اندکی به نسبت همتای میت 9 خود کمتر است. امتیاز آیفون 7 پلاس 8 تا 9 درصد کمتر بوده و بعد از آن مدل دارای چیپست اگزینوس گلکسی اس 7 اج دیده می‎شود. بالاترین گوشی اندرویدی دارای چیپست کوالکام یعنی گوشی Mi 5s Plus شیائومی با چیپست اسنپ‎دراگون 821، به مراتب جایگاه پایین‎تری را اشغال می‎کند.

در تست تک هسته، هسته‎های کریوی موجود در آخرین چیپست کوالکام جبران می‎کنند و تقریبا امتیازی مشابه با هسته A73 موجود در پردازنده Mate 9 و Mate 9 Pro به دست می‎آورند. طبق انتظار هسته فیوژن آیفون از سایرین به مراتب قوی‎تر است و در تست‎های تک هسته پادشاهی می‎کند.

با آن‎که پردازنده‎ی گرافیکی مورد انتخاب چیپست Kirin 960 یعنی Mali-G71MP8 در تست‎های گرفته شده با Mate 9 امتیاز بالایی به دست نیاورد، ولی به نسبت چیپ‎های نسل قبلی HiSilicon شاهد پیشرفت قابل توجه و سرانجام در حد یک پرچم‎دار هستیم. رزولوشن نمایشگر Huawei Mate 9 Pro با توجه به این‎که 1.78 برابر از پنل نمایش میت 9 بیشتر است، ما انتظار افت بارزی را در عملکرد GPU داشتیم.
تست BaseMark X به خوبی اختلاف عملکرد GPU بین این دو دستگاه را نشان می‎دهد، به نحوی که امتیاز Mate 9 Pro به خاطر داشتن رزولوشن بالاتر نمایشگر با یک افت 25 درصدی در مقایسه با میت 9 روبرو می‎شود. از طرف دیگر این امتیاز پایین‎تر باز هم بسیار قابل قبول و در حد سایر پرچم‎دارهای دارای نمایشگرهای با رزولوشن QuadHD است.

در بنچمارک GFXBench و ارزیابی فریم‎ریت‎ها، میت 9 پرو عملکرد درخشانی نداشت و تنها امتیازهای متوسطی به دست آورد. فاصله‎ی پرچم‎دار هوآوی در این بخش با سایر پرچم‎دارها زیاد ولی نه چندان قابل توجه، است.

اهمیت تست‎های onscreen پردازنده‎ی گرافیکی به مراتب از سایرین بیشتر است چون عملکرد رزولوشن پایه برای پرچم‎دارهای دارای نمایشگرهای دارای رزولوشن 1440 پیکسل یا بیشتر، مهم‎تر است. در این‎جا عملکرد Mali-G71MP8 بهتر و هم‎پایه‎ی آدرنو 530 (گوشی ال‎جی V20) و Mali-T880MP12 (گلگسی اس 7 اج) است. با آن‎که Huawei Mate 9 Pro در رقابت کم می‎آورد ولی امتیازها هم‎چنان به این معنا است که این دستگاه از نظر گرافیک قدرت قابل توجهی خواهد داشت.

آخرین بنچمارک GPU، BaseMark ES 3.1 بود که در بین گوشی‎های اندرویدی Huawei Mate 9 اول شد. میت 9 پرو هوآوی به علت رزولوشن پایین‎تر امتیاز پایین‎تر ولی هم‎پایه با آدرنو 530 (گلکسی اس 7 اج، Mi 5s Plus) به دست آورد.

در تست‎های ترکیبی AnTuTu و BaseMark OS II 2.0 امتیاز میت 9 بسیار عالی بود ولی Mate 9 Pro با داشتن رزولوشن 1440p خود اندکی ضعیف عمل کرد تا به نسبت نسخه‎ی استاندارد خود پایین‎تر قرار بگیرد. البته در تست BaseMark OS امتیاز این گوشی بالاتر از همه و در Antutu هم‎پایه‎ی سایر رقبا بود.

