فضانوردان در ستاره دنباله‌دار “۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو” اکسیژن خالص یافته‌اند

به‌تازگی فضانوردان آژانس فضایی اروپا به کمک فضاپیمای رٌزتا موفق به کشف موردی بسیار مهم شدند که می‌تواند تمامی فرضیه‌ها و تصورات ما را در مورد اینکه چگونه منظومه‌ی شمسی شکل گرفته است، تغییر دهد. این کشف اخیر که در مورد نشت مقادیر زیادی از اکسیژن خالص (O2) از ستاره دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو است، باعث تعجب بسیاری از دانشمندان شده است. البته باید اشاره کنیم که اکسیژن، عنصری بسیار معمول بوده و به خاطر واکنش‌پذیری بالایی که با سایر عناصر دارد، می‌توان آن را در بسیاری از ترکیب‌ها همچون کربن‌-مونواکسید (CO) و کربن-دی‌اکسید (CO2) پیدا کرد.

به کمک سنسورهایی که فضاپیمای رٌزتا به آن مجهز شده، دانشمندان و فضانوردان این آژانس فضایی تأیید کردند که میزان اکسیژن خالص یافت‌شده در اطراف 67 پی کاملاً پایدار بوده است. این میزان پایدار نیز به کمک جاذبه‌ای که این ستاره دنباله‌دار (با عمر تقریبی 4.6 میلیارد سال) در اطراف خود دارد نیز سنجیده می‌شود. البته فرضیه‌ای که در مورد منظومه‌ی شمسی وجود دارد، این است که این منظومه زمانی بسیار داغ‌تر از چیزی است که حالا مشاهده می‌کنیم؛ اما حتی اگر این موضوع نیز صحت داشته باشد، نمی‌توان به‌صورت قطعی در مورد آن اظهارنظر کرد چرا که این مولکول‌های اکسیژن در آن منطقه نبوده‌اند.

در مورد اکسیژن باید بگوییم که این عنصر یکی از موانع اصلی برای تحقیق در مورد اکوسیستم خارجی زمین و حیات بیرون از آن به‌حساب می‌آید. هرچند بسیاری از دانشمندان در مورد وجود اکسیژن و متان در خارج زمین، نگاهی متفاوت دارند چرا که معتقدند که این مواد می‌توانند در اثر وجود حیات، تولید گردند. اما اگر این اکسیژن یافت‌شده و در ستاره دنباله‌دار 67 پی عمری طولانی داشته باشد، می‌توان نتیجه گرفت که در منظومه‌ی شمسی اولیه نیز اکسیژن بسیار زیادی وجود داشته است.

به هر شکل هنوز اطلاعات به صورتی نیستند که بتوان در مورد اکسیژن و پیشینه‌ی زمین، نتیجه‌ی درستی گرفت.