آیا خودروهای بدون راننده، صنعت بیمه اتومبیل‌ها را نابود خواهد کرد؟

بدون شک روزی فرا خواهد رسید که ربات‌ها، جای بسیاری از افراد را در موقعیت‌های شغی مختلف می‌گیرند و حتی تکنولوژی به بخش‌های دیگر نیز نفوذ پیدا می‌کند. طبق تحقیقاتی که توسط دو آکادمی مختلف در دانشگاه آکسفورد انجام شده، محققان به این نتیجه رسیدند که 47 درصد مشاغل در خطر تکنولوژی و جایگزین شدن ربات‌ها و دستگاه‌های پیشرفته با انسان‌ها تا دو دهه‌ی آینده هستند.

دلیل اینکه چرا ربات‌ها جای انسان‌ها را خواهند گرفت بسیار ساده است، ربات‌ها علاوه بر کارایی بیشتر، ارزان‌تر بوده و هزینه‌ی پایینتری دارند. در این صورت، چرا وقتی که ربات‌ها کارآمدتر از انسان‌ها هستند، باز هم از نیروی انسانی برای کار استفاده کرد؟ چرا وقتی که خودروهای بدون راننده تولید خواهند شد، باید به فکر پرداخت حق بیمه برای خودرو و بیمه‌کردن اتومبیل خود باشیم؟ به همین دلیل است که بسیاری از افراد معتقدند که صنعت بیمه اتومبیل‌ها، در آینده‌ای نه چندان دور متحول خواهد شد و شاید طرفداران امروز خود را نداشته  باشد.

طبق گفته‌های آقای Warren Buffett، یکی از صاحبان شرکت بیمه خودرو در پاسخ به لطمه‌ای که تکنولوژی و خودروهای بدون راننده به این صنعت خواهد زد، اینگونه توضیح داد: “حقیقت این است که اگر خودروهای بدون راننده با ایمنی و امنیت بالایی که دارند برای جامعه نیز مفیدترند، استفاده از بیمه‌ خودرو، معنایی نخواهد داشت.” وی ادامه داد: “مسلما اگر میزان تصادفات تا 30، 40 و یا حتی 50 درصد کمتر از گذشته شود، فوق‌العاده خواهد بود اما معنای این موضوع، آن نیست که ما در شرکت خود جشن خواهیم گرفت!”

البته تخمین‌ها واقعا بالاتر از این مورد می‌باشد به گونه‌ای که شرکت گوگل اذعان داشته که با ورود خودروهای بدون راننده در بازار، تصادفات تا 90 درصد کمتر خواهد شد چرا که دلیل بسیاری از تصادفات جاده‌ای، خارج شدن خودروها از مسیر اصلی می‌باشد. برخی دیگر از منابع معتقدند که اگر از این تکنولوژی‌ها به درستی استفاده شود و خودروسازان توجه ویژه‌ای به آن داشته باشند، میزان تصادفات تا 75 درصد کاهش پیدا می‌کند. اما این اتفاق با چه سرعتی رخ خواهد داد؟ طبق گزاراشاتی که توسط McKinsey منتشر شده، تخمین زده می‌شود تا خودروهای بدون راننده را در سال‌های بین 2033 تا 2037 ببینیم، جایی که شرکت‌های بیمه به جای بیمه کردن افراد و اتومبیل‌های آنها، باید به فکر بیمه کردن خودروسازان و تکنولوژی آنها باشند.

اداره‌ ملی امنیت ترافیک بزرگراه آمریکا (NHTSA) اذعان داشته که تکنولوژی‌ خودروهای بدون راننده در مرحله‌ی اول هستند و تنها دارای ترمز خودکار و کنترل کروز هستند. سطح دوم از این تکنولوژی، شامل اضافه شدن هشدار برای برخورد کردن با اجسام روبه‌ر، حرکت بین خطوط و تشخیص کسل بودن راننده می‌شود که البته شاهد به کارگیری برخی از آنها در خودروهای فعلی هستیم. سطح سوم از تکنولوژی‌های موجود، کنترل اختیاری خودرو می‌باشد به این معنی که شاید شما به عنوان یک راننده، تمایل داشته باشید تا اتومبیل شما به صورت خودکار حرکت نماید. و نهایتا سطح چهارم، کنترل کامل خودکار خودرو را شامل می‌شود.

برخی از تحلیل‌های موجود، نشان می‌دهد که به کارگیری سطح دوم از این تکنولوژی، می‌تواند تا 15 درصد از صدمات بدنی سرنشینان، 6 درصد از تصادفات و 20 درصد از صدمات وارده به شهرها بکاهد. البته اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر به قضیه نگاه کنیم، باید این حقیقت را در نظر بگیریم که با کمتر شدن میزان تصادفات، اگر تصادفی رخ دهد هزینه‌ی آن نیز بسیار بالاتر از گذشته خواهد بود.