گوشی Huawei Mate 9 Pro سریع‎ترین پردازنده‎ی موجود را دارد ولی مهارت‎های این گوشی در بخش گرافیک در حد بسیار خوب باقی می‎ماند تا امتیاز عالی در این بخش نگیرد. با این‎وجود، تمامی بنچمارک‎های انجام شده نشان از این دارد که دو گوشی میت 9 هوآوی از سایر گوشی‎های اندرویدی که تا به‎حال تست شده‎اند بهتر هستند، امتیازی که غیرقابل انکار است.
میت 9 پرو یقینا یک پرچم‎دار شایسته است و چیپست Kirin 960 این گوشی عملکرد عالی گوشی را تا چندین سال آینده تضمین خواهد کرد. به لطف فرایند ساخت عالی، چیپست این گوشی حتی زیر فشار سنگین داغ نشد. مزیت دیگر این چیپست کارآمدی در بحث مصرف توان است که در تست باتری به خوبی مشخص شد.
به عنوان جمع‎بندی باید گفت که Huawei Mate 9 Pro یک پرچم‎دار حقیقی با عملکردی بدون نقص است و امکان انجام چندین کار با وجود 6 گیگابایت رم به خوبی وجود دارد. بنچمارک‎ها یک قهرمان واقعی را نشان دادند و کاربران در زندگی واقعی هیچ مشکلی با این گوشی نخواهند داشت.

تلفن، اپلیکیشن‎ها

تلفن
شماره‎گیر گوشی Mate 9 Pro هوآوی از نظر اینترفیس کاربری بسیار مشابه با اپلیکیشن لیست مخاطب‎ تماس است. قابلیت‎های بی‎نظیری به چشم نمی‎خورد ولی چیزی هم از قلم نیافتاده است. یک قابلیت جالب این است که زمان برقراری تماس و گذاشتن گوشی روی بلندگو، میکروفون یک محدوده‎ی 120 درجه در اختیار خواهد داشت یعنی نویزهای ناخواسته‎ی اطراف حذف می‎شود.

منوی تنظیمات دو سیم‎کارت به شما اجازه می‎دهد سیم‎کارت‎ها را تغییر نام دهید، آن‎ها را از بخش نرم‎افزاری غیرفعال کنید و سیم‎کارت پیش‎‌فرض برای ارسال داده‎ها و برقراری تماس را مشخص کنید. در این بخش مشخص است که یکی از کارت‎ها تنها می‎تواند از شبکه‎ی 4G استفاده کند و هر دو اتصال 3G و 2G را خواهند داشت، گرچه در مشخصات این گوشی چنین چیزی ذکر نشده است.

 

اسپیکر
با توجه به اسپیکرهای بسیار پرتوانی که گوشی میت 9 داشت، انتظار داشتیم که مدل پرو همان نمایش را از خود برجا بگذارد. در تمامی سه تست ما Mate 9 Pro امتیاز بسیار بالایی به دست آورد تا نشان از عملکرد عالی آن داشته باشید. شفافیت صدا بی‎نظیر و عاری از اعوجاج و انحراف صدا حتی در حداکثر مقدار خود بود.
Mate 9 Pro همانند با مدل استاندارد خود در واقع اسپیکرهای استریو دارد. بلندگوی مکالماتی نقش کانال چپ را در زمان گرفتن گوشی در حالت افقی دارد و یک افکت استریو حتی به وجود می‎آورد، گرچه حجم صدای بلندگوی مکالماتی به نسبت اسپیکر اصلی کمتر است. در زمان گرفتن گوشی در حالت پرتره، خبری از چنین جداسازی کانال‎های صدا نیست و به جای آن از بلندگوی مکالماتی به عنوان توویتر (tweeter) استفاده می‎شود و در خروجی صدای اسپیکر اصلی در حد فرکانس‎های پایین و متوسط است. متاسفانه، جنبه‎ی منفی این استراتژی این است که یک وقفه‎ی آزاردهنده در پخش صدا هر زمان که جهت گوشی را عوض می‎کنید، شنیده می‎شود.

اپلیکیشن‎های از پیش نصب‎ شده

Mate 9 Pro مجهز به اپلیکیشن WPS office است که از آن می‎توان برای ویرایش ساده‎ی اسناد در حین حرکت استفاده کرد. این اپلیکیشن به مدیریت اسناد متنی، صفحات گسترده و پرزنتیشن‎ها و هم‎چنین فایل‎های پی‎دی‎اف می‎پردازد. هم‎چنین می‎تواند سند شما را به پی‎دی‎اف تبدیل کند.

