تحقیقات اخیر رفتار سالمندان و کاهش روابط اجتماعی آنان را توضیح می‌دهد

طبق تحقیقات انجام شده حتی حیوانات نیز دچار تغییرات فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و اجتماعی در زمان پیری خواهند شد. این تغییرات در اثر افزایش سن و پیری صورت گرفته و یک تغییر جهت آشکار به سمت کاهش روابط و تمرکز روی روابط مهمتر را نشان می‌دهد.

به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، در زمان پیری افراد تمرکز خود را روی روابط مهم‌تر گذاشته و تنها ه ارتباط با خانواده و دوستان نزدیک می‌پردازند. تغییر جهت سالمندان به سمت کاهش روابط و تمرکز روی روابط نزدیک زندگی آنان در جوامع و شبکه‌های اجتماعی کوچکتر را توجیه می‌کند. به طور کلی رفتار هر انسانی علاوه بر انعکاس شرایط زندگی کنونی به نتایج مربوط به تکامل نیز بستگی دارد. تحقیقات مربوط به پیری اجتماعی می‌تواند روشنگر ریشه‌های بیولوژیکی این رفتار اجتماعی باشد.

محققان در موسسه تحقیقاتی لایبنیتس در مورد محرک‌های پیری اجتماعی فرضیه‌هایی را مطرح کردند. آنها با بررسی داده‌های مربوط به ماکاک‌های ماده در طول ۸ سال دریافتند با افزایش سن اندازه شبکه اجتماعی آنها رو به کاهش می‌رود. آنها با افزایش سن به سمت تعامل با شرکای اجتماعی نزدیک رفته و به تدریج تعاملات اجتماعی خود را به طور کامل کنار گذاشتند.

مشارکت و پیوندهای اجتماعی می‌تواند رفاه و سلامت را نیز افزایش دهد. در حالی که افراد پیر و سالخورده تنها تمرکز خود را روی افراد مهم می‌گذارند. هنوز مشخص نیست علت این کار آگاهی از طول عمر محدود است یا محدودیت‌های فیزیکی بدن افراد سالخورده. همچنین ممکن است محدودیت‌های ایجاد شده دلیل اصلی طرد شدن اجتماعی این افراد در جوامع مدرن محسوب شود.

پروفسور جولیا اوستنر رهبر گروه تحقیقاتی و نویسنده ارشد این مطالعه در این مورد می‌گوید: خطر مرگ با افزایش سن بیشتر شده و از طرفی یکپارچگی اجتماعی ضعیف‌تر و شرکای صمیمی نیز کمتر خواهد شد. در این مطالعه بین تغییرات مربوط به پیری و تغییرات مربوط به روندهای جمعیتی از طریق داده های طولی تمایز ایجاد شد.