این دست‌بند هوشمند Fitibt توانست جان صاحب آن را نجات دهد

بعضی از افراد از عملکرد دست‌بند هوشمند Fitibt که ثبت کننده‎ی میزان فعالیت‎های جسمانی روزانه‎ی آن‎ها است به نحوی ناراضی هستند که حتی فکر شکایت کردن را در سر دارند؛ ولی حداقل یک شخص وجود دارد که می‎تواند اعتبار دست‎بند خود را به دنبال بهبود چشم‎گیر سلامتی‎اش، تایید کند. مرد 42 ساله‎ای که اخیرا در اتاق اورژانس بیمارستانی در شهر نیوجرسی آمریکا بستری شد، به دنبال یک تشنج از مشکل ضربان نامنظم قلب (آریتمی) رنج برد، عارضه‎ای که پزشکان بعد از بررسی تاریخچه‎ی داده‎های به دست آمده از دست‎بند Fitbit با استفاده از الکترو کاردیوورژن (دادن شوک الکتریکی به قلب) درمان کردند.
به نظر می‎رسد این اولین باری باشد که بیماری یک فرد براساس داده‎های به دست آمده از یک دستگاه Fitbit تشخیص و درمان شده باشد. شرکت Fitbit در رابطه با این موضوع هنوز نظری نداده است.
داستان از آنجایی شروع شد که بیمار مذکور از حمله‎ی تشنج صرع به همراه غش که حدود یک دقیقه طول کشید رنج برد. مرد مورد نظر سابقه‎ی تشنج را داشت و داروی ضد تشنج مصرف می‎کرد، قرصی که در روز مورد نظر خوردن آن را فراموش کرده بود. در زمان رسیدن امداد پزشکی، تشنج تمام شده بود و مرد به همراه علایم دیگر دارای مشکل ضربان نامنظم قلب بود.
زمانی که بیمار به بیمارستان رسید دکتر‎ها باید تصمیم می‎گرفتند که چطور بیماری ضربان نامنظم قلب او را درمان کنند. برطبق شیوه‎ی عملکرد استاندارد بیمارستان اگر یک بیمار می‎توانست “به شکل قابل اطمینانی گزارش دهد” که شروع این عارضه در طول 48 ساعت گذشته بوده است، دکترها سپس می‎توانستند از الکترو کاردیوورژن به منظور دوباره منظم سازی ضربان قلب او استفاده کنند.
متاسفانه، در آن زمان بیمار نمی‎توانست چنین چیزی را تایید کند. سپس دکترها متوجه شدند که او یک ‎دست‎بند Fitbit Charge HR بر دست دارد. بعد از بررسی داده‎های جمع آوری شده توسط این دستگاه در گوشی هوشمند همراه بیمار، دکترها قادر به تایید این بودند که ضربان قلب او بعد از تشنج بالا رفته است و تنها زمانی پایین آمده است که نیروهای امداد ضربان قلب بالا رفته را درمان کردند. براساس این اطلاعات، آن‎ها مطمئن بودند که آریتمی حدود 3 ساعت پیش از اینکه بیمار به اتاق اورژانس برسد شروع شده است. آن‎ها سپس از شیوه‎ی درمانی الکترو کاردیوورژن استفاده کردند.
چرا این موضوع مهم است: داستان‎های زیادی حول دستگاه‎های دنبال کننده‎ی فعالیت‎های جسمانی روزانه یا ساعت‎های هوشمند وجود دارد که باعث بهبود سلامت یک شخص و کمک به آن‎ها به منظور کاهش وزن می‎شوند. ولی این اولین بار است که از چنین دستگاهی به صورت بالقوه برای نجات زندگی یک فرد استفاده شده است، البته تا جایی که ما می‎دانیم. به هرحال، چنین چیزی می‎تواند شروعی باشد برای مورد خطاب قراردادن این دستگاه‎های پوشیدنی به عنوان دستگاه‎های نجات دهنده‎ی زندگی. در تحقیقاتی که در انجمن AEM صورت گرفته است قید شده است که چنین دستگاه‎هایی، دستگاه‎های پزشکی مورد تایید گرفته‎ای در نظر گرفته نمی‎شوند، ولی نویسندگان این تحقیق اشاره می‎کنند که داده‎های آن‎ها می‎تواند در سایر مواردی که در آن‎ها سابقه‎ی ضربان قلب تشیخص بیماری را تحت تاثیر قرار می‎دهد، به پزشکان کمک کند.