هوآوی در گوشی خود اپلیکیشن Health را نیز قرار داده است که گام‎شمار است و میزان کالری سوزانده شده را حساب می‎کند ولی هم‎چنین می‎تواند تعداد طبقاتی که بالا رفته‎اید را نیز بشمارد.

هم‎چنین ابزارهای متعددی در این گوشی از پیش نصب شده است از جمله یک فایل منیجر، قطب‎نما، ضبط‎کننده‎ی صدا (با پیش‎تنظیماتی برای ضبط صدا از جهت‎های مختلف با بهره‎بردن از میکروفون‎ها) و چراغ‎قوه.

 

اپلیکیشن Smart controller دارای دیتابیس عظیمی از دستگاه‎های مختلف برای استفاده از پورت IR است و شما می‎توانید وسایل دیجیتال زیادی را با استفاده از گوشی‎هوشمند خود کنترل کنید.

مولتی‎مدیا، کیفیت صدا

گالری

Mate 9 Pro دارای یک اپلیکیشن گالری بدون قابلیت‎های زائد است. پیش‌فرض این اپلیکیشن مرتب‎سازی تصاویر براساس تاریخ گرفتن عکس‎ها است. شما می‎توانید به حالت نیشگون بر روی نمایشگر اندازه‎ی تصاویر بند‎انگشتی را تغییر دهید. شما می‎توانید قابلیت مشاهده‎ی تصاویر براساس حالت استاندارد آلبوم را انتخاب کنید تا تمامی تصاویر شما در آلبوم‎های مختلفی قرار گیرند و  هم‎چنین می‎توانید این آلبوم‎ها را مخفی کنید. گرچه این قابلیت بیشتر یک نوع ابزار مرتب‎سازی به شمار می‎رود تا حفظ حریم شخصی، چون زمانی که گزینه‎ی آلبوم‎های مخفی را انتخاب کنید آلبوم‎ها دیده می‎شوند.

به دنبال باز کردن یک تصویر شما می‎توانید سریعا آن را حذف کنید یا بچرخانید یا به شکل‎های مختلفی به اشتراک بگذارید. آیکون اطلاعات تصویر در بالا در اختیار کاربر اطلاعات تقریبا کاملی در رابطه با تصویر از جمله یک هیستوگرام، قرار می‎دهد.

شما هم‎چنین می‎توانید از ادیتور قوی این اپلیکیشن با گزینه‎های مختلف برای تنظیم میزان نور‎دهی (برای روشن کردن نواحی تیره یا تغییر میزان نور نواحی بسیار روشن) تصاویر و هم‎چنین گزینه‎های دیگری نظیر فیلترها (بیشتر از کل فیلترهای اینستاگرام و پریسما) و زیبایی‎سازی عکس، استفاده کنید.

ویدئو پلیر

ویدئو پلیر این گوشی کاملا ساده ست، بسیار شبیه به چیزی که در میت 8 دیده بودیم، تنها گزینه‎ی آن تنظیم میزان سرعت پخش ویدئو است. هوآوی تنها تغییری که در این مدل صورت داده اضافه کردن قابلیت پخش ویدئو به شکل یک پنجره‎‎ی شناور است.

موزیک پلیر

Mate 9 Pro دارای یک موزیک پلیر از پیش نصب شده‎ی زیبا است. این پلیر دارای 4 لیست پخش پیش‌‎فرض یعنی پخش براساس آهنگ‎ها، هنرمندان، آلبوم‎ها و پوشه‎ها است. شما می‎توانید لیست پخش مختص به خودتان را نیز ایجاد کنید. پس‎زمینه‎ی اپلیکیشن به صورت پویا برای مطابقت با آلبوم آرت تغییر پیدا می‎کند که قابلیت جالبی است.

صفحه‎ی در حال پخش کاملا استاندارد است و در آن بخشی برای آلبوم آرت و متن آهنگ دیده می‎شود. اگر به متن آهنگ‎ها علاقه دارید می‎توانید آن‎ها را در بالای صفحه‎ی هوم به نمایش بگذارید.