آقای Jeff Blecher، از فروشنده‌های اطلاعات مختلف به خودروسازان، معتقد است که سطح دوم از این تکنولوژی‌های جدید، مفید خواهد بود و احتمالا از تصادفاتی که از جلو رخ می‌دهد، می‌کاهد و در کنار آن، سایر اشکال تصادفات نیز کمتر خواهد شد. اما باید یک نکته را در نظر گرفت، اگر رانندگان در شرایط سختی قرار بگیرند که مجبور شوند خودشان کنترل خود را به دست بگیرند، شاید کار برای این افراد کمی سخت باشد چرا که با بیش از 95 درصد از تکنولوژی‌های این خودروها، بیگانه هستند و کنترل صحیح خودرو، به تمرین قبلی آنها مربوط خواهد شد. Blecher نیز این موضوع را تایید می‌کند که به خاطر تکنولوژی‌ها و تجهیزات بیشتری که در این خودروها وجود دارد، اگر تصادفی رخ دهد، تعمیر خودروها بسیار هزینه‌بر تر از شرایط فعلی می‌باشد و حتی در چنین شرایطی، شرکت‌های بیمه‌کننده‌ی خودرو نیز به کار نخواهند آمد.

اما شاید سوال مهم‌تری که وجود دارد، این باشد که چه قدر طول می‌کشد تا خودروها با شرایط فعلی، راننده‌ها و جاده‌ها منطبق شود؟ سوالی که آقای Blecher پاسخ آن را 10 سال آینده می‌داند. چندی پیش، گزارشی نیز منتشر شد که نشان میداد در چنین آینده‌ای، تقاضا برای بیمه‌های بیکاری و بدهکاری افزایش پیدا خواهد کرد و دیگر اثری از بیمه‌های خودرو، دیده نخواهد شد.

خب نباید فراموش کرد که چنین خودروهایی در آینده نزدیک، می‌توانند در زندگی ما حضور داشته باشند و صاحبان آنها، نباید نگران دزدیده شدن آنها باشند چرا که سیستم‌های موجود در این خودروها، به اندازه‌ای پیشرفته خواهد بود که بتواند خودروی شما را ایمن نگاه دارد.

اما بزرگرترین سوالی که Blencher مطرح کرده، این است که کدام شرکت، قصد دارد تا خودروی خود را با اتوماسیون کامل عرضه کند. همانطور که گفتیم، اگر تصادفی رخ دهد، هزینه‌ی این خودروها بسیار زیاد خواهد بود که در این شرایط، یا باید تکنولوژی به کار رفته در این خودروها به قدری پیشرفته باشد که مشکلی برای آنها پیش نیاید و یا قانون مشخصی برای آنها وضع شود. پیشتر که کیسه‌های هوا برای خودروها معرفی شده بودند، بسیاری از خودروسازان زیر بار استفاده از آن نمی‌رفتند. حالا همین سناریو می‌تواند مجددا برای پیشرفته شدن و بدون سرنشین شدن خودروهای فعلی وجود داشته باشد. مطمئنا بزرگترین نگرانی شرکت‌های تولید کننده‌ی خودرو، بدون سرنشین شدن آنها نیست بلکه خدمات، بیمه، هزینه‌ها و مشکلاتی استکه شاید هنوز ما آماده‌ی آن نباشیم. شاید هنوز زمان زیادی برای وضع کردن قوانین و آماده کردن جوامع برای چنین خودروهایی نیاز باشد.

البته از این خودروهای بدون سرنیشن می‌توان به گونه‌ای دیگر نیز استفاده کرد و مستقیما آنها را در اختیار خود افراد قرار نداد. در حال حاضر، شرکت‌هایی همچون Uber و Google، خودروهایی سیار را برای ما قرار داده‌اند که هر زمان به آنها نیاز داشته باشیم، می‌توانیم از آنها استفاده کنیم. اگر چنین چیزی در مورد خودروهای بدون راننده نیز تحقق یابد، نگرانی شرکت‌های مختلف در موارد بیمه و هزینه‌ها نیز کمتر خواهد شد. حتی با این روش می‌توان نظارت بهتری بر روی استفاده‌ای که از این خودروها می‌شود داشت و اینکه قوانین مشخص‌تری را می‌توان برای آن وضع کرد.

به هر شکل، آینده به هیچ وجه پیش‌بینی شدنی نیست. هنوز معلوم نیست که خودروهای بدون راننده، تا چه زمانی باید پشت چراغ قرمز برای ورود به خیابان‌ها باشند. Blencher معتقد است که شرکت‌های بیمه خودرو، فعلا مشکلی را پیش رو ندارند اما در آینده، باید به فکر تطبیق دادن خود با شرایط آتی باشند.