خروجی صدای بی‎نظیر

با وجود این‎که سخت‎افزار داخلی این گوشی بسیار شبیه به میت 9 هوآوی مشابه ولی مدل پرو به نظر می‎رسد با توجه به نتایجی که در تست‎های ما به دست آورد از یک DAC متفاوت بهره می‎برد. این گوشی در زمان اتصال به یک آمپلی‎فایر فعال خارجی خروجی صدای کاملا دقیقی مانند برادر خود داشت ولی خروجی صدا حتی بسیار پر توان‎تر بود.
حجم صدا حتی در زمان اتصال به یک جفت هدفون استاندارد بالا باقی ماند ولی انحراف کیفیت صدا این مرتبه بسیار چشم‎گیرتر بود. مقادیر متوسطی از اعوجاج صدا و نویز القایی استریو شکل گرفت ولی باز هم یک عملکرد قابل قبول را شاهد بودیم که البته به شفافیت خروجی صدای میت 9 نیست.

نتایج زیر را می‎توانید برای مقایسه مشاهده کنید:

دوربین: بخش اول، کیفیت تصاویر در روز

دومین نمایش نسل دوم دوربین لایکا

دومین همکاری با شرکت لایکا یک سیستم دوربین دوگانه‎ی جدید در اختیار گوشی‎های Mate 9 و Mate 9 Pro قرار داده است که از یک سنسور مونوکروم 20 مگاپیکسلی و سنسور رنگی 12 مگاپیکسلی استفاده می‎کند و هرکدام از آن‎ها دارای لنزهایی با نسبت کانونی f/2.2 معادل میدان دید 27 میلی‎متری هستند. این دو دوربین از فناوری لرزش‎گیر اپتیکال تصویر بهره می‎برند چون در غیر اینصورت دو تصویر گرفته شده با آن‎ها به شکل شایسته‎ای تراز نخواهد شد. رزولوشن این دو دوربین با هم یکسان نیستند ولی مهندسان هوآوی به یک راه‎حل خلاقانه برای نحوه‎ی استفاده از آن‎ها دست پیدا کرده‎اند.

زمان استفاده از سنسور رنگی، Mate 9 Pro تصویر گرفته شده با دوربین مونوکروم را با دوربین رنگی (RGB) ترکیب می‎کند تا تصاویر با کیفیت‎تری تولید شود. دوربین مونوکروم با رزولوشن بالاتر نورپردازی بیشتری دارد و اکثریت جزئیات ریز را ثبت می‎کند و دوربین 12 مگاپکیسلی با دقت کمتر رنگ جزئیات را فراهم می‎کند. در نتیجه شما می‎توانید هم تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی و هم 20 مگاپیکسلی داشته باشید.

تنها این نیست، هر دو دوربین هر کدام چندین فریم، به شیوه حالت HDR+ دوربین پیکسل گوگل می‎گیرند. مهندسین لایکا تعداد فریم‎های گرفته شده را مشخص نکرده‎اند گرچه گوگل ادعا می‎کند که دوربین گوشی پیکسل 9 فریم به صورت هم‎زمان ثبت می‎کند.

اینترفیس دوربین به لطف دو صفحه که از چپ و راست می‎توان آن‎ها را بیرون کشید، شلوغ نیست و در صفحه سمت چپ حالت‎های عکاسی دیده می‎شود و در صفحه دیگر منوی تنظیمات قرار گرفته است. گرچه این دو صفحه با یک سوایپ ساده بیرون کشیده نمی‎شوند، بایستی عملا آن‎ها را از وسط تصویر بیرون کشید که به خصوص در زمان گرفتن دوربین به حالت افقی با اولین تلاش صورت نمی‎گیرد.

البته جابجا شدن بین این دو صفحه برای انتخاب رزولوشن تصویر و حالت رنگی ساده است. به عنوان مثال، کاربر می‎خواهد از هر دو دوربین با رزولوشن اصلی آن‎ها استفاده و تصاویر تک رنگ 20 مگاپیکسلی و تصاویر 12 مگاپیکسلی رنگی بگیرد، در این شرایط تغییر حالت گرفتن عکس‎های مونوکروم 20 مگاپیکسلی به تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی به یک جابجا شدن به حالت عکاسی رنگی به سمت چپ و سپس 12 مگاپیکسلی به سمت راست، نیاز دارد.

تغییر دیگری که در این اینترفیس می‎توانستیم شاهد باشیم تا از فضای بزرگ صفحه استفاده‎ی بهتری شود، تاگل دوربین عقب / جلو است. این تاگل در گوشه بالا و سمت در قالب سوئیچ کوچکی قرار گرفته است که عملا استفاده از آن با یک دست وجود ندارد. سوایپ کردن روی صفحه نیز باعث تغییر دوربین جلو به عقب یا برعکس نمی‎شود، بنابراین بایستی از دست دیگر خود استفاده کنید.

‎هم‎چنین، برای گوشی با یک دوربین اختصاصی مونوکروم 20 مگاپیکسلی شاید انتظار داشته باشید Mate 9 Pro در نمایاب قابلیتی برای گرفتن تصاویر سیاه و سفید وجود داشته باشد، ولی برای این منظور باید وارد صفحه سمت چپ و بخش حالات عکاسی شوید. در این بخش شما حالت گفتن تصاویر با نسبت کانونی باز، انتخاب میزان اشباع بودن تصویر و انواع فیلترها را در اختیار خواهید داشت.

کیفیت تصویر

تصاویر گرفته شده با دوربین این گوشی تمامی “ظاهر لایکا” را در خود دارند. به گفته مهندسین لایکا، تصویر دارای ظاهر لایکا با بیش‎ از حد اشباع‎سازی تصویر و شارپ‎سازی بیش از حد بیگانه است، بنابراین ما انتظار یک پردازش متعادل تصویر و عکس‎هایی با پارازیت کمتر را به نسبت تصاویر گرفته شده با دوربین‎های پرچم‎دارهای اخیر داشتیم.

در واقع، کم یا بیش به همین صورت است ولی نه آن‎چیزی که ما انتظار داشتیم. به عنوان مثال، رنگ‎ها کاملا دقیق هستند.سطح جزئیات بالا است و بافت تصاویر به شکل کاملا طبیعی رندر شده است ولی جزئیات تصاویر رنگی 20 مگاپیکسلی با تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی از نظر رزولوشن سوژه با پیچیدگی بالا، مطابقت ندارند. در ابتدا ما فکر کردیم ترکیب جزئیات رنگی 12 مگاپیکسلی با جزئیات 20 مگاپیکسلی دلیل این قضیه است، ولی ظاهرا علت آن پیچیده‎تر است.

دامنه دینامیک در تصاویر رنگی نیز کاملا خوب است، گرچه دوربین گوشی پیکسل گوگل عملکرد بهتری در حفظ جزئیات نواحی روشن دارد. تصاویر سیاه و سفید محصول هوآوی از نظر دامنه دینامیک عالی هستند.

دامنه دینامیک در تصاویر رنگی نیز کاملا خوب است و به نظر ما نوعی ترفند استفاده از حالت HDR به صورت خودکار دخیل است حتی اگر از این حالت استفاده نکنید.

تصاویر سیاه و سفید محصول هوآوی از نظر دامنه دینامیک عالی هستند ولی دوربین مونوکروم بیشتر از یک ابزار اختصاصی است و اگر عکاسی به شیوه‎ی سیاه و سفید را دوست نداشته باشید، بعید است به تنهایی از آن استفاده کنید.

کیفیت تصاویر 12 مگاپیکسلی عالی، سطح جزئیات کم، پارازیت کم، رنگ‎ها دقیق، دامنه دینامیک وسیع و میزان شارپ‎سازی تصویر بیش از حد نیست. تصاویر 12 مگاپیکسلی این دوربین در بین بهترین‎هایی که در یک گوشی‎هوشمند دیده‎ایم قرار می‎گیرند.

تصاویر ترکیبی 20 مگاپیکسلی از جزئیات بیشتر بهره نمی‎برند و بیشتر این‎طور به نظر می‎رسد که تصاویر 12 مگاپیکسلی دست‎کاری شده هستند. ولی آن‎ها تمامی مزایای تصاویر 12 مگاپیکسلی را در خود دارند. چون سطح جزئیات آن‎ها فرقی ندارد بنابراین ما حدس می‎زنیم که به ندرت کاربران از این حالت استفاده کنند.

در نهایت، تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی سطح جزئیات کافی، تقریبا مشابه با تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی، دارند. آن‎ها از نظر سطح کنتراست بی‎نظیرند، مقدار پارازیت کم بوده و از نظر داشتن دامنه دینامیک بهترین‎ها را شاهد هستیم. این تصاویر برای افکت‎های دراماتیک و ایجاد تصاویر خلاقانه عالی هستند.

همان‎طور که اشاره داشتیم زمان نیاز از یک حالت HDR خودکار استفاده می‎شود تا عملا استفاده دستی از حالت HDR بی‎فایده باشد و از نظر ما هم اشکالی ندارد.

هوآوی (و به صورت بالقوه شرکت لایکا) به نوعی متوجه شده‎اند که ظاهر تا حدی محافظ‎کارانه لایکا در تصاویر ممکن است سلیقه‎ی افراد نباشد و یک گزینه را برای انتخاب تولید رنگ به شکل غلیظ‎تر (حالت‎های Vivid یا Smooth) را قرار داده‎اند (البته مجددا باید گفت حالت پیش‎فرض اصلا بد نیست). شما می‎توانید به راحتی در زمان گرفتن هر تصویر آن را تغییر دهید.

یکی از جنبه‎های تبلیغاتی گوشی میت 9 پرو هوآوی قدرت زوم آن است. این قدرت به گرفتن چندین فریمی بر می‎گردد که دوربین همواره می‎گیرد که باعث می‎شود داده‎های بیشتری به نسبت چیزی که از یک تک تصویر 12 مگاپیکسلی (یا 20 مگاپیکسلی) به دست می‎آورید، در اختیار داشته باشید.

ترفند پشت این زوم می‎تواند این باشد که گوشی میت یک تصویر با رزولوشن بالاتر ایجاد می‎کند، به نحوی که قسمت مرکزی 12 مگاپیکسلی آن با میدان دید بزرگنمایی مطلوب مطابقت دارد. آنها الزاما یک تصویر با رزولوشن بالاتر ایجاد و سپس یک قسمت 12 مگاپیکسلی از آن را کراپ می‎کنند. ما حساب کردیم که زوم 2x نیاز به حدودا 50 مگاپیکسلی دارد. همین قضیه در رابطه با بزرگنمایی‎های بیشتر صدق پیدا می‎کند، تنها تصویر حدواسط بسیار بزرگ شده حتی می‎بایست بزرگتر باشد. البته شما نیاز به حفظ این تصاویر رزولوشن بالا ندارید، چون کل این فرایند در پس زمینه رخ می‎دهد.

ما خودمان در یک نرم‎افزاز سعی کردیم عملکرد دوربین این گوشی را تقلید کنیم ولی سطح جزئیات به دست آمده در تصویر با تصویر به دست آمده توسط گوشی یکسان نبود و این نشان از مزیت واقعی استفاده از زوم 2x دارد.

در رابطه با کیفیت تصویر در زمان زوم به داخل، 2x و یا حتی 3x، تصاویر عالی هستند و هیچ‎ افتی در سطح جزئیات دیده نمی‎شود. ولی ما به خوبی می‎دانیم که از زوم دیجیتال 6x نباید انتظار زیادی داشت.

دوربین: بخش دوم، کیفیت تصاویر در شرایط نوری کم، نسبت کانونی باز، تصاویر سراسرنما، سلفی، ویدئو

شرایط نوری کم

عملکرد دوربین گوشی Mate 9 Pro در شرایط نوری کم قابل تحسین است و جزئیات را تا حدی معینی حفظ می‎کند. ولی این قضیه زمانی رخ می‎دهد که از فاصله‎ی نزدیک تصاویر را بگیرید و اگر بخواهید از مناظر عکس بگیرید، تصاویری که در زمان غروب گرفته می‎شوند خوب هستند ولی تصاویر ثبت شده در شب اغلب اوقات به علت یا مشکلات فوکوس یا لرزش دوربین از عدم شارپ بودن رنج می‎برند، حتی اگر گوشی را مجهز به ابزارهای مختلف نظیر سه‎پایه کنید.

استفاده از سه‎پایه باعث بهتر شدن وضعیت فوکوس می‎شود ولی جزئیات تحت تاثیر شدید مقدار بالایی از پارازیت قرار می‎گیرد.

استفاده از حالت دستی و سه‎پایه ولی تاثیر بسزایی دارد. اگر ISO را در حالت 100 و سرعت شاتر دوربین را در حد 2 یا 4 ثانیه قرار دهید، تصاویر عالی می‎گیرید.

در حالت عکاسی Night شما می‎توانید سرعت شاتر را تا 32 ثانیه و ISO را تا 1600 انتخاب کنید. تصویر نمایاب به دنبال تغییر میزان نوردهی عوض می‎شود، بنابراین در زمانی که فکر کردید سطح نوردهی مناسب است می‎توانید دست نگه دارید.

یک حالت Light painting نیز دیده می‎شود که دارای 4 زیر حالت است: یعنی tail light trails, light graffiti, silky water و star track. برای این حالت‎ها نیاز به سطح بدون لرزشی نظیر سه پایه دارید، چون بدون لرزش دست نمی‎توان این زمان بسیار طولانی از نوردهی را به اتمام رساند.

پانوراما

تصاویر سراسرنمای گوشی میت 9 پرو هوآوی واقعا خوب هستند. آن ها به طور کامل رزولوشن عمودی ندارند ولی با ارتفاع 3100 پیکسلی باز هم پیکسل‎ها به اندازه‎ی کافی مشاهده می‎شوند. جزئیات قابل قیاس با جزئیات تصاویر ثابت هستند، همپوشانی تصویر مشکلات خاصی را نشان نمی‎دهد و سطح نوردهی به شکل عالی مدیریت می‎شود. بار دیگر دامنه دینامیک مستحق ستایش است.

حالت Wide aperture

به لطف اطلاعات عمیقی که دوربین گوشی Mate 9 Pro قادر به جمع‎آوری از دو دوربین خود است، می‎تواند سعی کند تا پس زمینه‎ی محو یک لنز پرتره مناسب را به وجود آورد. امکان دسترسی به این قابلیت از تاگل حالت Wide aperture وجود دارد که به شما اجازه می‎دهد نسبت‎های کانونی از f/0.95 تا f/16 را شبیه‎سازی کنید.

همانند با قابلیت‎های مشابه اغلب اوقات این ویژگی کار می‎کند و در زمان‎های دیگر کار نمی‎کند و در زمانی که کاربر بتواند از آن استفاده کند نمونه تصاویر خوبی نظیر عکس‎های زیر گرفته می‎شود.

دوربین سلفی

این گوشی از یک دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/1.9 با فناوری فوکوس خودکار بهره می‎برد. تصاویر گرفته شده در شرایط نوری خوب، سطح جزئیات خوبی دارند و رنگ‎ها دل‎پذیر هستند و دامنه دینامیک نیز واقعا خوب است. گاهی اوقات، دوربین جلوی گوشی Mate 9 Pro ممکن است به جای این‎که به روی صورت شما فوکوس کند، بر روی پس‎زمینه فوکوس کند، بنابراین حواستان به تصاویر نهایی باشد.

قابلیت زیبا‎یی‎سازی نیز دیده می‎شود که به شکل کارتونی مانندی تصاویر را با ایجاد رنگ‎های بیش از حد اشباع شده تغییر می‎دهد و این‎طور به نظر می‎رسد که جزئیات بر روی تصویر به حالت لک افتاده‎اند.

دوربین ویدئو

این گوشی قادر به ضبط ویدئوهای 4K با استفاده از کدک‎های H.265 است. جنبه مثبت این قابلیت، بیت‎ریت 30 مگابیت در ثانیه برای ویدئوهای 2160p بسیار پایین است و بنابراین فضای کمتری اشغال می‎کند (در مقایسه با بیت‎ریت 50 مگابیت در ثانیه با فرمت MPEG-4 ویدئوهای 4K اکثر رقبا). جنبه منفی این است که یوتیوب هنوز از چنین استانداردی پشتیبانی نمی‎کند.

در زمان بررسی ویدئوهای گرفته شده با دوربین این گوشی در آزمایشگاه شاهد مصنوعات فشرده‎سازی بدی بودیم. ولی در دنیای واقعی مشکل خاصی را مشاهده نکردیم.

ویدئوهای فول اچ‎دی از قابلیت فشرده‎سازی MPEG-4 استفاده می‎کنند. این ویدئوها با نرخ 30 فریم بر ثانیه بیت‎ریت نسبتا استانداردی در حدود 17 مگابیت در ثانیه دارند در حالی‎که ویدئوهای فول اچ‎دی با نرخ 60 فریم بر ثانیه دقیقا دارای دو برابر بیت‎ریت بوده و در نتیجه در این حالت به نسبت ویدئوهای 4k در هر ثانیه از ویدئو میزان فایل بزرگتر خواهد بود. البته چنین چیزی با توجه به این‎که ویدئوهای 1080p از کدک H.264 استفاده می‎کنند، طبیعی است.

کیفیت صدا استریو، برابر با 192kbps و بنابراین عالی است.

ویدئوهای 4K شارپ و با سطح جزئیات کافی هستند و کنتراست خوب به همراه رنگ‎های دلنشینی از خود نشان می‎دهند، در مقابل ویدئوهای 1080p قابل قبول و نه چندان خاص هستند. جنبه خوب این است که در حالت 60 فریم بر ثانیه سطح جزئیات ضبط شده به خطر نمی‎افتد.

یک محدودیتی که Mate 9 Pro برای شما به وجود می‎آورد این است که رفع لرزش ویدئویی تنها در برای کیفیت 1080p و نه 2160p دیده می‎شود. عملکرد فناوری رفع لرزش اپتیکال تصویر در رفع لرزش ویدئوهای گرفته شده به صورت دستی واقعا خوب است. هم‎چنین شما یک پیش نمایش ثابت شده در زمان آنی در نمایاب خواهید داشت.

شما می‎توانید نمونه ویدئوهای گرفته شده با دوربین این گوشی را از لینک‎های زیر دریافت کنید:

2160p (10s, 39MB), 1080p at 60fps (11s, 46.5MB), 1080p at 30fps (10s, 22MB)

جمع‎بندی

Huawei Mate 9 Pro ختم کلام بی‎نظیری برای سری گوشی‎های میت 9 هوآوی است، گوشی که نیاز بازار را به خوبی درک کرده و یک نوع پیچش عالی به تمامی پرچم‎دارهای اخیر موجود در بازار می‎دهد. وجود یگانه به فرد Mate 9 Pro باعث می‎شود که جای کافی برای رشد محبوبیت Mate 9 و در نتیجه افزایش فروش آن با توجه به قیمت کمتر، شهرت و حضور در تعداد بازارهای بیشتر به وجود آید، با توجه به این‎که مدل استاندارد از مدل پرو از نظر قابلیت‎ها تفاوت چندانی نیز ندارد.

حضور Mate 9 Pro در بازار با یک دلیل خوب دیگر نیز همراه است و آن فرصتی برای کاربران است که نسخه‎ی Porsche Design را بدون این‎که واقعا مجبور باشند برای لوگوهای پرمیموم پورشه دوبرابر پول بیشتر دهند، بخرند. نمایشگر جدید آمولد دو لبه خمیده، طراحی کاملا متفاوت و افزایش مموری واقعا ارزش پرداخت 100 دلار بیشتر به نسبت مدل ابتدایی Mate 9 را دارد.

ما با توجه به کیفیتی که گوشی میت 9 از خود ارائه داده بود سطح انتظارت را از مدل پرو بالا برده‎ایم ولی این گوشی نه تنها توانست آن‎ها را برآورده کند بلکه در خیلی از زمینه‎ها پا را فراتر از سطح انتظار ما گذاشت.

نمایشگر آمولد این گوشی ممکن است از نظر دقت رنگی و خوانا بودن محتوا در نور خورشید به خوبی آمولدهای سامسونگ نباشد ولی از اکثر پرچم‎دارهای فعلی بهتر است. در مقابل GPU نیز با آن‎که در راس نتایج بنچمارک‎ها قرار نمی‎گیرد ولی پردازنده بدون شک بهترین است. گوشی Mate 9 Pro یقینا با داشتن طراحی دوست‎داشتنی و به یاد‎ماندنی، دوربین عالی با پتانسیل بالا، عمر باتری بی‎نظیر، اسپیکرهای استریو با حجم صدای بالا و رابط‎کاربری دلنشین اموشن کاربران را راضی خواهد کرد.